Jaki jest największy pies na świecie? Które rasy psów uznaje się za duże?

Istnieje kilka ras psów, które charakteryzują się naprawdę pokaźnymi rozmiarami. Za największe uważa się dogi niemieckie, bernardyny, wilczarzy irlandzkich, mastify angielskie i neapolitańskie. Niestety duże psy zmagają się często z chorobami układu ruchu. Jedną z częstszych jest dysplazja stawu biodrowego.

Aby można było zaliczyć czworonoga do kategorii dużych psów, musi mieć on wysokość w kłębie wynoszącą co najmniej 60 cm. Z uwagi na swoje rozmiary takie psiaki potrzebują niemało miejsca do życia i sporo pożywienia, aby zapewnić organizmowi wystarczającą ilość składników odżywczych. W Księdze rekordów Guinnessa tytuł największego psa od kilku lat należy do Zeusa, który mierzył 111 cm wysokości.

Jaki jest największy pies na świecie?

Wśród psów dużych ras na przestrzeni lat spotkać można było prawdziwych rekordzistów. Pierwszym, który znalazł się w Księdze rekordów Guinnessa, był pochodzący z Wielkiej Brytanii dog niemiecki o imieniu Shamgret Danzas. Czworonóg zdobył tytuł największego psa w 1984 roku. Mierzył wówczas 104 cm i ważył 108 kg. W 2004 roku miano największego psa uzyskał Gibson, również dog niemiecki, który miał 107 cm wzrostu i ważył 77 kg. W 2007 roku odbyło się spotkanie największego i najmniejszego psa świata. Gibson poznał Boo Boo – suczkę chihuahua, która wówczas była rekordzistką pod względem najmniejszych rozmiarów. Następcą Gibsona w roku 2009 okazał się Tytan, także dog niemiecki, który mierzył pół centymetra więcej i ważył 86 kg. Kolejny rekordzista pojawił się w 2013 roku. Był nim dog niemiecki, wabiący się Olbrzymi George. Ważył 111 kg i osiągnął 109 cm wysokości, a od głowy do czubka ogona miał aż 220 cm. Rekordzistą, który przejął tytuł po Olbrzymim Georgu, był Zeus. Ważył 70 kg, mierzył 111 cm wysokości i 223 cm długości. Był certyfikowanym psem terapeutycznym, który odwiedzał ludzi w pobliskim szpitalu. Zeus zmarł w 2014 roku i jak dotąd żaden pies nie pobił jego rekordu. Obecnie za największego psa świata uważa się Freddiego. To dog niemiecki z Wielkiej Brytanii, który ma 104 cm wzrostu i waży około 90 kg.

Przeczytaj również: Jak dbać o duże psy?

Jakie problemy zdrowotne dotyczą dużych psów?

Duże rasy czworonogów są szczególnie predysponowane do schorzeń zwyrodnieniowych. Jednym z najczęściej występujących jest dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego. To, mówiąc ogólnie, rozluźnienie struktur stawowych. W przypadku dysplazji stawu biodrowego stwierdza się przeważnie spłycenie panewki stawowej, w konsekwencji czego głowa kości udowej nie ma zapewnionego należytego utrzymania i dochodzi do jej nadwichnięcia. Źle pracujący staw powoduje tarcie między kośćmi, co predysponuje do stanu zapalnego i rozwoju zwyrodnień. Kończyna staje się sztywna, aktywność fizyczna psa maleje z uwagi na towarzyszący jej ból, a to sprzyja otyłości. Dużym problemem są też stawy łokciowe. Utrzymują one bowiem znaczną część ciała – głowę, kark, klatkę piersiową. Co gorsza, duże psy zdecydowanie krócej żyją. Średnia długość życia wynosi 7–10 lat, podczas gdy małe czworonogi mogą towarzyszyć rodzinie 15 lat, a niekiedy i więcej.

Jakie są największe rasy psów?

Za największą rasę psów uznawany jest dog niemiecki. Dorosłe samce osiągają 80–90 cm wysokości i co najmniej 54 kg wagi, a suki – 72–84 cm wysokości i od 46 kg wagi. Mimo swoich rozmiarów dogi niemieckie wykazują dużą łagodność, ciepło i sympatię względem opiekunów. Mocno przywiązują się do właścicieli. Lubią przebywać w towarzystwie dzieci.

Może Cię zainteresować: Jakie są najmniejsze psy świata?

Wśród innych ras dużych psów znajdują się m.in.:

● bernardyny – psy mogą osiągnąć 70–90 cm, a suki – 65–80 cm. To muskularne zwierzęta o łagodnym usposobieniu. Charakteryzują się dobrze rozwiniętym instynktem stróżującym. Znane są z lojalności, tolerancji w stosunku do dzieci i innych zwierząt;

● wilczarze irlandzkie – psy mają co najmniej 79 cm wysokości, a suki 71 cm. To zwierzęta lojalne, przywiązane do ludzkiej rodziny, posłuszne, źle znoszące samotność;

● mastify angielskie – psy tej rasy osiągają 70–90 cm wysokości i nawet do 100 kg. Mimo muskularnej i mocnej budowy są oddane, ciepłe i rodzinne. Przejawiają silne zachowania obronne, przez co mogą być nieufne, a niekiedy wręcz agresywne wobec obcych.

Ponadto można wymienić takie rasy, jak: mastif neapolitański, chart szkocki, anatolian, mastif tybetański, borzoj.

Olga Dąbska