Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Pudle kojarzą się większości z wymuskanymi, wystylizowanymi psami, będącymi maskotką swoich opiekunów. Warto jednak zauważyć, że oprócz walorów estetycznych, pudle mają niewątpliwy urok, są posłuszne i nad wyraz mądre. Takie połączenie może wydawać się idealne, ale jak wszystko, pudle też mają dobre i złe strony. Poznajmy bliżej te wyjątkowej rasy psy.
Te dostojne i smukłe psy do towarzystwa, niegdyś służyły jako pomoc przy polowaniu na ptactwo wodne. Pudle wywodzą się od psów myśliwskich i pasterskich, a ich zakorzenione instynkty widoczne są do dzisiaj. Dokładne pochodzenie rasy nie jest znane. Podejrzewa się, że pudle mają wspólnych przodków z psami rasy barbet. Jako psy ozdobne i do towarzystwa oraz pracujące, pudle były bardzo popularne na dworach. Rozkwit rasy nastąpił mniej więcej w epoce baroku. Wtedy też zaczęto wykorzystywać pudle w widowiskach cyrkowych oraz w pracy do poszukiwania trufli.
W okolicach roku 1500 pudle dotarły do Polski. Król Polski – Zygmunt Stary – miał u swego boku wiernego kompana – wielkiego pudla o białej szacie.
Pudle mają szerokie spektrum dopuszczalnych umaszczeń, jednak dopuszczalna jest jedynie jednolity kolor szaty. Są to umaszczenia: białe, brązowe, czarne, srebrne, czerwone oraz morelowe. Niepożądane są jakiekolwiek znaczenia.
Sierść pudli może występować w dwóch odmianach: lokowej oraz sznurowej. Sierść lokowata jest wełnista, kędzierzawa o mocno skręconych lokach, natomiast sierść sznurowa cechuje się długimi i zbitymi sznurami włosów. Bez względu na typ włosa, sierść pudli jest bardzo gęsta i skręcona. Wymaga ona dużo uwagi ze strony opiekuna oraz regularnego szczotkowania i podcinania.
Pudle nie linieją – nie wymieniają okrywy włosowej wraz ze zmianami pór roku. Nie trzeba się więc martwić wszędobylską sierścią latającą po mieszkaniu. Jednak ich włosy rosną przez całe życie. Wiąże się to z regularnym jej podcinaniem, modelowaniem lub zdecydowaniem się na długą szatę, jeszcze bardziej wymagającą. Włosy pudli są raczej szorstkie i mają tendencje do plątania. Jest to bardzo gęsta, właściwie jednowarstwowa okrywa, o strukturze loków. Co dwa dni, a najlepiej codziennie pudle trzeba dokładnie czesać. Jest to czasochłonne zajęcie, w zależności od wielkości pudla, może zająć nawet kilka godzin. Co najmniej raz w miesiącu pudle należy wykąpać i zaserwować ich sierści porządną odżywkę, która nawilży włos. Podczas suszenia włosy należy jednocześnie czesać. Suszenie tak gęstej sierści może zająć do 5 godzin. Pocieszający jest fakt, że pudle lubią i chętnie tolerują takie zabiegi pielęgnacyjne, więc cierpliwie je znoszą. Bez częstej i dokładnej pielęgnacji pudel szybko pokryje się kołtunami, mogącymi odparzać skórę i psuć samopoczucie psa.
Od małego należy przyzwyczajać pudle do czyszczenia zębów. Mają szczególne tendencje do odkładania się kamienia, więc aby na długo zachować czystość i zdrowie uzębienia trzeba regularnie myć psu zęby.
W żywieniu psów rasy pudel, każdej odmiany, ważne jest zdrowe żywienie. W diecie nie powinno zabraknąć nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega – 3 i – 6, które wzmocnią skórę i sierść psa, a także zadbają o jego stawy. Przyjmuje się, że psia dieta powinna zawierać ok. 70-80% mięsa, resztę to warzywa i owoce. Ze względu na problemy z uzębieniem warto od czasu do czasu dawać pudlom zdrowe, twarde przekąski, np. w postaci mięsnej kości. Pozwoli to ćwiczyć mięśnie szczęk oraz zmniejszyć osad.
W profilaktyce stawów ważny jest odpowiedni dobór akcesoriów spacerowych. Chód pudli jest specyficzny i bardzo lekki, nie powinien być hamowany i deformowany przez szelki znajdujące się na linii obojczyków.
Pudle należą do psów zdrowotnych i długowiecznych. Nie są wyjątkiem przypadki, że pudle żyją do 18 - 20 lat.
Niestety psy tej rasy często cierpią na choroby wzroku, które mogą zakończyć się nawet ślepotą. Jako najczęstszą przypadłość należy wymienić zanik siatkówki.
Pudle podatne są także na schorzenia stawów, dlatego bardzo ważna jest profilaktyka oraz nie przeciążanie psów w młodości. Pudle mniejszych odmian – pudle miniaturowe oraz pudle toy – często zmagają się z wypadaniem rzepki. Natomiast w przypadku pudli dużych szczególną uwagę należy zwrócić na odpowiednie karmienie i wysiłek fizyczny. Ta rasa, podobnie jak inne duże i olbrzymie, jest mocno narażona na skręt żołądka, który jest śmiertelnie niebezpieczny. Dlatego bardzo ważna jest tutaj prewencja - odżywianie pudla tylko wysokiej jakości, zbilansowaną karmą, a także dbanie o odpowiedni odpoczynek przed i po posiłku psa.
Pudle, ze względu na budowę szczęki – długą i wąską – mają tendencje do odkładanie kamienia nazębnego już w młodym wieku. Należy od małego przyzwyczajać pudle do higieny jamy ustnej.
Podczas zimniejszych pór roku należy zapewnić pudlom dodatkową ochronę przed niskimi temperaturami. Są to zmarzluchy, które w brzydką pogodę nie chcą w ogóle wychodzić albo się wtedy przeziębiają.
Pudle są psami rodzinnymi, lubiącymi kontakt z ludźmi. Codziennie potrzebują czułości i uwagi ze strony opiekuna. Nie są to psy polecane do mieszkań, w których długi czas nikogo nie ma. Rasa ta bardzo często cierpi na lęk separacyjny, który wymaga długiego i żmudnego leczenia behawioralnego. Dlatego też pudle trzeba powoli przyzwyczajać do zostawania samemu w domu, podczas gdy opiekunowie idą do pracy.
Mimo słodkiego wyglądu pudli, nie należy zapominać, że to psy z instynktem łowieckim. W chwilę są gotowe do pościgu i od razu zauważają każdy, nawet najmniejszy ruch. Są to cechy, które czynią pudle psami idealnymi do psich sportów, szkoleń i zabaw w aportowanie. Jednak powodują też problemy w życiu codziennym. Pudle mogą okazać się psami nadaktywnymi, mocno pobudzonymi. Jeśli ich odpowiednio nie zsocjalizujemy oraz nie zapewnimy dawki wysiłku normą będą pogonie za rowerzystami, biegającymi dziećmi, innymi zwierzętami, a nawet autami. Pudle, a w szczególności małe odmiany – miniaturowa oraz toy, są psami dosyć lękliwymi, które nadają sobie odwagi donośnym szczekaniem
Pudle są jednymi z najinteligentniejszych ssaków. Bardzo szybko pojmują, a wiedzę chłoną jak gąbka. Lubią treningi, bo lubią kontakt z ludźmi. Praca z nimi jest samą przyjemnością. Dodatkowo, psy tej rasy dobrze czują się w wodzie, świetną zabawą jest dla nich aportowanie do wody.
Pudle są jednymi z droższych ras na świecie, cena za osobnika może sięgać nawet 12 000 zł. Ma to związek z wysoką inteligencją psów, posłusznym i przyjaznym usposobieniem, a także przepiękną, harmonijną sylwetką pudli.
Hodowla pudli jest dosyć popularna, należy jednak zachować ostrożność podczas jej wyboru. Popularność psów pudli i wysoka cena za ich szczeniaki sprawiły, że są również hodowle patrzące tylko na zysk i niedbające o dobrostan posiadanych zwierząt. Decydując się na szczeniaka pudla musisz odwiedzić daną hodowlę, porozmawiać z hodowcą w miejscu hodowli i przebywania zwierząt. Da to możliwość zobaczenia warunków ich bytowania, zachowania w środowisku jaki znają i podejścia do swojego opiekuna oraz osoby jeszcze nieznanej - Ciebie. Zwróć uwagę na regularność badania psów i zdrowie kilku pokoleń.
Pudel bez rodowodu nie jest psem rasowym, a jedynie w typie rasy - pamiętaj o tym przegląając kuszące oferty sprzedaży szczeniaków w wyjątkowo niskich cenach. Hodowla pudli powinna podlegać pod FCI i wydawać wraz ze szczeniętami rodowody.
Przeczytaj więcej: Co musisz wiedzieć przed wyborem hodowli psów?
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii