Krew w moczu u kota - co robić? Reaguj!

Krew w moczu kota, określana jako krwiomocz, jest objawem, który może wskazywać na różnorodne problemy zdrowotne. Obecność krwi w moczu jest zawsze niepokojącym znakiem i powinna skłonić każdego właściciela do szybkiego działania. Stan ten może być wynikiem infekcji dróg moczowych, problemów z nerkami, kamieni moczowych, a nawet chorób nowotworowych.

Krew w moczu kota - objawy

Krwiomocz u kota można rozpoznać przez obecność widocznej krwi w moczu, który może przybierać różne odcienie – od jasnoróżowego po ciemnoczerwony. Mocz zdrowego kota powinien mieć jasnożółty kolor i lekki zapach amoniaku. Ciemniej żółty i silniejszy mocz można zauważyć w przypadku odwodnienia lub po długim okresie odpoczynku (np. po nieoddaniu moczu przez noc). W przypadku zauważenia jasnoczerwonej krwi, różowego zabarwienia moczu, pomarańczowego lub brązowego zabarwienia lub jeśli mocz wydaje się pienisty lub zawiera skrzepy krwi, konieczna jest wizyta u lekarza weterynarii w celu dalszego zbadania przyczyny tych zmian w kolorze i konsystencji.

Czasami przy krwawym moczu nie obserwuje się żadnych innych objawów, dlatego tak ważne jest dokładne obserwowanie kuwety pod kątem jakichkolwiek zmian w oddawaniu moczu lub defekacji.

Inne częste objawy kliniczne, które można zaobserwować podczas krwawego oddawania moczu, to: wysiłek podczas oddawania moczu lub wokalizacja, częste wizyty w kuwecie, wymioty, zmiany apetytu, picie większej ilości wody, ogólny letarg. Koty doskonale maskują ból i niedogodności, dlatego tak istotne jest regularne sprawdzanie kuwety kota i wizyty u weterynarza oraz badania nerek. Jeśli kot nie załatwia się w kuwecie, a na przykład na kanapę czy sika na łóżko to zazwyczaj jest to objaw choroby lub zaburzenia behawioralnego. Podobne objawy może dawać też zapalenie pęcherza kota oraz mocznica u kota. Wszystkie te choroby należy zdiagnozować u weterynarza i podjąć szybkie leczenie.

Przeczytaj również: Kot sika na łóżko - co robić?

Krew w moczu kota - leczenie

Leczenie krwiomoczu u kota zależy bezpośrednio od diagnozy postawionej przez weterynarza. Po dokładnym zbadaniu zwierzęcia i przeprowadzeniu niezbędnych badań, takich jak analiza moczu, badania krwi, ultrasonograf czy nawet RTG, weterynarz może zalecić odpowiednie leczenie. Może ono obejmować antybiotykoterapię w przypadku infekcji bakteryjnych, leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, a w przypadkach kamicy moczowej konieczne może być usunięcie kamieni przez procedury chirurgiczne lub diety mającej na celu nawodnienie zwierzaka, czyli karmy mokrej dla kota. Jeśli kot nie chce pić, można zastosować gotowy bulion dla kotów, aby dopajać kota. W ostateczności stosuje się nawadnianie bezpośrednio do pyska, np. poprzez podawanie wody strzykawką dla dzieci. Dieta powinna mieć małą ilość fosforu– można skonsultować się z zoodietetykiem, który dobierze odpowiednią dietę dla naszego mruczka.

Inaczej sytuacja wygląda, kiedy kotu blokuje się cewka i nie może oddać moczu, konieczne jest odblokowanie cewki moczowej. W takiej sytuacji dodatkowe dopajanie kota może spowodować jeszcze większy ucisk na pęcherz i w krytycnzych sytuacjach nawet jego pęknięcie i śmierć zwierzęcia. Zablokowanie cewki moczowej u kota wymaga szybkiej hospitalizacji, często przez jedną lub dwie noce, w celu cewnikowania i monitorowania oddawania moczu.

Infekcje dróg moczowych leczy się antybiotykoterapią, o czym często decyduje posiew moczu i dodatkowe badania. Zwykle nie wymagają one hospitalizacji. Zakażenie nerek powodujące podwyższenie aktywności enzymów nerkowych lub ciężkie odwodnienie często wymaga kilkudniowej hospitalizacji z zastosowaniem płynoterapii i dożylnych antybiotyków.

Krew w moczu u kota - przyczyny

• uszkodzenie nerek
• wielotorbielowatość nerek lub dysplazja nerek - są to choroby genetyczne, w których nerki nie tworzą się prawidłowo i nie działają dobrze.
• kamienie nerkowe
• zapalenie lub uraz nerek lub moczowodów może prowadzić do krwi w moczu
• nowotwór, w szczególności chłoniak nerek, który jest jednym z najczęstszych nowotworów nerek u kotów.
• zakażenie - bakterie mogą zaatakować nerki, powodując stan zwany odmiedniczkowym zapaleniem nerek. Niektóre wirusy (w tym białaczka kotów) mogą powodować chłoniaka nerek lub rodzaj raka nerek prowadzący do stanu zapalnego i infekcji
• polipy pęcherza
• wady genetyczne pęcherza lub cewki moczowej -występują rzadko u kotów.
• chemioterapia - niektóre rodzaje leków chemioterapeutycznych mogą powodować jałowe zapalenie pęcherza, prowadząc do krwi w moczu
• ruja - niesterylizowana kotka w trakcie rui może mieć krew w moczu
• zaburzenia krzepnięcia - spożycie trutki na szczury, choroby o podłożu immunologicznym (takie jak małopłytkowość) lub genetyczne przyczyny niedoborów krzepnięcia mogą prowadzić do jaskrawoczerwonej krwi w moczu

Kot sika krwią - co robić?

Jeśli zauważysz, że Twój kot sika krwią, niezwłocznie skontaktuj się z weterynarzem. Jest to sytuacja wymagająca szybkiej reakcji, gdyż krwiomocz może być objawem poważnych schorzeń wymagających natychmiastowego leczenia. Do czasu wizyty u weterynarza staraj się utrzymać kota w spokoju i ograniczyć jego ruch, aby zmniejszyć ryzyko nasilenia objawów. Pamiętaj również, aby przygotować informacje o wszelkich wcześniejszych problemach zdrowotnych kota, jego diecie oraz obserwowanych objawach, co może być bardzo pomocne podczas diagnozy. Kiedy idziemy z kotem do weterynarza, ważne jest, aby był na czczo, bo prawdopodobnie lekarz pobierze krew do badania.

Syndrom urologiczny kota - FLUTD

Syndrom urologiczny kota, nazywany także FLUTD (Feline Lower Urinary Tract Disease), to zespół różnych schorzeń układu moczowego u kotów. Objawia się on często poprzez problemy związane z pęcherzem moczowym i cewką moczową. FLUTD może obejmować zapalenie pęcherza, kamienie moczowe, zablokowanie cewki moczowej oraz inne problemy związane z układem moczowym. Koty z syndromem urologicznym mogą wykazywać takie objawy jak trudności z oddawaniem moczu, częste pragnienie, ból podczas oddawania moczu, krwiomocz lub nawet zatrzymanie moczu. Nie jest znana dokładna przyczyna tego schorzenia. Wskazuje się na różnorodne czynniki, w tym infekcje, alergie żywieniowe czy problemy hormonalne. W przypadku podejrzenia syndromu urologicznego u kota, konieczna jest konsultacja z weterynarzem, który może zalecić odpowiednie badania diagnostyczne oraz właściwe leczenie.

Aleksandra Drzewińska

Zdjęcia: Canva.com