Kot chausie - hybryda kota błotnego. Encyklopedia ras kotów

Historia kotów chausie

Koty chausie są rasą współczesną, bardzo młodą. Są to hybrydy dzikich kotów błotnych (Felis chaus) z kotami abisyńskimi i amerykańskimi kotami krótkowłosymi.

Po zakończeniu II Wojny Światowej nastała chęć na odbudowę utraconych ras, ale również na coś nowego, niespotykanego i świeżego. Dzikie zwierzęta przykuwały uwagę każdego. Hodowcy kotów zapragnęli stworzyć rasę wyglądem do złudzenia podobną do dzikiego kota błotnego, z charakteru zaś przyjazną i towarzyską niczym koty egzotyczne czy amerykańskie. Pierwsze próby utworzenia takich kotów miały miejsce w USA około 1960 roku, jednak wszystkie uzyskiwane wtedy hybrydy były bezpłodne, jedynie niewielka część kotek była nieregularnie płodna. Obejście tej naturalnej blokady tworzenia hybryd, było dla hodowców nie lada wyczynem, do którego to wykorzystywali właściwie wszystkie możliwe rasy kotów. Dopiero z biegiem czasu wyklarowały się dwie wiodące i docelowe rasy łączone z kotem błotnym – kot abisyński i kot amerykański krótkowłosy.

Największe prace hodowlane nad rasą miały miejsce w Stanach Zjednoczonych, a za pierwszą hodowlę chausie uznaje się hodowlę Wildkatz. Rasowego chausie od kota błotnego nie dzieli więcej niż 3 pokolenia, a każdy chausie w swoim rodowodzie musi mieć chociaż za jednego przodka kota błotnego.

Rasa została zarejestrowana dopiero w roku 1995, a status championa uzyskała aż 18 lat później!

Kot błotny (Felis chaus)

Protoplastą kota chausie jest kot błotny, czyli Felis chaus. Nazywany jest on również kotem trzcinowym lub bagiennym. Kot błotny wpisany jest do Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych i występuje na terenach Bliskiego Wschodu, wzdłuż doliny Nilu oraz w Azji Środkowej. Felis chaus znany był już w starożytności. Od zawsze trzymał się w bezpiecznej, ale stosunkowo bliskiej odległości od domostw ludzkich. Lubił obserwować osady i czasami czerpać korzyści z bliskości człowieka.

Jak wygląda kot chausie?

Chausie jest kotem wysokim i dużym. Masa ciała dorosłego osobnika wynosi od 6 do nawet 11 kg. Cała postawa chausie przywołuje na myśl dzikiego kota. Sylwetka jest mocna, atletyczna. Długie nogi pozwalają kotu na długie skoki i pewny bieg. Klatka piersiowa rozbudowana, głęboka, ogon średniej długości.

Głowa kota chausie jest nieco wydłużona. Zaznaczony stop, zarysowane kości policzkowe i mocne poduszki wibrysowe nadają kotu dzikiego charakteru. Oczy lekko skośne, średniej wielkości do małych. Kolor oczu intensywnie żółty lub złoty, rzadziej brązowe lub jasnozielone. Uszy duże, wysoko osadzone na głowie.

Kot chausie mogą mieć krótką sierść lub taką średniej długości. Zawsze natomiast składa się z włosów okrywowych i włosów puchowych. Całość okrywy jest sprężysta, mocna, ale i miękka. Umaszczenie chausie dozwolone jest to, jakim może poszczycić się kot błotny w naturze – brązowo-złote, rzadziej czarno-srebrzyste lub czarne.

Charakter chausie

Kot chausie jest wyjątkowo silnym charakterem i ma spore wymagania. Koty tej rasy potrzebują bardzo dużo przestrzeni do biegania, skakania, zabawy, szukania. Mają niespożyte pokłady energii. Nie odnajdą się w małym mieszkaniu, najlepszą opcją dla tych kotów jest duży dom z wybudowaną wolierą dla kotów. Podobnie jak przestrzeni, chausie potrzebuje swoich ludzi. Te koty bardzo szybko i bardzo mocno odczuwają samotność. Muszą trafić do domu, w którym właściwie ciągle ktoś jest. Chausie mają tendencję do wybierania sobie jednego, ukochanego człowieka, którego nie odstępują na krok. Pozostałych członków rodziny również obdarzają uczuciami, ale związanymi raczej z chęcią zabawy czy zwróceniem uwagi. Te koty świetnie dogadują się z innymi zwierzętami, np. psami, a także dobrze współżyją z dziećmi – nawet gromadką. Kontakty tutaj jednak powinny być zawsze pod bacznym okiem dorosłego opiekuna. Chausie mogą okazać swoje niezadowolenie poprzez ugryzienie czy mocne podrapanie.

Bardzo bliskie powinowactwo z dzikim kotem błotnym sprawia, że chausie ma w sobie duży pierwiastek dzikości. Może się to objawiać wspomnianym wcześniej gryzieniem czy drapaniem, zaburzoną typową kocią mową ciała, a także drapaniem mebli czy trudnością nauczenia się korzystania z kuwety. Zachowania te mogą się zdarzać i potencjalny opiekun musi być ich świadomy, jednak nie dotyczą one każdego kota tej rasy.

Koty chausie są bardzo inteligentne i spostrzegawcze. W mig wyłapują niedopatrzenia opiekunów i korzystają z okazji. Niedomknięta szafka? Kot zaraz tam będzie. Pozostawienie przysmaków dla kotów czy mięsa krojonego do obiadu na wierzchu? Może skończyć się i brakiem przysmaków i brakiem obiadu. Wolne wychodzenie z domu? To najgroźniejsza sytuacja, gdyż w sekundę kota może już nie być z nami. Przy chausie trzeba mieć oczy dookoła głowy i przystosować dom pod dużego kota. Konieczne będzie zabezpieczenie okien, zakupienie dużego i solidnego drapaka, zaopatrzenie się w liczne zabawki i maty węchowe. Chausie lubi naturę i nawet zabawy w wodzie nie są dla niego problemem.

Zdrowie chausie

Koty chausie uchodzą za silne, wytrzymałe i z dobrą odpornością. Jest to i plus i minus. Chausie bowiem w ostateczności pokaże, że coś mu dolega. Konieczna jest więc baczna obserwacja pupila i regularne badania kota u weterynarza – badanie krwi i moczu raz do roku w przypadku zdrowego zwierzęcia.

Z uwagi na bliskie powiązanie z dzikimi kotami, chausie ma tendencję do złego reagowania na komercyjne karmy i wszelkie modyfikowane rzeczy. Często u tych kotów występują reakcje alergiczne – pokarmowe lub skórne. Najlepiej koty te funkcjonują na mięsnej, zbilansowanej diecie BARF dla kotów. Rozrywanie mięsa dobrze działa również na ich szczęki i zęby. Należy również bardzo dokładnie wybrać kuwetę i żwirek dla kota. Zdecydowanie kuwetę najlepiej wybrać tę największą i otwartą, żwirek natomiast ten najbardziej zbliżony do ziemi, czyli bentonitowy. Takie działa pozwolą szybciej nauczyć chusie korzystania z kuwety i zminimalizują ryzyko odrzucenia kuwety przez kota.

Chausie – cena

Koty chausie są bardzo drogie i właściwie nie występują w Polsce. Hodowli chausie należy szukać w USA, gdzie cena za kociaka chausie wynosi ok. 5000 dolarów. Wysoka cena związana jest z nielicznymi hodowlami rasami, bliskim spokrewnieniem kota z kotami dzikimi i trudnością samej hodowli. Do dzisiaj zdarzają się mioty, które nie są zgodne ze wzorcem i znacząco odbiegają od zamierzonych celów – takie kociaki nie mogą być dopuszczane do dalszej hodowli i nie mogą brać udziału w wystawach. Niestabilność rasy pod względem genetycznym jest nadal problemem, z którym zmagają się hodowcy. Jednak intensywne prace hodowlane pozwalają widzieć przyszłość rasy chausie w jasnych barwach.

Karolina Łuszczyk

Zdjęcia: Canva.com