Pirenejski pies górski - najważniejsze informacje o rasie

Pirenejski pies górski to stara rasa czworonogów wywodząca się z francuskich psów górskich. Jako pies stróżujący cechuje się szybką aklimatyzacją, ale również wysoką niezależnością.

Pies pirenejski często jest mylony z owczarkiem podhalańskim – czy słusznie kojarzone są te rasy? Poznaj bliżej pirenejczyka i odkryj jego charakterystyczne cechy.

Historia rasy pirenejski pies górski

Pies pirenejski wywodzi się z Pirenejów, szlaku gór pomiędzy Francją a Hiszpanią. Rasa jest stosunkowo stara, odnaleziono kości psów górskich pochodzące z 1800 lat p.n.e. Od niepamiętnych czasów pełnił na tamtych terenach rolę stróża, zarówno domostw jak i stad owiec. Rasa popularność zyskała również na dworach królewskich – pilnując zamków, a od XVII wieku jako psy do towarzystwa. W czasie drugiej wojny światowej czworonogi odpowiedzialne były za ciągnięcie artylerii, dzięki niezwykłej sile i masywnej budowie nie miały z tym większych problemów.

W 1923 roku powstał wzorzec rasy, który obowiązuje do dzisiaj. Pirenejski pies górski zaliczany jest do grupy II FCI i sekcji 2 - molosy i psy górskie.

Jak wygląda pirenejski pies górski?

Pies pirenejski ma masywną budowę ciała i może osiągać imponujące rozmiary. Dorosły samiec pirenejskiego psa górskiego mogą ważyć do 60 kg, samice są nieco lżejsze. Wysokość w kłębie powinna wynosić 70 – 80 cm, suki 65 – 75 cm.

Przy tak dużym ciele, pirenejski pies górski ma stosunkowo niewielką głowę z małymi, ciemnymi oczami i drobnymi, trójkątnymi uszami. Szyja jest krótka, ale mocna.
Sylwetka psa tej rasy jest wpisana w prostokąt – z wydłużonym grzbietem i szeroką klatką piersiową. Nogi są umięśnione i proste. Co ciekawe, pirenejski pies górski ma na tylnych łapach podwójne wilcze pazury. Ogon długi, nisko noszony, z bujną sierścią.
Pirenejskie psy mają bardzo gęstą sierść z obfitym podszerstkiem. Powinna być ona długa i przylegająca, wełnista. Na ogonie, szyi i nogach jest najdłuższa i tworzy odpowiednio pióropusz, kryzę i portki.

Umaszczenie dopuszczalne jest białe lub białe z łatami szarymi, pomarańczowymi lub beżowymi. Jeśli chcemy utrzymać sierść w dobrej kondycji, musimy pamiętać o regularnym rozczesywaniu, w okresie linienia nawet dwa razy w ciągu dnia. Jako że pies ma jasne umaszczenie, mycie czworonoga jest równie ważne, warto sięgać po szampony o naturalnym składzie, by nie uczulać skóry pupila.

Psy te poruszają się bardzo płynnie i elegancko.

Pirenejski pies górski - charakter

Pies pirenejski ma charakter typowy dla grupy psów stróżujących. Większość z nich mieszkała lub nadal mieszka w górach, ale pies również odnajduje się w roli psa towarzysza. Należy pamiętać, że ta rasa psa potrzebuje dużo przestrzeni, terenu do obchodzenia i zmian w otoczeniu.

Rasa ta w przypadku zagrożenia jest bojowo nastawiona do obrony, ale jedynie w celu ochrony swojego właściciela lub posesji, na jakiej żyją. Pirenejskie psy górskie, w znanym sobie otoczeniu, mają łagodne i opanowane usposobienie, mało konfliktowe. Nieufne są jedynie w przypadku obcych lub zwierząt, o podobnych gabarytach. Cechuje je duża samodzielność i niezależność, dlatego też właściciel musi wyznaczyć mu konkretne granice i zasady, by ujarzmić pupila.


Szybko aklimatyzuje się w nowych miejscach, ale również potrzebuje odpowiedniej tresury. Szczeniak pirenejskiego psa górskiego musi być nauczony podstawowych komend i zachowań, aby jako dorosły pies nie stwarzał problemów. Z pewnością przydatne będą do tego przysmaki treningowe, bo te psy to prawdziwe łakomczuchy! Bywają również uparte, dlatego zaleca się tę rasę doświadczonym opiekunom, a także wybranie szczeniaka z odpowiedniej hodowli.

Pirenejski pies górski - zdrowie i pielęgnacja

Hodowla pirenejskiego psa nie jest skomplikowana, ważna jest już wcześniej wspomniany trening psa oraz podejście właściciela. Jeśli odpowiednio podejdziemy do tych kwestii, pies nie powinien stwarzać większych problemów.
Mimo dużych gabarytów pies nie należy do aktywnych osobników, warto zapewnić mu przestrzeń do biegania czy wchodzić z nim na długie spacery parę razy dziennie.

Pirenejskie psy górskie mają tendencję do problemów ze stawami. Rasa ta często zmaga się z dysplazją stawów biodrowych, co nieleczone może doprowadzić do problemów z poruszaniem się i dość dużym bólem. Warto podawać psu witaminy czy kolagen, który wspomaga stawy. Dodatkowo pamiętajmy o żywieniu, karma powinna być wysokiej jakości, warto mieszać mokrą karmę dla psa z suchą, by nie zabrakło czworonogu żadnych wartości odżywczych. Pirenejski pies ma stosunkowo silna odporność, dlatego nie powinien mieć innych poważniejszych chorób.

Pirenejski pies górski - podobne rasy

Pirenejski pies górski należy do grupy molosów, dlatego też jego wygląd i charakter jest zbliżony do innych psów z tej grupy. Przykładami podobnych ras jest:
- czuwacz słowacki,
- akbash,
- mastif tybetański,
- owczarek podhalański.

Często początkujący psiarze mają problem z rozpoznaniem tych ras, wiele z nich ma bardzo podobną budowę i zachowanie.

Pirenejski pies górski - cena

Psy te nie należą do tanich ras. Wymagają odpowiedniej pielęgnacji oraz stosunkowo dużo jedzenia. Miesięcznie utrzymanie pirenejskiego psa górskiego może sięgać nawet 600 złotych.

Cena za szczeniaka pirenejskiego psa górskiego z hodowli wynosi od 4000 złotych. Jako że rasa jest szczególnie popularna we Francji czy USA, w Polsce ich dostępność jest mocno ograniczona, przez co czasem na szczeniaka trzeba poczekać dość długo.

Lida Pieczulis

Karolina Łuszczyk

Zdjęcia: Canva.com