Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Gonienie kotów przez psy to jeden z najpopularniejszych psich instynktów. Dowiedź się, dlaczego psy gonią koty, czy rzeczywiście stoi za tym agresja i jak zmniejszyć popęd psa do gonienia kota – czy to w ogóle możliwe?
Podobno psy nie lubią kotów i dlatego je gonią – nie jest to do końca prawda i wystarczy spojrzeć na domy, w których żyją obok siebie i psy i koty w całkowitej symbiozie – a nawet sympatii. Skąd więc w psach potrzeba gonienia kotów? Przyczyn może być co najmniej kilka.
Instynkt łowiecki jest jednym z najsilniejszym, przetrwałym instynktem u psów. Może on mieć różne stopnie nasilenia w zależności od rasy. Psy, które są obdarzone wyjątkowo silnym to te z grupy myśliwskich, ale posiadają go też inne rasy i często jego nasilenie jest cechą osobniczą.
Psy o silnym instynkcie łowieckim uwielbiają polować, gonić czy zaganiać i kot jako potencjalna zdobycz jest wprost idealnym celem (ale może być to też sarna, wiewiórka czy domowy, ukochany królik).
Psy, które uwielbiają gonić koty, najczęściej ograniczają się w praktyce do samej gonitwy. Gonią kota, bo… kot ucieka. Gdy tylko ofiara się zatrzyma, psy zwykle też się zatrzymują i zdają się być nawet trochę zdezorientowane. Mało tego, gdy kot to wyczuje, nierzadko dochodzi do sytuacji rodem z kreskówki – i to kot goni psa.
Niestety trzeba też zaznaczyć, że są psy, które nie ograniczają się do samej gonitwy – a celem jest zabicie ofiary. Wbrew pozorom trudno na pierwszy rzut oka rozpoznać, jakie intencje stoją za gonitwą. Przy polowaniu pies nie wykazuje zachowań agresywnych – nie warczy, nie jeży się, nie pokazuje kłów. Zwykle pobudzony i pełen energii rusza w pogoń, która w najgorszym wypadku kończy się złapaniem celu za kark i zagryzieniem.
Nie ma jednego, złotego sposobu na zwalczenie instynktu łowieckiego. Dla psów, które są nim obdarzone – polowanie jest największą nagrodą i trudno ją zastąpić jakimkolwiek substytutem typu zabawa czy przysmak. Warto jednak już od szczeniaka wdrażać kilka zasad, które mogą pomóc utrzymać kontrolę nad psem. Rasy psów, które nie lubią kotów to z całą pewnością te myśliwskie oraz psy pasterskie.
W pierwszej kolejności istotna jest socjalizacja. Zwykle psy nie polują na członków swojego stada. Dlatego ważne jest, aby już od szczeniaka zapoznawać psy z innymi zwierzętami w tym kotami czy kurami – dzięki temu, nieco zmniejszymy prawdopodobieństwo pogoni za domowymi zwierzętami.
Kolejnym ważnym krokiem jest nauka posłuszeństwa. Im bardziej pies jest posłuszny, tym większe prawdopodobieństwo, że uda się go odwołać w momencie, kiedy rzuci się pogoń za innym zwierzakiem. Komendy typu „zostań”, „zostaw”, 'proś", 'leżeć' powinny być opanowane do perfekcji.
Przeczytaj też: Komendy dla psa. Dlaczego motywacja podczas pracy jest tak ważna?
Po trzecie warto psu zapewnić zabawy, które pomogą mu realizować instynkt łowiecki w pożądany przez nas sposób. Idealnie tu sprawdza się aportowanie czy przeciąganie szarpaka. Psy obdarzone instynktem łowieckim często są pełne energii, więc warto również wziąć pod uwagę treningi psich sportów np. Agility. Pies, który będzie miał odpowiednią porcję ruchu i zaspokojone wszystkie potrzeby w mniejszym stopniu będzie chciał rzucać się w pogoń za zwierzyną.
O ile fakt, że pies goni obce koty z posesji, jest całkiem zrozumiały i nie przysparza szczególnych problemów, to fakt gonienia przez psa własnego kota bywa dla właściciela obu zwierząt utrapieniem. Jak temu zapobiec? Przede wszystkim trzeba zacząć od właściwego zapoznania ze sobą zwierząt – izolacji z socjalizacją. Tutaj kluczowy jest czas i delikatność. Większość psów i kotów taką powolną socjalizację przechodzi z sukcesem i już po kilku tygodniach zwierzęta się dogadują. Przydatne z pewnością okażą się bramki zabezpieczające.
Psy, które poznają własne koty i są odpowiednio socjalizowane, zwykle nie zrobią im krzywdy i gonitwy jakie mogą się zdarzyć najczęściej mają podłoże pokojowe. Zresztą kot najczęściej bardzo szybko się orientuje, że jeżeli sam nie ucieka – to nie jest goniony. Warto jednak zawsze zapewnić kotu bezpieczne schronienie na wysokości, do którego nawet domowy pies nie ma dostępu, aby kot mógł w każdej chwili się schronić, gdyby sytuacja tego wymagała. Należy pamiętać, że stres u kota może wywołać wiele chorób, których leczenie może trwać bardzo długo.
Przeczytaj więcej: Jak powinno się łączyć psa i kota?
Jeżeli wprowadziliśmy w życie wszystkie powyższe zalecenia, a pies nadal goni koty (swoje czy obce) i ma wobec nich niejednoznaczne zamiary to pozostają nam jeszcze dwa wyjścia. Pierwsze to kontakt ze specjalistą. Spotkanie z behawiorystą pozwoli stwierdzić, co jest podłożem zachowania naszego psa i jakie są zalecenia i rokowania w stosunku do naszego psa, bo każdy pies jest inny.
Drugim rozwiązaniem jest zaakceptowanie silnych instynktów łowczych psa i zadbanie o to, by nie miał okazji do polowania. Niestety w takich przypadkach koniecznie trzeba psa prowadzić na smyczy (zwłaszcza w parkach czy lasach) oraz zadbać o to, by ogród był zawsze dobrze ogrodzony.
Przeczytaj także: Żyć jak pies z kotem
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii