Grupa II FCI: Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy

Kategorie

Blog

Najnowsze artykuły na blogu:

Grupa II FCI: Pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy

Grupa II w klasyfikacji Związku Kynologicznego FCI jest bardzo obszerna i zróżnicowana. W grupie tej znajdują się bardzo popularne w Polsce pinczery – gładkowłose oraz szorstkowłose, czyli sznaucery. Dodatkowo są tutaj umieszczone rasy molosów i psów górskich. Wszystkie 3 sekcje łączy ze sobą duża odwaga i konieczność intensywnego szkolenia, a ze spraw przyziemnych – wysokie ceny za psy z hodowli.

Sznaucery.

Jaki charakter mają pinczery, sznaucery oraz pozostałe psy z grupy II?

Pinczery

Pinczery krótkowłose są psami bardzo zaciętymi i indywidualnymi. Konieczne jest szybkie wprowadzenie szkolenia i treningów, aby psy nie wpoiły sobie złych nawyków. Pinczery posiadają stosunkowo niski próg cierpliwości, reagują energicznie i mogą być nadpobudliwe jeśli nie będą miały spełnionych potrzeb.

Sznaucery

Sznaucery to psy bardzo szczekliwe i uparte. Mają mocny instynkt łowiecki, z tego względu ciężko im się będzie dogadać z mniejszymi od siebie zwierzętami. Bez odpowiedniej socjalizacji sznaucery mogą również przejawiać tendencje do gonienia biegających osób, jeżdżących na rowerach czy hulajnogach.

Molosy

Molosy to psy silne i pewne siebie, nieustraszone w swoich działaniach. Ich duża siła wymaga dużo energii, przez co psy te jeśli mogą sobie na to pozwolić – to ją oszczędzają. Molosy nie atakują same z siebie, potrzebują do tego bodźca lub zachęty. Dla swoich rodzin i znajomych ludzi są przyjacielsko nastawione i bardzo wierne. Odwrotnie jest w przypadku obcych – tutaj molosy nie cofną się przed niczym. Bez odpowiedniego szkolenia, psy te mogą bronić swojego miejsca i rodziny za wszelką cenę.

Pinczery.

Dla kogo psy z grupy II FCI – pinczery i sznaucery?

Plusy i minusy pinczerów:

- niski próg pobudliwości

- duży indywidualizm

- zaciętość

- łatwość pielęgnacji

Pinczery są idealnymi stróżami domów, posesji, obejść. Szybko reagują na intruzów i nie pozwolą im odejść.

Plusy i minusy sznaucerów:

- szczekliwość

- niski próg pobudliwości

- duży indywidualizm

- zaciętość

- predyspozycje do psich sportów

- dobrze odnajdują się w małych mieszkaniach

Plusy i minusy molosów:

- groźny wygląd

- predyspozycje do chorób stawów

- wysoki próg pobudliwości

- wytrwałe

Molos.

Pochodzenie pinczerów i sznaucerów

Wszystkie pinczery i sznaucery mają europejskie pochodzenie i wywodzą się od psów torfowych (szpiców torfowych). Początkowo pinczery były uznawane za jedność, dopiero w XIX wieku stworzono podział na:

- pinczery gładkowłose, czyli obecne pinczery

- pinczery szorstkowłose, czyli obecnie sznaucery

- pinczery jedwabistowłose, których obecnie nie spotykamy

Pinczery swój rozkwit miały w Niemczech, Austrii, Francji i Szwajcarii. To w tych państwach używane były jako świetni łapacze gryzoni (małe rasy) oraz jako stróże posesji (większe rasy). W celu poprawy wyglądu pinczerów, zaczęto krzyżować je z angielskim black and tan terierem, co zaowocowało większym docenieniem pinczerów i pokazywaniem ich na wystawach. Swój debiut wystawowy pinczery miały w roku 1895 w Monachium.

Sznaucery, czyli pinczery szorstkowłose, to psy z krótszą historią, ale również związaną ze Szwajcarią oraz Niemcami. Używane były do pomocy bardziej stajennym i rolnikom. Sznaucery wyłapywały szczury i myszy w stajniach, a także pilnowały całych gospodarstw.

Pierwszy Klub Pinczera i Sznaucera powstał w 1895 roku w Kolonii.

Pochodzenie molosów

Molosy pochodzą od doga tybetańskiego. Posiadał on predyspozycje psa pasterskiego, później jednak – przez wzgląd na wygląd – był użytkowany tylko jak pies bojowy. Dog tybetański szkolony był w walkach z dziką zwierzyną, z psami, a nawet w atakowaniu i zabijaniu ludzi (niewolników). Ten przodek molosów wędrował z ludami od Tybetu do Europy, gdzie w międzyczasie krzyżował się z różnymi tamtejszymi psami. Taki był początek wszystkich obecnych ras należących do molosów.

Jak wyglądają psy z grupy II FCI?

Psy w grupie II FCI są zróżnicowane nie tylko charakterem, ale przede wszystkim wyglądem.

Pinczery – wygląd

Pinczery są psami o atletycznej budowie ciała. Mocno umięśniona sylwetka, długie nogi i szeroka klatka piersiowa – to wszystko zapewniało szybki zryw psów i dużą wytrzymałość. Pinczery są psami z najczęściej kopiowanymi uszami i ogonami ze wszystkich ras psów. Ich umaszczenie zazwyczaj jest jednobarwne – czarne, brązowe lub czerwone.

Przeczytaj więcej: Kopiowanie uszu i ogona – czemu miało służyć?

Sznaucery – wygląd

Sznaucery, czyli pinczery szorstkowłose, są podobne z sylwetki do pinczerów gładkowłosych. Największą różnicą jest ich sierść – jest ona szorstka i sztywna. Powinna być trymowana.

Molosy - wygląd

Molosy to psy o bardzo masywnych, ciężkich sylwetkach. Duże rozmiary ciała, zbite i umięśnione nogi pozwalały na stabilny i nie do ruszenia chód oraz pewny atak. Molosy są silne, posiadają duże głowy i długie ogony. Najczęściej mają dłuższą sierść, które miała utrudniać atak przeciwnikowi podczas bitwy.

Molos amstaff.