Konie fiordzkie (norweskie), czyli bułane konie Wikingów!

Uważa się, że fiordy pochodzą ze Skandynawii, gdzie były użytkowane już w czasach wikingów. Ich przepiękne bułane umaszczenie dopełnia dwukolorowa grzywa, co czyni je nad wyraz atrakcyjnymi wizualnie. Są bardzo silne, a zarazem ich łagodność pozwala na wykorzystanie ich przy hipoterapii. Co jeszcze powinnyście wiedzieć o tej niezwykłej rasie konia?

Konie rasy fiord - historia

Konie norweskie (fiordy), to jedna z najstarszych ras na świecie. Jako jedna z niewielu utrzymała się do dzisiaj bez domieszki krwi innych ras. Konie rasy fiord były znane już wśród wikingów, którzy to wykorzystywali je najczęściej jako konie bojowe oraz pociągowe.

Jako jedna z ras prymitywnych, czyli podobnych do koni pierwotnych (do tych z kolei najbardziej zbliżone są konie Przewalskiego), są one dość łatwe w utrzymaniu. Ciężki norweski klimat uczynił konie fiordy niezwykle wytrzymałymi i odpornymi na niesprzyjające warunki pogodowe. Przypuszcza się, że od fiordów pochodzą kuce islandzkie.

Najwięcej hodowli tych pięknych zwierząt znajduje się w Norwegii, w Niemczech oraz w Danii, ale można je znaleźć także w Polsce.

Jak wygląda koń fiord?

Fiordy są stosunkowo niewielkie - ważą zazwyczaj około 350 kilogramów, a ich wysokość oscyluje w granicach 130-145 centymetrów. Mają mocną, krótką szyję, ich kłąb nie jest wyraźnie zaznaczony, a zad jest krótki i ścięty. Głowy norweskich koników są dość szerokie, z prostym profilem i niewielkimi uszami. Posiadają zaokrągloną i muskularną kłodę. Umaszczenie koni fiordzkich jest najczęściej bułane, a wszelkie odstępstwa są dla hodowców niepożądane.

Bardzo charakterystycznym elementem wyglądu fiorda jest biało-czarna grzywa - krótka i szczeciniasta, na grzbiecie przechodząca w ciemną pręgę. Takie pręgi mogą pojawić się również na nogach. Zwyczajowo, dwukolorową grzywę strzyże się na kształt półksiężyca, co podkreśla jej nietypowe zabarwienie.

Co ciekawe, stajnia Fiord w Łapalicach na Kaszubach, przygotowuje każdemu koniu “osobistą” fryzurę, co nadaje im niezwykle elegancki wygląd, a pracownikom stajni ułatwia rozróżnienie poszczególnych osobników. Zimą fiordy pokrywają się długą sierścią, czyniąc je jeszcze bardziej odpornymi na niesprzyjające warunki pogodowe.

Pielęgnacja i opieka nad koniem norweskim

Szczególnie wśród koni o długiej sierści, a więc fiordów, należy dbać o czystość, aby nie narazić ich na wylęg pasożytów na skórze. Można się przed tym zabezpieczyć codziennym czyszczeniem sierści i skóry konia. Należy do tego użyć szczotki ryżowej bądź włosianej oraz zgrzebła nie zapominając o regularnym czyszczeniu grzywy i ogona. Nie mniej istotne jest utrzymywanie kopyt i strzałki w czystości. Po pracy należy usunąć wilgoć i brud, ponieważ może to poskutkować gniciem lub stanem zapalnym kopyt. Gruda lub gnicie strzałki nie stanowią zagrożenia dla życia konia, ale mogą sprawić mu wiele bólu, a nam uniemożliwić pracę z koniem. Martwe tkanki i przerośnięty róg powinno się wycinać raz na kilka tygodni, a kopytom nadać odpowiedni kształt tarnikiem.

Przeczytaj więcej o pasożytach koni

Konie fiordy - żywienie

Konie rasy fiord odżywiają się w zasadzie tak samo jak inne konie. Nie są zbyt duże, toteż ich apetyt nie jest aż tak potężny. Dorosły fiord potrzebuje do 7 kg paszy, a w tym około 400 g białka. Wszystkie posiłki powinny być odpowiednio zbilansowane, dopasowane do trybu w jakim funkcjonuje dany osobnik.

Posiłek dla konia składa się z paszy treściwej, z której wytwarzana jest później energia oraz z paszy objętościowej. Pasza treściwa składa się zazwyczaj ze zbóż, wysłodków buraków, nasion roślin oleistych, strączkowych i motylkowych. W ten sposób powinna pokryć większość zapotrzebowania kalorycznego oraz białkowego. Pasza objętościowa zawiera w sobie przede wszystkim siano, sieczkę i plewy. Nie niesie ze sobą dużo energii, ale jest podstawowym źródłem składników odżywczych, mineralnych oraz witamin, a także zapełnia żołądek konia i pozwala mu na rzucie siana cały czas.
Dzięki odpowiedniemu doborowi suplementów oraz zielonki można zapobiec powstawaniu morzyska, czyli problemów trawiennych, które grożą wszystkim zwierzętom przeżuwającym.

Przeczytaj również: Naturalne żywienie koni

Użytkowanie konia fiorda

Koń fiordzki w dawnych czasach był koniem bojowym, bądź też był zaprzęgany do pługa. Teraz niezwykle sprawnie odnajduje się na ciężkich trasach w terenie, a także pod siodłem. Nieraz można trafić na fiorda w czasie konkursów ujeżdżania, skoków oraz w zaprzęgu. Dzięki swojemu łagodnemu usposobieniu, a także niewielkiemu wzrostowi będzie nadawać się do hipoterapii, bądź też jako wierzchowiec dla dzieci. Koń rasy fiord jest przyjacielski, towarzyski, a kontakt z człowiekiem nawiązuje dość szybko. Da się go bez większych problemów wykorzystać do fizjoterapii na koniu, a także do jazdy przez osoby niepełnosprawne, mające problemy z utrzymaniem napięcia mięśniowego. Pewny krok fiorda sprawia, że kołysanie jest niewielkie.

Konie norweskie (fiordy) - podsumowanie

Konie norweskie to przepiękne, inteligentne i bardzo wdzięczne stworzenia. Mimo niewielkich wymagań, warto o nie dobrze zadbać, a na pewno odwdzięczą się przyjaźnią i ciężką pracą. Świetnie sprawdzą się w hipoterapii oraz fizjoterapii, a widok ich przepięknych grzyw na pewno rozjaśni każdy dzień.

Lida Pieczulis

Zdjęcia: Canva.com