Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Briardy, czyli owczarki z Brie, były wcześniej uznawane za długowłosą odmianę beauceronów. Obie rasy to wywodzące się z Francji owczarki, pełne energii i miłości do swoich ludzi. Briard z pewnością wyróżnia się długą, bujną sierścią, która stanowi jego atut, ale i wymaga długich sesji codziennego czesania.
Owczarek francuski briard sprawdzi się dla osób lubiących aktywność na świeżym powietrzu, a następnie odpoczynek z psem na kolanach. Wymogiem jest również posiadanie sporo wolnego czasu na zapewnienie atrakcji briardowi. Mało która rasa tak szybko się nudzi jak właśnie ta.
Briardy są stosunkowo starą rasą. Istnieją przypuszczenia, jakby już cesarz rzymski Karol Wielki trzymał te psy na swoich dworach. W tamtych czasach psy, protoplaści dzisiejszych owczarków francuskich briard, były bardzo zbliżone wyglądem do dzisiejszych okazów rasy. Jednak różniło się ich przeznaczenie, bowiem briard francuski użytkowany był głównie jako pies obronny, chroniący rodziny i dobytek ludzki przed drapieżnikami – głównie wilkami – oraz przed intruzami i złodziejami. Dopiero na przestrzeni lat zmieniało się jego przeznaczenie i tak pomału stawał się psem pasterskim.
Briardy pochodzą z Francji. Pierwsze oficjalnie przyjęte wzmianki o owczarkach francuskich briard pochodzą z 1809 roku z poradnika rolniczego wydanego przez znanego wówczas francuskiego księdza. Psy briardy były wtedy nazywane owczarkami z Brie, ponieważ to to miejsce było uznawane za kolebkę rasy. Owczarek briard ma wspólne pochodzenie z owczarkami francuskimi beauceron. Obie rasy wywodzą się od starych francuskich psów owczarskich, a następnie do hodowli dodano krew psów myśliwskich szorstkowłosych oraz mastifów. Aż do 1896 roku obie rasy owczarek francuski briard i owczarek francuski beauceron uznawane były za jedną rasę owczarków francuskich, ale o różnych długościach sierści. Owczarek francuski briard był długowłosą odmianą. Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1897 roku, uznanie rasy przez FCI nastąpiło w 1954.
Przeczytaj więcej o grupie I FCI – owczarkach, do której należy briard, oraz o rasie pumi, w której tworzeniu briardy brały udział.
Owczarek briard należy do psów ras dużych. Dorosły samiec osiąga 62 – 68 cm w kłębie przy 35 – 40 kg masy ciała, samica 56 – 64 cm przy 30 – 35 kg masy ciała.
Briardy są psami długowłosymi. Okrywa włosowa jest ich ozdobą. Bardzo gęsta, długa, lekko falowana, nadaje sylwetce objętości i sporo pod sobą skrywa. Włos na grzbiecie sięga aż za łokcie psa, na łapach tworzy łapcie, ogon jest bardzo mocno owłosiony, niewidoczny spoza sierści. Na głowie broda, wąsy i brwi, całość nachodzi na oczy i zlewa się z sierścią z uszu psa.
Sylwetka francuskiego briarda jest wpisana w prostokąt, z prostym grzbietem i nogami. Klatka piersiowa jest mocno rozbudowana. Nogi mocne, umięśnione, co jest zauważalne dopiero po rozsunięciu sierści. Ogon nisko osadzony i nisko noszony. Głowa briarda jest duża, ale proporcjonalna do sylwetki. Oczy niewidoczne zza włosów, uszy wysoko osadzone, jeśli kopiowane (w krajach, gdzie zabieg dozwolony) to stojące prosto, niekopiowane są raczej wiszące.
Cechą charakterystyczną francuskiego briarda są wilcze pazury obecne na tylnych nogach, jest to wymóg rasy i ich obecność sprawdzana jest podczas wystaw psów. Często są to podwójne ostrogi.
Dozwolone umaszczenie u briarda to jednobarwne - płowe, szare lub czarne.
Mimo że sierść owczarków francuskich briard niezaprzeczalnie jest ich ozdobą to nie da się ukryć, że jest ona problematyczna. Długi, falowany włos okrywowy bardzo szybko się kołtuni i jest ciężki do rozczesania. Codziennie lub co drugi dzień należy dokładnie czesać okrywę włosową psa, a powstałe kołtuny traktować trymerem hakowym. Konieczne jest czesanie również łap i przestrzeni między palcami psa, a ze szczególną uwagą czesać okolice pachwin, uszu, brody, gdzie sierść najszybciej się filcuje. Nie zaleca się stosowania zgrzebła do sierści briarda, ani furminatora – briardy mają jedynie delikatny podszerstek. Brak odpowiedniej pielęgnacji sierści owczarka francuskiego briarda szybko poskutkuje spilśnieniem sierści i jej filcowaniem. Taka sytuacja sprzyja rozwojowi bakterii i drobnoustrojów ze względu na ciepło i wilgotność pod filcem, a to prowadzi już do chorób skóry i infekcji. W przypadku briarda dobrym pomysłem jest umawianie się do psiego fryzjera – groomera, specjalista z odpowiednim sprzętem profesjonalnie zajmie się okrywą włosową psa.
Briard francuski cieszy się mocną odpornością i dobrym zdrowiem. Przedstawiciele rasy nierzadko dożywają 13 lat, co jest wysokim wynikiem jak na duże rasy psów.
Owczarki z Brie narażone są jednak na choroby dziedziczne, m.in. na postępujący zanik siatkówki oczu, jest to poważna przypadłość, chociaż u briardów rzadko kończy się ślepotą. U tej rasy, ze względu na predyspozycję do dysplazji stawów, obowiązkowe są prześwietlenia na dysplazję u suk i psów dopuszczanych do hodowli.
Ze względu na podwyższone ryzyko wystąpienia skrętu żołądka u psa tej rasy, konieczne jest zapewnienie odżywczego, ale lekkostrawnego pokarmu i serwowanie go w 3 – 4 posiłkach na dzień. Nie powinno się karmić psa zaraz po wysiłku fizycznym, ani chwilę przed.
Może Cię zainteresować: Ślepota u psa - jak pomóc niewidomemu pupilowi?
Briard francuski, jak na owczarka przystało, jest psem bardzo inteligentnym i zdecydowanym. Szybko się szkoli, ale tego szkolenia wymaga. Owczarek francuski briard bez odpowiedniego prowadzenia i treningu, już od wieku szczenięcego, może sprawiać sporo kłopotów, szczególnie, gdy zacznie się nudzić. Wtedy jego żywiołowość i energiczność znajdą ujście w niszczeniu zabawek czy wyposażenia mieszkania. Francuski briard jest również psem dosyć szczekliwym. W domu powinien mieć swoje miejsce, które przeznaczone będzie typowo do wyciszenia się psa, może to być klatka kennelowa lub legowisko w ustronnym miejscu. Briarda należy nauczyć odpoczywania.
Owczarek francuski briard, który ma zapewnione swoje potrzeby, jest psem zrównoważony, przez co lgną do niego dzieci. On sam z reguły za nimi przepada i chętnie podłapuje zabawy. W stosunku do innych psów może być zaczepny, ale przy odpowiedniej socjalizacji problem można zażegnać.
Pies rasy briard jest rodzinny i przyjacielski, uwielbia się przytulać do swoich ludzi. Coraz częściej polecany jest do rodzin, zarówno mieszkających w domach z dużymi ogrodami, jak i w mniejszych mieszkaniach. Warunkiem, aby briard odnalazł się na niewielkiej powierzchni jest zapewnienie mu odpowiednio dużo aktywności na dworze i zabaw opartych na wykorzystywaniu zmysłów – węchu czy słuchu. Tropienie oraz agility dla psów jest najczęściej wybieranymi pozycjami dla briardów. Decydując się na psa tej rasy należy mieć sporo wolnego czasu, który przeznaczy się na godzinne sesje czesania.
Francuski briard zdobywa coraz większą popularność we wszystkich krajach europejskich. W Polsce ma już sporą rzeszę fanów, dzięki czemu łatwo znaleźć hodowlę briardów właściwie w każdym mieście wojewódzkim. Wysoki popyt, a także wysokie koszty utrzymania tych psów i wymagane badania powodują, że rasa osiąga stosunkowo wysokie ceny. Szczeniak briarda kosztuje ok. 7000 zł w hodowli FCI. Wyprawka dla szczeniaka kosztuje ok. 1200 zł, a średni miesięczny koszt utrzymania psa to od 500 zł (przy szczeniakach) do nawet 1500 zł (przy dorosłych osobnikach).
Zdjęcia: Canva.com
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii