Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Biegunka u kota to przypadłość, która może mieć bardzo wiele przyczyn. Niektóre są banalne, więc można wyleczyć pupila domowymi sposobami. Niekiedy jednak kocia biegunka towarzyszy poważnym chorobom. Dlatego opiekun nigdy nie powinien bagatelizować tego objawu.
Kał zdrowego, prawidłowo odżywiającego się kota powinien mieć zwartą konsystencję. Zwierzę oddaje go zwykle 1 raz dziennie. Kot cierpiący na biegunkę wypróżnia się znacznie częściej, a jego stolce są luźne, wodniste lub śluzowate.
Kocia biegunka nie jest chorobą, lecz objawem chorobowym. Aby wyleczyć zwierzę, należy ustalić przyczynę dolegliwości, choć warto także działać objawowo. Powstrzymanie biegunki uchroni kota przed odwodnieniem i wpłynie korzystnie na jego samopoczucie.
W zależności od przyczyn biegunki u kota różny może być jej przebieg. Krótkotrwałe, utrzymujące się około doby rozwolnienie, któremu nie towarzyszą inne objawy, to forma łagodna. Możliwe przyczyny takiej dolegliwości to:
Biegunka u małego kota, który nie został jeszcze odrobaczony, bardzo często spowodowana jest bytującymi w jego przewodzie pokarmowym pasożytami.
W przypadku podejrzewania zatrucia u kota nie można zwlekać ani chwili z wizytą u lekarza weterynarii. Najlepiej, aby weterynarzowi pokazać również kawałek rośliny, którą podejrzewamy, że zjadł kot. Zatrucie rośliną jest stanem zagrażającym życiu zwierzęcia i tutaj liczy się każda minuta.
Przyczyny biegunki u kotów bywają znacznie poważniejsze. Silne rozwolnienie może towarzyszyć infekcji wirusowej lub bakteryjnej. Choroby zakaźne u kotów, którym często towarzyszy biegunka, to na przykład panleukopenia, kocie AIDS (FIV) czy zakaźne zapalenie otrzewnej (FIP). Biegunkę wywołują także bakterie Clostridium perfringens lub Escherichia coli. W przypadku infekcji rozwolnienie może utrzymywać się nawet do dwóch tygodni i mówi się wówczas o jego ostrej postaci. Często towarzyszą mu inne objawy, na przykład wymioty, utrata apetytu, gorączka, występowanie krwi w stolcu, apatia.
Długotrwała biegunka u kota najczęściej spowodowana jest poważnym schorzeniem układu pokarmowego. Jeśli dolegliwość nawraca przez wiele tygodni, może świadczyć o niewydolności wątroby czy nerek, a nawet o toczącym się procesie nowotworowym.
Pojawienie się u kota biegunki powinno być dla opiekuna sygnałem do bacznej obserwacji pupila. Jeśli zwierzę zachowuje się normalnie – jest aktywne, nie traci apetytu, nie są widoczne trzecie powieki, nie ma żadnych innych symptomów chorobowych – można spróbować zastosować kilkugodzinną głodówkę (pamiętając o zapewnieniu pupilowi stałego dostępu do świeżej wody) – jednak nie dłuższą niż 8-10 godzin, gdyż wtedy rozpoczyna się uszkadzanie kociej wątroby, a następnie przez parę dni utrzymywać lekkostrawną dietę. Objawowo rozwolnieniu zapobiec można, podając kotu dostępne preparaty, wcześniej uzgadniając podawanie oraz dawkowanie leku z weterynarzem. Biegunka o łagodnym przebiegu ustępuje po dobie.
Jeśli biegunce towarzyszą inne objawy albo utrzymuje się powyżej doby, nie powinno się podejmować leczenia kota na własną rękę. Trzeba udać się z nim do weterynarza, który zdiagnozuje przyczynę dolegliwości i zaleci odpowiednią terapię. Lekarz przeprowadzi wywiad z opiekunem. Gdy zachodzi podejrzenie infekcji, może także zlecić badanie kału i morfologię krwi. Jeśli symptomy sugerują poważniejsze schorzenia, konieczne może być wykonanie ultrasonografii (USG).
Przebieg leczenia kociej biegunki uzależniony jest od jej przyczyn. Weterynarz może zalecić zmianę diety, odrobaczenie, antybiotykoterapię, a nawet zabieg chirurgiczny. Przy przewlekłej biegunce koci organizm szybko ulega wycieńczeniu. Dlatego w każdym przypadku terapii musi towarzyszyć intensywne nawadnianie zwierzęcia, często nawet podawanie kroplówek z elektrolitami, witaminami i białkiem. Wskazane jest także stosowanie probiotyków, by uzupełniać florę bakteryjną jelit.
Milena Kostrubiec
Komentarze