.png "Sklep dla kota")
Stres u zwierząt - przyczyny, objawy i leczenie
Stres to naturalna reakcja organizmu i nieodłączny element życia. W świecie psów i kotów przybiera on inną formę niż w przypadku ludzi. Jednak mechanizmy jego powstawania i czynniki go wywołujące w dużej mierze są podobne.
Stres u zwierząt
Przyjrzyjmy się zatem czym dokładniej jest stres, jak się objawia i jak możemy pomóc naszym pupilom w takich sytuacjach.
Stres jest stanem ogólnej mobilizacji sił organizmu, będącej reakcją na bodźce stresogenne. Za ten ciąg reakcji odpowiedzialny jest ośrodkowy układ nerwowy. Aktywizacja neuronów i późniejsze wysyłanie impulsów nerwowych odbywa się na zasadzie priorytetowej, przy jednoczesnym hamowaniu innych bodźców odpowiedzialnych za koordynację różnych procesów życiowych organizmu.
W zależności od przewagi czynników sterujących, reakcja na stres, u poszczególnych osobników, możne przybrać postać agresywną lub też depresyjną, a długotrwały stres może prowadzić nawet do chorób psychosomatycznych.
Istnieją trzy fazy stresu: początkowa – alarmowa, adaptacyjna oraz wyczerpania sił organizmu.
Przyczyny stresu u psów i kotów
Najczęstszym czynnikiem stresogennym, w przypadku zwierząt domowych, jest nagła zmiana w ich najbliższym otoczeniu. Jest to dosyć obszerne pojęcie, a wlicza się w to m.in.:
- nieobecność opiekuna lub jego całkowita zamiana
- pojawienie się nowego członka rodziny lub nowego zwierzęcia
- zmiana w dotychczasowym sposobie żywienia
- przeniesienie, przeprowadzka
- podróż
Pozostałymi czynnikami mogą być: nadmierny hałas, wibracje, bądź temperatura, skaleczenia i rany.
Zestresowane zwierzę może stawać się niepewne i wycofane, niechętne do wychodzenia z kryjówek ani do zabaw.
Objawy stresu u psów i kotów
Każda nagła zmiana zachowania pupila powinna być dla nas znakiem ostrzegawczym, że być może dzieje się coś czego my nie zauważamy, a nasz podopieczny już tak. Zwierzę pod wpływem stresu zaczyna zachowywać się nietypowo, natomiast zależne jest to od cech osobniczych i każdy zwierzak z osobna będzie prezentował inne spektrum działań, przykładowo:
- spadek apetytu lub odwrotnie – rzucanie się na jedzenie i pochłanianie go w większych ilościach
- ataki na opiekunów i inne zwierzęta przebywające w mieszkaniu
- chowanie się po kątach, gdy wcześniej pies czy kot nie stronił od pieszczot
- zaprzestanie dbania o higienę i pielęgnację okrywy włosowej
- niszczenie przedmiotów lub tylko jednego konkretnego
Jednym z poważniejszych przykładów odreagowywania stresu jest samookaleczanie się zwierząt – wylizywanie, a nawet wygryzanie sierści z pewnych miejsc ciała może skutkować ranami i poważnymi komplikacjami.
U kotów nadmierny stres jest częstą przyczyną załatwiania się poza kuwetą i znaczenia terenu.
Praca opiekuna nad reagowaniem na stres kotów czy psów powinna zaczynać się już w wieku młodzieńczym czworonoga. Zwierzę powinno mieć kontakt, ale minimalny i kontrolowany, z każdym potencjalnym bodźcem stresowym i przy odpowiedniej reakcji powinno być nagradzane. Nie powinno się chwalić, tym bardziej premiować np. głaskaniem, nieprawidłowego odreagowywania. Warto obserwować zachowania swojego psa czy kota, szybko zauważać zmiany, móc w porę na nie zareagować i próbować je zminimalizować. Pamiętajmy, że stres jest wpisany w każdy dzień, jednak warto próbować go minimalizować oraz nauczyć podopiecznych odpowiednio sobie z nim radzić.
Teksty na blogu nie są poradą lekarską oraz nie zastępują wizyty u lekarza weterynarii.
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii
