Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Prawidłowa masa ciała to klucz do dobrego zdrowia i samopoczucia psa. Niedowaga, podobnie jak nadwaga, stanowi problem i wymaga interwencji lekarza weterynarii. Nie powinniśmy lekceważyć tego stanu, ponieważ chudy pies może cierpieć na poważne zaburzenia. Wyjaśniamy, jakie są najczęstsze przyczyny niedowagi u czworonogów oraz jak powinien postępować opiekun w takiej sytuacji.
Spis treści:
Na początku warto wyjaśnić, że istnieją naturalnie szczupłe rasy, które na pierwszy rzut oka wyglądają na chude psy. Rasy, które z przyczyn fizjologicznych mogą wydawać się zbyt smukłe, to np.: charty, irlandzkie wilczarze, psy faraona, psy rasy podenco. W rzeczywistości są one prawidłowo zbudowane, a „chuda” sylwetka to ich cecha genetyczna. Pomimo podkasanego brzucha zdrowi przedstawiciele tych ras są odpowiednio umięśnieni i pełni energii, co znacząco odróżnia ich od psów z niedowagą.
Czworonogi będące w dobrej formie są szczupłe, pozbawione nadmiernej tkanki tłuszczowej, mają wyraźnie zarysowane mięśnie, są silne i sprawne, mają apetyt. O chudym psie mówimy wtedy, gdy jego masa ciała jest zbyt niska w stosunku do rozmiarów i typu budowy. Zwierzęta z niedowagą mają niedostatecznie rozwiniętą tkankę mięśniową, wyraźnie widoczne przez skórę kości. Są słabe i apatyczne. Nie mają apetytu lub wręcz przeciwnie – bardzo gwałtownie spożywają pokarm.
Niedożywionym, chudym psom towarzyszą często dodatkowe objawy. Jeśli jedzą zbyt mało lub serwowany pokarm nie jest dla nich kompletny i zbilansowany, odbija się to kondycji ich sierści, ogólnym stanie zdrowia, odporności i nastroju. Obserwuj swojego pupila, a gdy zauważysz coś niepokojącego, wybierz się z nim do lekarza weterynarii.
Może Cię zainteresować: Tasiemiec u psa - rozpoznanie i leczenie
Podczas oceny lekarz bada psa palpacyjnie – delikatnie naciska dłońmi na klatkę piersiową oraz przygląda się jego sylwetce, patrząc na niego z boku i z góry. U zdrowego czworonoga o prawidłowej masie ciała żebra są wyczuwalne przez skórę, jednak niewidoczne. Jego talia jest wyraźnie zarysowana. Nadmiernie chudy pies ma widoczne z odległości żebra i kręgosłup, a jego brzuch jest bardzo podkasany. Tkanka tłuszczowa i mięśniowa są ledwo wyczuwalne pod skórą.
Sposób żywienia zbyt chudego psa powinien zostać skonsultowany z lekarzem weterynarii i dietetykiem zwierzęcym. Po przeprowadzeniu oceny BCS specjalista wykona dodatkowe badania, np. USG, RTG, badania krwi, żeby wykluczyć schorzenia narządów wewnętrznych. Jeżeli przyczyną niedowagi jest choroba, konieczne będzie wdrożenie właściwego leczenia. Oprócz leków lekarz weterynarii dopasuje też karmę do stanu zdrowia i poziomu aktywności psa, np. leczniczą karmę dla chorych zwierząt lub wysokoenergetyczną karmę dla aktywnych czworonogów. Ustali też optymalny schemat żywienia, który będzie umożliwiał zwierzęciu skuteczny powrót do zdrowia.
Niedożywienie to stan chorobowy, wymagający specjalistycznego leczenia. Nigdy nie należy „leczyć” zbyt chudego psa domowymi sposobami. Przekarmienie takiego zwierzęcia jest równie niebezpieczne, jak podanie mu niedostatecznej liczby kalorii i substancji odżywczych. Pies powinien otrzymywać takie porcje jedzenia, jakie jego organizm jest w stanie strawić. W zależności od stopnia niedożywienia lekarz weterynarii może zalecić częste podawanie posiłków o niewielkiej objętości.
Podawanie dużej ilości przekąsek chudemu psu, aby szybciej przybrał na wadze, nie jest dobrym pomysłem. Niedożywione zwierzęta, podobnie jak zdrowe, nie powinny otrzymywać zbyt dużo smakołyków. Karma uzupełniająca może stanowić maksymalnie 10% dziennego zapotrzebowania energetycznego zwierzęcia. Szczególnie w przypadku psów niedożywionych ważne jest to, żeby otrzymywały posiłki pełnoporcjowe, o dużej gęstości odżywczej. Liczbę przekąsek warto więc ograniczyć, a nawet całkowicie z nich zrezygnować na pewien czas, dopóki pies nie wróci do formy.
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii