Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Tasiemiec to pasożyt, który atakuje narządy wewnętrzne psa i zaburza funkcjonowanie skolonizowanego organu. Jak dochodzi do zarażenia tasiemcem? Jak wygląda tasiemiec u psa i jak się przed nim chronić? Przeczytaj artykuł i odkryj odpowiedzi na te pytania.
Istnieje wiele rodzajów tasiemców, które atakują naszych pupili. W Polsce często występują tasiemce takie jak:
• tasiemiec psi
• tasiemiec kręćkowy
• tasiemiec bąblowiec
Ze względu na swój kształt wyżej wymienione tasiemce zaliczamy do grupy płazińców.
Tasiemce u psów mają zazwyczaj długość od 20 do 80 centymetrów, ale zdarzają się też większe osobniki. Pasożyt składa się z członów, które mogą wydostawać się na zewnątrz organizmu żywiciela razem z kałem albo samodzielnie. Człony tasiemca w kale przypominają pestki ogórka. Najlepiej wygląd tasiemca określa jego nazwa, ponieważ te pasożyty przypominają taśmę, są spłaszczone i wydłużone.
W zależności od rodzaju tasiemca pasożyty atakują różne organy wewnętrzne psa. Tasiemiec psi kolonizuje jelito cienkie i zakłóca funkcjonowanie tego organu, powoduje uszkodzenia błony śluzowej. Tasiemiec kręćkowy atakuje mózg, natomiast wszędobylski bąblowiec dociera do jelit, a stamtąd wędruje do serca, wątroby płuc czy mózgu.
Jednym z głównych celów tasiemca jest przeżycie i rozmnażanie i, niestety, psy pomagają mu zrealizować ten cel.
Pies zaraża się tasiemcem od innych zwierząt, które już są nosicielami. Są to tak zwani nosiciele pośredni, którzy ułatwiają tasiemcom kolonizację nowych terenów. Najczęściej są to pchły czy wszy, które pies zlizuje z sierści, ale mogą to też być owce, kozy czy muflony. Równocześnie warto wiedzieć, że, aby doszło do zarażenia, pies nie musi mieć bezpośredniego kontaktu z innym zwierzęciem. Wystarczy że zje zarażone jajami mięso, połknie jaja pasożyta, które mogą znajdywać się na trawie, w glebie, na owocach czy warzywach. Zatem, jak widzisz, tasiemce są sprytne i wykorzystują różne drogi kolonizacji.
Poznaj produkty przeciw pasożytom marki dr PetCare
Czy człowiek może zarazić się tasiemcem od psa? Tak, niestety, tasiemiec ma chrapkę także i na nas, bo dzięki nam realizuje swój cel: dba o przetrwanie. Na zarażenie tasiemcem szczególne narażone są dzieci, które uwielbiają bliski kontakt i zabawy ze swoim psim przyjacielem, ale już są mniej skore do częstego mycia rąk. Małe dzieci lubią też testować psie zabawki i brać je do buzi, gdy rodzic na chwilę spuści je z oka. Zresztą i my, dorośli, z łatwością możemy złapać tasiemca od naszego pupila podczas wspólnej zabawy czy całusów. Jeżeli śpisz ze swoim psem miej na uwadze to, że jeśli jest ona zarażony, jaja tasiemca będą znajdować się na poduszce czy mięciutkiej kołdrze, w którą wtulasz się podczas snu. Dlatego tak ważna jest profilaktyka, ale zanim o niej opowiemy, sprawdźmy, jakie są objawy zarażenia tasiemcem.
Tasiemiec zdradza swoją obecność na kilka sposób. Do najczęstszych objawów obecności tasiemca należą:
• nagły spadek wagi psa
• wymioty
• wylizywanie odbytu i jego okolic
• tasiemiec w kale
• saneczkowanie
• zaparcia
• apatia
• zahamowanie prawidłowego wzrostu i rozwoju szczeniaka
• matowa i łamliwa sierść
Powyższe objawy (oprócz tasiemca w kale) mogą świadczyć też o innych chorobach, dlatego w chwili gdy zobaczysz niepokojące symptomy, udaj się do weterynarza i zbadaj sprawę. Ponadto musisz wiedzieć, że tasiemiec może nawet kilkanaście lat urzędować w jelitach psa i nie zdradzać swojej obecności żadnymi objawami, dlatego tak ważne jest regularne badanie kału i odrobaczanie w razie konieczności, a także ochrona psa przed pasożytami zewnętrznymi – pchłami i kleszczami.
Przeczytaj: Jak rozpoznać pchły u psa?
Leczenie tasiemca u psa jest proste. Zaczynamy od zbadania kału. W chwili, gdy w stolcu dostrzeżemy cząstki pasożyta, wynik jest oczywisty, ale brak robaków w odchodach wcale nie oznacza tego, że nasz pies jest wolny od pasożytów. Dlatego gdy podejrzewamy obecność tasiemca albo po prostu chcemy kontrolnie sprawdzić, czy pasożyt nie atakuje jelita, kupujemy w aptece próbkę, pobieramy kał i udajemy się z nim do lekarza. Następnym krokiem jest farmakologia. Po określonym przez lekarza czasie, ponownie udajemy się z próbką na badanie, które, miejmy nadzieję, potwierdzi wyleczenie psa.
Pamiętajmy, że żadne domowe sposoby, ani leczenie naturalne nie są skuteczne w walce z tasiemcem, a szkody wyrządzone przez tasiemca są za duże, aby ryzykować zdrowiem i życiem naszych pupili.
Sprawdź ofertę preparatów na pasożyty dla psów
W ochronie przed tasiemcami bardzo ważna jest profilaktyka, czyli higiena i regularne badanie kału oraz odrobaczanie psa. Jeżeli na skórze naszego pupila pojawią się pchły, jest to znak ostrzegawczy i wskazanie do badania w kierunku obecności tasiemca. W walce z pchłami dodatkowo wesprze cię szampon przeciw ektopasożytom. Pod ręką warto mieć też grzebień do wykrywania wszy i pcheł. Popularne są też preparaty na pchły i kleszcze. Równocześnie musimy mieć świadomość, że w chwili zastosowania preparatu, do organizmu psa także przedostają się substancje, które odstraszają i uśmiercają pasożyty zewnętrzne. Jest to wybór typu: „coś za coś” i każdy właściciel psa we własnym zakresie i w zależności od sytuacji podejmuje decyzję, czy stosowanie preparatu jest zasadne i służy zwierzakowi.
W chwili gdy u naszego pupila wykryto jaja tasiemca, także poddajmy się badaniu w celu wykluczenia obecności pasożytów w naszym organizmie. Pamiętajmy, ze tasiemiec to pasożyt, który atakuje i osłabia nasz organizm. Można śmiało powiedzieć, że „wysysa z nas soki” i konkuruje z nami o wartości odżywcze, które przyjmujemy wraz z pokarmem.
Może Cię zainteresować: Jaki wybrać lek na pasożyty u psa?
Komentarze