Anatolian (Anatolian shepherd) – Encyklopedia psów

Owczarek anatolijski to wyjątkowo troskliwy stróż i opiekun, cechujący się wysoką inteligencją, niezależnością i spokojem. Nie jest agresywny bez powodu, ale jeśli poczuje zagrożenie, jest w stanie samą posturą przegonić nieprzyjaciela. Z uwagi na niezależny charakter i dużą siłę znajduje się na wykazie psów uznanych za rasy agresywne. Co jeszcze wyróżnia tego psa pasterskiego?

Owczarek anatolijski, anatolijski pies pasterski, Kangal, Karabasz, Anatolian Shepherd Dog – te wszystkie nazwy dotyczą jednego psa – Anatoliana. Nie jest to zbyt popularna rasa, może budzić grozę, ale zdecydowanie jest to rasa warta poznania.

Historia owczarka anatolijskiego

Owczarek anatolijski należy do molosów typu górskiego – tak samo jak owczarek podhalański. Rasa ta pochodzi z obszarów dzisiejszej Turcji, gdzie od tysięcy lat psy w typie molosów pracowały jako psy pasterskie oraz były wykorzystywane przy polowaniach i na wojnach – jako psy walczące. Głównym zadaniem Anatolianów była jednak ochrona stada zwierząt i ludzi, którzy prowadzili koczowniczy tryb życia w górach. Psy te musiały więc cechować się dużą niezależnością, odwagą, siłą i inteligencją – a jednocześnie pełnym oddaniem plemionom.

Anatoliany były psami pracującymi, na których spoczywał ciężar odpowiedzialności za bezpieczeństwo. Musiały zatroszczyć się o innych, ale też o siebie – często przeżywały tylko najsilniejsze psy.

W wyniku naturalnej selekcji powstała rasa bardzo wytrzymała i silna.
Warto również dodać, że w samej Turcji rasa ta uznawana jest od niedawna. Oryginalna nazwa tego psa to çoban köpegi – co znaczy po prostu „pies pasterski”, a w poszczególnych regionach Turcji wykształciły się lokalne typy czworonogów, często bardzo się od siebie różniące – co jest dość charakterystyczne dla ras towarzyszących lokalnym plemionom.

Anatolian zaliczany jest do grupy II FCI - pincerów, sznaucerów, molosów i psów do bydła oraz górskich. 

Anatolian – sylwetka

Owczarek anatolijski jest wielkim psem, o mocnych łapach i potężnej sylwetce. Głowa jest duża i silna. Oczy małe, szeroko rozstawione i głęboko osadzone. Przyjmują one barwę od złocistej po brązową – w zależności od umaszczenia. Uszy mają kształt zaokrąglonych na końcach trójkątów. Ogon jest długi i wysoko osadzony. Pies ten osiąga wielkość około 70-80 cm i wagę od 45 kg (suka) do nawet 70 kg (pies).

Sierść jest krótka lub półdługa w zależności od odmiany – zawsze dwuwarstwowa - składająca się z włosa okrywowego i grubego podszerstka.

Dopuszczalne są wszelkie typy umaszczenia owczarka anatolijskiego.
Najbardziej znanymi odmianami są kangal, akbasz oraz karabasz – różnią się one głównie wyglądem. Karabasz oznacza psa z ciemną głową, akbasz psa z głową białą, a kangal ma płową szatę z czarną maską.

Anatolian – charakter i zachowanie

Anatoliany są psami obdarzonymi niezwykłym wręcz instynktem stróżowana, który ujawnia się już nawet u bardzo młodych psów. Nieznajomych traktują zawsze jak intruzów i są ogromnie terytorialne. Ze względu na wrodzoną nieufność potrzebują bardzo intensywnej socjalizacji już od szczeniaka, aby nie wyrosły na psy niebezpieczne.

Owczarek anatolijski jest psem bardzo niezależnym, pewnym siebie i samodzielnie podejmującym decyzje. Bardzo trudnym w szkoleniu – trudno z niego uczynić psa obronnego podczas szkoleń, bo nigdy nie atakuje „na niby”. Robi to wyłącznie wtedy, kiedy poczuje rzeczywiste zagrożenie. Nie mają one też instynktu łowieckiego, więc najlepiej sprawdzają się w ochranianiu, a nie atakowaniu.

Psy te wymagają zdecydowanego opiekuna, nie tolerują jednak używania siły! Na agresję opiekuna mogą zareagować agresywnie.
Anatoliany potrzebują dużo kontaktu z ludźmi, aby nie zdziczały. Zresztą wobec „swojego stada” – czyli rodziny – są nad wyraz czułe i opiekuńcze. Zwłaszcza wobec dzieci okazują dużo cierpliwości i może się nawet zdawać, że przejawiają swoisty instynkt rodzicielski.
Pies ten jest wpisany na listę ras psów uznanych w Polce za agresywne i konieczne jest zezwolenie, aby stać się jego opiekunem.

Owczarek anatolijski - zdrowie, potrzeby, pielęgnacja

Jest to rasa ciesząca się wyjątkowym zdrowiem, dość odporna i wytrzymała na wszelkie warunki klimatyczne. Pies nie jest podatny na żadne typowe choroby – nawet te, na które z reguły cierpią molosy. Jedyną bolączką może być dysplazja stawów biodrowych – typowa dla wszystkich, dużych ras.

Pielęgnacja tego psa nie jest wymagająca i polega na czyszczeniu uszu, dbaniu o zęby i wyczesywaniu sierści. Aby zapewnić piękną, lśniącą sierść wystarczy zabieg powtarzać raz w tygodniu. Wyjątek stanowi okres linienia – który występuje raz do roku i trwa około miesiąca, w tym czasie warto wyczesywać Anatolian codziennie używając szczotki pozwalającej wyczesywać podszerstek np. FURMINATOR.

Pies ten ma bardzo silny układ pokarmowy i nie wykazuje tendencji do tycia – mimo stosunkowo mało ruchliwej natury. Warto jednak zadbać o jego zdrową, zbilansowaną dietę karmą dla psów wysokiej jakości - najlepiej dla psów ras dużych lub olbrzymich.

Owczarek anatolijski - cena

Cena anatoliana wynosi ok. 3500 - 4000 zł. Hodowli owczarków anatolijskich nie ma w Polsce wiele. Często po szczeniaki z doskonałych miotów należy udać się za granicę.

W przypadku chęci kupienia lub zaadoptowania dorosłego anatoliana można rozejrzeć się w fundacjach i schroniskach. Jednak należy mieć na uwadze, że wtedy pies będzie potrzebował wsparcia i często pracy z behawiorystą. 

Natalia Bąk

Zdjęcia: Canva.com