Jaki jest najbardziej puszysty kot na świecie? Poznaj top 7 najbardziej puszystych ras kotów i tajniki ich pielęgnacji

Perski, syberyjski, a może Maine Coon? Który z tych kotów ma najbardziej puszystą sierść? Sprawdź ranking najbardziej puchatych kotów i dowiedź się, jak pielęgnować ich sierść.

Sierść jest jednym w tych cech kotów, które sprawiają, że ludzie kochają te zwierzęta – zwłaszcza ta długa jest zachwycająca i sprawia, że trudno oderwać i oczy i dłonie od kota. Poniżej przedstawiamy 7 najbardziej puszystych ras kotów.

Najbardzej puszyste koty:

1. Kot perski

To zdecydowanie faworyt rankingu. Persa wyróżnia długa, delikatna, puszysta sierść z grubym podszerstkiem - szczególnie obfita wokół szyi. Persy mogą mieć różne barwy – białą, niebieską, czekoladową, liliową, rudą, kremową, czarną – odmian barwnych futra jest około 150!
Dowiedz się więcej o kotach perskich

2. Kot norweski leśny

Gruba i gęsta okrywa włosowa tego kota robi naprawdę duże wrażenie i sprawia, że i tak jeden z największych kotów domowych wydaje się być jeszcze większym. Jego dwuwarstwowe futro składa się z wodoodpornej warstwy spodniej, dłuższej sierści wierzchniej oraz gęstego mrozoodpornego podszerstka. Okrywa włosowa zmienia się wraz z porami roku – ta zimowa jest niemalże pluszowa i znakomicie chroni przed mrozem, letnia jest lżejsza, ale nadal efektowna. Kot norweski może występować w niemalże wszystkich wersjach maści.
Dowiedz się więcej o kotach noreweskich leśnych

3. Kot syberyjski

Kot ten wyróżnia się pięknym, lśniącym futrem, które układa się w kryzę, portki na udach i grzywę – przypominającą tą lwią. Sierść przylega do ciała i jest nieprzemakalna. Koty syberyjskie posiadają także podwójny podszerstek chroniący przed mrozem. Koty syberyjskie występują w kilku odmianach kolorystycznych – czarnej, niebieskiej, kremowej, czarnej szylkret i niebieskiej szylkret. Mimo bujnej, puszystej sierści jest to idealny kot dla alergików – ponad 75% ludzi mającej alergię na koty, nie ma jej objawów w towarzystwie syberyjczyka.
Dowiedz się więcej o kotach syberyjskich

4. Ragdoll

Sierść „szmacianych lalek” jest gęsta, dość długa i miękka. Jednak jest stosunkowo łatwa w pielęgnacji, ponieważ kot ten nie posiada praktycznie podszerstka. Futro rzadko się kołtuni czy filcuje. Ragdoll występuje w odmianach: czarnej, niebieskiej liliowej i czekoladowej – z charakterystycznymi znaczeniami i maską.
Dowiedz się więcej o kotach ragdoll

5. Maine coon

Ten wyjątkowo duży kot, może poszczycić się także pięknym futrem. Sierść Maine coona jest długa, gęsta i składa się z podszerstka pokrytego pokaźnym, lśniącym i wodoodpornym włosem okrywowym. Włos na głowie, barkach i plecach jest krótszy, a po bokach i na ogonie dłuższy. Na szyi tworzy kryzę. Maine coony występują w ponad 30 kolorach!
Dowiedz się więcej o kotach maine coon

6. Turecka angora

Tego pięknego kota wyróżnia wyjątkowo jedwabista i delikatna szata. Jest ona średniej długości, z niewielką ilością podszerstka – niezwykle miła w dotyku. Koty te mogą występować we wszystkich barwach z wyjątkiem czekoladowej, liliowej, cynamonowej i płowej, a także oprócz znaczeń colorpoint. Sierść jest łatwa w pielęgnacji przez wzgląd na prawie całkowity brak podszerstka.
Dowiedz się więcej o tureckich angorach

7. Kot brytyjski długowłosy

Kot ten odziedziczył sierść po perskich potomkach i była ona nieplanowana. W związku z tym do dziś rasa ta nie jest wszędzie uznawana. Futro kotów brytyjskich długowłosych nie jest tak długie, jak u kotów rasy perskiej, ale bardzo gęsty podszerstek sprawia, że jest ono odstające i pluszowe. Koty te występują w ponad ponad 300 odmianach kolorystycznych!
Dowiedz się więcej o kotach brytyjskich

Pielęgnacja kota długowłosego

Decydując się na kota z długą sierścią, trzeba liczyć się z tym, że ich pielęgnacja jest z reguły bardziej wymagająca od odmian krótkowłosych i konieczne jest poświęcenie czasu na regularne wyczesywanie włosa za pomocą specjalnych szczotek dla kotów. Jednak pomiędzy kotami jest duża dysproporcja w wymaganiach – te z grubym podszerstkiem wymagają częstszego czesania, a ich sierść może się kołtunić i filcować. U tych kotów brak regularnego wyczesywania może skutkować koniecznością obcięcia skołtunionej sierści. Koty, które nie posiadają podszerstka rzadko się kołtunią, ale im też dla higieny należy regularnie czesać okrywę włosową. Jest to też ważne dlatego, że kot myjąc się zjada wypadającą sierść, a dla jego zdrowia lepiej jest, jeżeli będzie jej jak najmniej.

Problem związany ze zjadaniem długiej sierści wiąże się z koniecznością stosowania past odkłaczających - zwłaszcza w okresie lnienia.
Dbałość o sierść to także odpowiednie żywienie kota. Ważna jest wartościowa karma - najlepiej taka, przeznaczona dla kotów długowłosych, oraz w razie konieczności stosowanie suplementów i witamin dla kota poprawiających kondycję okrywy włosowej

Natalia Bąk