Pumi – węgierski pies pasterski. Encyklopedia ras psów

Pies pumi jest bardzo znaną rasą pasterską na Węgrzech. Poza granicami tego kraju występuje nielicznie, głównie w krajach skandynawskich. Jeżeli jednak szukamy aktywnego, wesołego i bystrego psa powinniśmy poznać go bliżej.

Owczarek pumi, pierwotnie był stworzony do tego, aby strzec owiec. Obecnie spełnia się głównie jako pies towarzyszący i psi sportowiec. W Polsce rasa ta nie cieszy się dużą popularnością, a szkoda, bo psy pumi wyróżnia ciekawy wygląd i nietuzinkowy charakter.

Historia rasy pumi

Rasa pumi powstała na przełomie XVII i XVIII wieku na Węgrzech w wyniku skrzyżowania miejscowych psów pasterskich - puli (długowłosych), francuskich briard oraz niemieckich szpiców i terrierów. Celem krzyżówek było stworzenie idealnego psa pasterskiego. Głównym zadaniem pumi jest więc pilnowanie bydła i owiec oraz odstraszanie lisów.

Sama rasa funkcjonuje od 1923 r., Pierwszy wzorzec istnieje od w 1924 r., ale FCI uznało rasę dopiero w 1966 r. i wpisało ja do grupy I Sekcja 1 w FCI. Jest to rasa, która cieszy się dużą popularnością w rodzimym kraju, ale poza nim występują nieliczne hodowle – głównie w Szwecji i Finlandii.

Obecnie psy tej rasy odnajdują się w roli psów rodzinnych i psich sportowców.

Pumi – sylwetka i ogólny wzorzec

Pumi to średniej wielkości pies pasterski w typie terriera. Psy dorastają do 41-47 cm, a suki do 38-44 cm oraz osiągają masę ciała 10-15 kg – psy, suki 8-13 kg.

Kufa psa jest wydłużona, bez stopu. Uszy sterczące, a na końcach złamane ku przodowi. Oczy średniej wielkości, owalne i skośnie osadzone, ciemnobrązowe. Grzbiet krótki, prawie prosty. Nogi pumi mają proste, ukątowane, umięśnione. Brzuch lekko podkasany. Ogon pumi jest zawinięty nad zadem, wcześniej być cięty do 2/3 długości.

Sierść średniej długości, gruba, kędzierzawa i elastyczna. Szata dwuwarstwowa: włos okrywowy jest twardy, a podszerstek gęsty i miękki. Całość skręcona, ale powinna być sprężysta i nie spilśniona. Pumi występują w różnym umaszczeniu. Najczęściej szata jest szara, ale może być także czarna, płowa. Ze względu na nadal dużą różnorodność w rasie i małe wyrównanie jej eksterieru, psy często są spotykane również w różnych odcieniach – rudawym, żółtawym, kremowym i biała (ze względu na skłonność do chorób dziedzicznych, białe umaszczenie nie jest pożądane).

Szata powinna być jednolita, jedynym dopuszczalnym znaczeniem jest mała, biała plama na piersi i białe końce łap.

Pumi – charakter i zachowanie

Ten mały, niepozorny pies to prawdziwy wilk w owczej skórze. Jest doskonałym stróżem – odważnym i głośnym. Do tego cechuje go nieposkromiona energia i pracowitość – wszystkie te cechy sprawiają, że sprawdzi się wyłącznie w domu, w którym opiekun będzie mógł mu zapewnić sporo aktywności. Długie spacery i psie sporty są wprost stworzone dla tej rasy. Jeżeli pies nie spożytkuje nadmiaru energii w pożądany sposób, mogą ucierpieć przedmioty w domu i relacje sąsiedzkie, bo puli bywa bardzo szczekliwy.
Warto także dostarczyć psu tej rasy rozrywki, która zmęczy go intelektualnie – wszelkie maty węchowe i gry dla psa powinny się znaleźć na wyposażeniu domu. Zresztą wszystkie zabawki dla psów w przypadku puli sprawdzą się znakomicie – ten pies uwielbia się bawić.

Z tego też tytułu idealnie odnajdzie się w domu, gdzie są dzieci, które stale dostarczą mu zajęć i rozrywki. Bywa wobec nich bardzo opiekuńczy i zwykle wykazuje się ogromną cierpliwością. Z reguły dogaduje się także z innymi zwierzętami w domu – psami i kotami, o ile jest odpowiednio socjalizowany od szczeniaka.

Z kolei z obcymi zwierzętami kontakty może mieć burzliwe – zwłaszcza z psami. Bywa zadziorny, ale nie powinien być agresywny.

Puli to pies bardzo bystry i pracowity, który kocha aktywność i towarzystwo. Mimo że nie jest duży, to nie specjalnie nadaje się do mieszkania w bloku – bywa bowiem głośny i szczekliwy, czujnie reagując na wszelkie dźwięki w otoczeniu. Znakomicie zaś sprawdzi się na wiejskim podwórku, gdzie otaczać go będzie więcej bodźców i będzie miał więcej ruchu i swobody.

Może Cię zaintersować: Jakie psy sprawdzą się do mieszkania w bloku?

Pumi – zdrowie, potrzeby, pielęgnacja

Jak większość psów pasterskich, pumi cieszy się dobrym zdrowiem. Nie ma schorzeń typowych dla tej rasy. Czasami u pumi zdarzają się takie schodzenia jak dysplazja stawów biodrowych, wypadanie rzepki i ziarniniak kwasochłonny.

Jedynie psy o białym umaszczeniu mają tendencję do przenoszenia chorób dziedzicznych, dlatego należy wystrzegać się tej maści podczas zakupów.

Pumi nie wymagają intensywnej pielęgnacji. Ich szata ma właściwości samoczyszczące i nie linieje. Może się jednak filcować pod wpływem wilgoci dlatego warto ją raz na dwa tygodnie wyczesać grzebieniem dla psów o szeroko rozstawionych zębach i co kilka miesięcy trymować.

Sierści pumi nie można golić, ogolona sierść zaczyna odrastać jak wata nie do poskromienia. Na Węgrzech psom tej rasy podcina się jedynie końcówki.

Psy tej rasy mogą być żywione dowolną karmą, nie przejawiają skłonności do alergii i zwykle służy im każda, wysokiej jakości karma dla psów.

Pumi – szczenięta, cena i hodowla

Z uwagi na nieliczne hodowle na psa tej rasy niekiedy trzeba bardzo długo czekać, a cena za szczeniaka pumi może wynosić nawet 4000 zł -5000 zł. Jeżeli zależy nam na psie tej rasy, konieczne może się okazać poszukiwanie szczeniąt poza granicami Polski – najlepiej bezpośrednio na Węgrzech.

Pumi – ciekawostki

Szczenięta Pumi przeważnie przychodzą na świat jako czarne, a dopiero później zmieniają umaszczenie.

Natalia Bąk

Zdjęcia: Canva.com