Pinczer średni – charakterystyka, zdrowie, potrzeby (Encyklopedia psów)

Niezbyt popularny dzisiaj pinczer średni, to idealny pies dla aktywnych ludzi, którzy szukają inteligentnego, przywiązanego psiego przyjaciela. Przeczytaj, jakie cechy wyróżniają tę rasę.

Pinczerowi średniemu daleko do popularności pinczera miniaturowego, warto jednak poznać sylwetkę tego psa, bo z pewnością znajdzie on zwolenników wśród ludzi, którzy cenią inteligencję, lojalność i aktywność psa, połączoną z dobrym zdrowiem i niewielkimi wymaganiami pielęgnacyjnymi.

Pinczer średni – historia rasy

Pinczer średni - zwany również pinczerem niemieckim - pochodzi z Niemiec i ma te same korzenie co pinczer miniaturowy i doberman. Pochodzi najprawdopodobniej od psa myśliwskiego zwanego Bibarhuntem lub pinczerem stajennym - już w XV wieku pracował jako pies stróżujący i polujący na na bobry, borsuki, szczury i inne stajenne gryzonie.

W 1880 r. opracowano wzorzec rasy, a w 1895 r. powstał pierwszy klub pinczera w Niemczech. Po wojnie rasie groziło wyginięcie i przetrwała tylko dzięki staraniom doradcy Klubu Pinczera i Sznaucera Wernera Junga. Niestety do dzisiaj nie cieszy się ona równie dużą popularnością jak doberman czy pinczer miniaturowy.

Pinczer średni należy do grupy II FCI - pinczery, sznaucery, molosy i psy górskie i do bydła.

Pinczer średni – sylwetka

Pinczer średni – to jak sama nazwa wskazuje pies średniej wielkości. Osiąga wielkość około 50 cm i wagę pomiędzy 13 a 19 kg. Pinczer ma krótką, gładką, gęstą sierść i występuje w umaszczeniach -rudym, płowym, czarnym podpalanym oraz niebieskim podpalanym. Budową pinczer przypomina nieco miniaturkę dobermana – jego sylwetka jest kwadratowa, dobrze umięśniona, atletyczna. Głowa pinczera jest mocna i wydłużona. Oczy ciemne i owalne, a uszy w kształcie litery V - wysoko osadzone i złamane.

Zobacz ofertę karm dla psa

Pinczer średni – zdrowie, potrzeby, pielęgnacja

Pielęgnacja pinczera średniego należy do jednych z najmniej wymagających. Krótka sierść wymaga tylko szczotkowania co kilka miesięcy szczotką lub zgrzebłem dla psa – najlepiej w okresie lnienia. Pinczer nie wymaga częstych kąpieli. Jak przy każdym psie należy regularnie kontrolować stan pazurów, zębów i uszu.

Pies ten nie ma szczególnych wymagań żywieniowych, w zupełności zadowoli się wysokiej jakości suchą karmą. Nie ma też skłonności do tycia – przez wzgląd na dużą aktywność, zwykle bez trudu utrzymuje dobrą formę.

Główną potrzebą pinczera średniego jest zadbanie o jego komfort termiczny zimą. Przez brak podszerstka pinczer średni źle znosi zimno i wilgoć, dlatego w szczególnie zimne dni warto zadbać o ciepłą kurtkę dla psa.

Pinczer średni nie ma predyspozycji to chorób genetycznych i zwykle cieszy się dobrym zdrowiem. Najczęstsze wizyty u weterynarza wiążą się z odkładaniem kamienia nazębnego i kłopotami z oczami.

Pinczer średni – zachowanie i charakter

Pinczer niemiecki to bardzo inteligentny, żywiołowy pies, który chętnie pracuje z człowiekiem i szybko się uczy. Wymaga dużo uwagi i szybko się nudzi. To jedna z tych ras, dla których wprost stworzone są gry dla psów, które podobnie jak odpowiednia dawka fizycznego ruchu pozwolą wyładować nadmiar energii pinczera.

Pinczer ma umiarkowane instynkty łowcze - głównie w stosunku do małych zwierząt, częściej za to można zaobserwować instynkty stróżowania – w chronieniu bliskich wykazuje się niezwykłą odwagą, pewnością siebie i opanowaniem. Pinczer może wykazywać zamiłowanie do włóczęgostwa i zdarza mu się wdawać w bójki z innymi psami.
Pinczer średni zdecydowanie potrzebuje kontaktu z człowiekiem – oczywiście wytrzyma kilka godzin nieobecności opiekuna, ale znacznie lepiej się czuje, kiedy może spędzać z nim czas. Niekoniecznie na kanapie, chociaż nie pogardzi odrobiną pieszczot – wyżej ceni jednak aktywność, długie spacery, szkolenie lub psie sporty.

Pinczer średni - cena

Cena pinczera średniego zależna jest od hodowli z jakiej pochodzi. Średnio wynosi od 2000 do 3000 zł. Czy warto kupować pinczera średniego bez rodowodu? Zdecydowanie warto poszukać takiego ze sprawdzonej hodowli. Rodowód psa to zwykle gwarancja, że nie mamy do czynienia z pseudo-hodowlą, a nasz pies będzie wykazywał wzorcowe cechy charakteru i będzie się cieszył dobrym zdrowiem. Nawet w sytuacji, kiedy nie zamierzamy kontynuować tradycji wystawowej danej hodowli i szukamy tylko nowego członka rodziny, nie warto oszczędzać wybierając tylko psa w typie rasy.

Natalia Bąk