Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Neapolitański mastif należy do sekcji 2, czyli molosów. Pies ten charakteryzuje się spokojnym usposobieniem, chociaż w dawnych czasach służył do obrony ludności przed dzikimi zwierzętami. Aktualnie to głównie pies stróżujący i o dziwo – rodzinny. Ten potężny i równie piękny molos idealnie dogaduje się z dziećmi i przywiązuje do domowników.
Mastif neapolitański to jedna z najstarszych ras psów w ogóle! Jej początki łączone są z ludem Sumerów, którzy od 6000 do 2000 lat p.n.e. tworzyli dobrze zorganizowaną kulturę na terenach Mezopotamii. Sumerowie już wtedy posiadali te potężne psy i wykorzystywali je do obrony dobytków i jednocześnie do polowania na lwy i inne zwierzęta. Psy charakteryzowały się nieustępliwością, walecznością i ogromną siłą. Mimo swojej zbitej i masywnej postury, rasa ta w biegu była szybka i precyzyjna. Podczas walk w Mezopotamii, wygrane wojska zabierały ze sobą psy i tym sposobem zdobył je m.in. Juliusz Cezar, który zakochał się w nich podobnie jak w mastifach angielskich.
Najwięcej psów tego typu sprowadzono w okolice dzisiejszego Neapolu – stąd nazwa rasy.
Mimo tak długiej historii, wzorzec rasy opracowano dopiero w 1949 roku, a uznano go w FCI w 1971 roku. Obecnie należy do Grupy pinczery, sznaucery, molosy i górskie psy i psy do bydła.
Wygląd mastifa neapolitańskiego jest nie do pomylenia. Masa ciała dorosłego mastifa neapolitańskiego to 60-70 kg przy samcach i 50-60 kg przy samicach. Długość ciała psa tej rasy jest tylko niewiele większa do jego wysokości. W kłębie samiec mastifa neapolitańskiego osiąga 65-75 cm, suka natomiast 60-68 cm.
Głowa jest duża, szeroka, ale krótka z mocnym stopem. W stosunku do całej głowy, uszy mastifa są dosyć małe, trójkątne i przyległe. Charakterystyczną cechą jest obfita, zwisająca skóra na szyi, gdzie tworzy dodatkowe podgardle. Grzbiet prosty, z szeroką klatką piersiową. Nogi bardzo mocne, postawa pewna. Ogon bardzo długi, sięgający nawet do stawu skokowego. Umaszczenie jest najczęściej w odcieniach szarości, czerni, rzadziej brązowego z białymi łatkami.
Mastif neapolitański zazwyczaj chodzi bardzo wolno, leniwie i ociężale. Jego chód zmienia się jednak podczas biegu – wtedy jest dynamiczny i zdecydowany.
Uszy i ogon mastif neapolitański często miał kopiowany. W krajach, gdzie zabieg jest nadal legalny, wykonuje się go na tej rasie do dzisiaj.
Mastif neapolitański imieniem Herkules w 2001 roku był wpisany na listę Rekordów Guinnessa. Uznano go za największego psa na świecie! Liczby mówiły same za siebie. Pies ważył 128 kg, a obwód jego szyi wynosił prawie metr.
Właściciele twierdzą, że czworonóg nie był karmiony żadną specjalną karmą, a już jako szczeniak wyróżniał się znacznie wielkością. Z upływem lat jego waga i wzrost tylko się zwiększały. Sąsiad właścicieli zaproponował zgłoszenia psa do rekordów Guinnessa, okazało się, że Herkules przerósł swojego poprzednika i zyskał tytuł największego psa na świecie.
Sierść mastifa neapolitańskiego jest krótka i przyległa do ciała, dzięki czemu pielęgnacja takiego czworonoga jest stosunkowo prosta. Linieje raz do roku, wtedy też zaleca się szczotkować sierść częściej, używając szczotek przeznaczonych do ras krótkowłosych. Psa myjemy w miarę możliwości, nie częściej niż raz w miesiącu. Dodatkowo warto dbać o fałdki, szczególnie na twarzy, powinno się sprawdzać, czy pomiędzy nimi nie tworzy się stan zapalny, warto przecierać te miejsca solą fizjologiczną lub specjalnymi preparatami. Uszy, oczy psa również wymagają pielęgnacji, na rynku są dostępne krople i maści, które ułatwiają czyszczenie tych obszarów.
Duży ciężar ciała mastifa neapolitańskiego wpływa znacząco na kondycję stawów i kości psa. Z tego powodu neapolitański mastif narażony jest na problemy z dysplazją stawu biodrowego. Należy regularnie badać stawy psa, by problem nie zrobił się poważniejszy. Zaleca się również podawać suplementy pupilowi i kompleks witamin.
Neapolitański mastif to z natury łagodny pies. Jest inteligentny, czujny, a mimo krępej budowy ciała potrafią szybko biegać i bronić się przed wrogami. Charakteryzują się również niezwykłą wiernością i ufnością w stosunku do swojego właściciela. Jest to cecha wspólna dla tej rasy oraz dla mastifa tybetańskiego, dla którego również relacja pies — pan jest szczególnie ważna. To wszystko sprawia, że rasa ta pasuje do rodzin mieszkających w domach. Idealnie sprawdzi się w roli psa rodzinnego i jednocześnie stróża posesji. Już sam wygląd budzi postrach przed psem.
Mastif neapolitański jest niekonfliktowy, nie szczeka bez potrzeby. Nie ma tendencji do uciekania czy oddalania się od opiekunów.
Zapewne kojarzysz ukochanego psa Hagrida z Harrego Pottera – Hugo. Był to samiec właśnie mastifa neapolitańskiego! Jeśli zastanawiasz się jakie są psy tej rasy obejrzyj ponownie serię kultowych filmów. Hugo dobrze zaprezentował swoją rasę. Dużo leżał, dużo jadł, mało szczekał, potrzebował kontaktu z ludźmi – typowy mastino napoletano!
Mastif neapolitański kosztuje ok. 6000 zł. Cena za szczeniaki z renomowanych hodowli lub takie, które mają być przeznaczone do dalszej hodowli może sięgać nawet 10 000 zł.
Mastify neapolitańskie nie należą do popularnej rasy, szczególnie w Polsce. Jeśli szukamy szczeniaka, warto zgłosić się do sprawdzonych hodowli, wpisanych do Polskiego Związku Kynologicznego.
Niestety powstaje coraz to więcej pseudohodowli, które sprzedają często chore psy lub takie z wadami genetycznymi. Neapolitański pies nie może kosztować mniej niż 5000 złotych, warto mieć to na uwadze podczas zakupów.
Miesięczny koszt utrzymania mastifa neapolitańskiego to wartość od 600 zł w górę. W zależności od jakości podawanej karmy dla psa i jego kondycji. Jeżeli mastif zachoruje, koszty jego leczenia mogą być astronomiczne.
Przeczytaj również: Największe rasy psów
Karolina Łuszczyk
Lida Pieczulis
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii