Koń arabski (Arabian horse) – najważniejsze informacje o rasie

Proporcjonalna budowa, łabędzia szyja, piękne – wyraźne oczy, silnie zaznaczone chrapy, ogon dumnie podniesiony do góry – oto krótki opis konia arabskiego, który jest bohaterem naszego artykułu. Jeżeli chcesz poznać świat araba, dowiedzieć się, jaki ma charakter, co go wyróżnia, zaparz dobrą herbatę i rozpocznij ciekawą lekturę.

Historia koni arabskich

Pewnego dnia Mahomed postanowił poddać próbie swoje konie. Cały dzień pozostawił je bez picia, a kiedy, wieczorem, otworzył drzwi do wodopoju, równocześnie dał sygnał do bitwy i zawołał do siebie swoich końskich przyjaciół. Do proroka wróciło tylko 5 klaczy. Ta wyjątkowa piątka zrezygnowała z zaspokojenia swojego pragnienia i nie opuściła wojownika w obliczu rzekomego najazdu wroga. To właśnie te klacze stały się pramatkami 5. linii koni arabskich.

Być może zapytasz, co to jest za opowieść? Już ci mówimy. Ta opowieść to jedna z licznych legend o koniach arabskich, która krąży po świecie. Nie bez kozery bohaterkami tej historii są klacze. Klacze według Beduinów charakteryzowały się większą odpornością, wytrzymałością i łagodnością, a te cechy koni w trudnych, pustynnych warunkach były bardzo cenione przez członków najstarszego, arabskiego plemienia.

Beduini bardzo szanowali swoje klacze. Konie były jak członkowie rodziny i miały schronienie w namiocie ich właściciela, który nie raz doskonale znał imiona przodków swoich końskich przyjaciół. Ten szacunek, którym szejkowie obdarzali swoje konie, skutkował dobrą więzią i porozumieniem między zwierzęciem i człowiekiem.

Najlepiej o stosunku opiekunów do swoich koni mówi stare, arabskie przysłowie: Niech głodują i odczuwają pragnienie moje dzieci, ale nigdy mój koń.
Ok, ale dość tej historii, teraz opowiemy ci o wyglądzie i charakterze koni arabskich.

Koń arabski opis

Domem gorącokrwistych koni arabskich jest Bliski Wschód, pustynne i często ubogie w roślinność tereny. To właśnie pochodzenie tych zwierząt rozwinęło w nich niezwykłą wytrzymałość i wytrwałość. Araby nie są duże. W kłębie osiągają ok. 160 cm wzrostu. Ich sierść jest krótka i lśniąca. Najczęściej spotykamy araby:
• gniade
• siwe
• kasztanowe

Konie arabskie są uznawane za wzór piękna: ich ciało jest harmonijne i dobrze zbudowane. Niewielką głowę zdobią duże, mądre oczy, mocno zaznaczone chrapy i zaokrąglony podbródek. Konie arabskie poznasz też po małych, charakterystycznych i wąskich uszach, które są lekko zwrócone ku sobie oraz po pięknej, długiej – łabędziej szyi. Od arabów bije duma i godność. To co jeszcze wyróżnia tę rasę, to 17 par żeber i 5 kręgów lędźwiowych (bowiem pozostałe konie mają 18 par żeber i 6 kręgów lędźwiowych).

Ile żyje koń arabski?

Araby są długowieczne. Mogą żyć ponad 30 lat. Ponadto charakteryzują się dużą płodnością.
Młode konie osiągają dojrzałość płciową ok. 3,5. roku życia, a w wieku 5 lat kończy się proces ich wzrostu i rozwoju. Kiedy popatrzysz z uwagą na araba, zachwyci cię jego ruch, który jest lekki, elegancki i płynny. Podczas galopu koń arabski jest szybki i zwrotny, a jego kłus charakteryzuje się duża dynamiką.

Konie pełnej krwi arabskiej a choroby

Mimo swojej wytrzymałości, araby, tak jak i ludzie, czasem chorują. Przyczyną chorób może być między innymi.

• nieprawidłowa dieta (czyli taka, która nie jest dopasowana do trybu życia konia, wieku czy temperamentu)
• zbyt mało ruchu
• stres (częste przemieszczani się konia w związku z zawodami, pokazami, opuszczenie swojego stada)
• bakterie i pasożyty

Pozbawione należytej opieki araby, tak jak inne konie, mogą cierpieć na wrzody (bardzo częsta przypadłość u koni wyścigowych – niestety – rzadko daje jednoznaczne objawy), kolkę czy ochwat. Ponadto konie arabskie ze względu na budowę kończyn, mogą być podatne na urazy i błędy postawy tylnych nóg.

Koniom mogą też grozić zatrucia. Jeżeli zapraszasz swoich końskich przyjaciół do ogrodu, przed wpuszczeniem swoich pupili na posesję, usuń z niej trujące rośliny (najczęstsze z nich to cis, bukszpan, tuja), doskonale pomogą ci w tym nożyce do żywopłotu i sekator. Pamiętaj też o zagrabieniu obciętych gałęzi i liści trujących roślin, a także liści oraz żołędzi dębu: jeśli, oczywiście, są na twojej posesji. Niebezpieczne dla koni rośliny mogą też rosnąć na pastwisku, dlatego zawsze warto je sprawdzić. Konie mają dobry instynkt i pamięć, ale nie radzimy ci ryzykować i wypuszczać swoich końskich przyjaciół na wypas przed dokładnym obejrzeniem terenu.

Przeczytaj więcej: Najczęstsze choroby koni

Konie arabskie - charakter

W przeciwieństwie do koni fryzyjskich araby mogą się częściej płoszyć i być niespokojne. Wynika to z ich dużego temperamentu i mocnej wrażliwości na bodźce płynące ze świata zewnętrznego. Jeździec, który pracuje z arabem, powinien mieć to na uwadze i z dużym wyczuciem oraz wrażliwością komunikować się z koniem pomocami jeździeckimi (tę zasadę znają wszyscy świadomi jeźdźcy, bez względu na rasę konia, z którym mają przyjemność pracować).

Siłowe rozwiązania, przepychanki świadczą tylko o braku porozumienia, a nie złośliwości czy obojętności konia. Konie są zwierzętami stadnymi i z natury chcą nas zrozumieć. Ponadto araby potrzebują częstego kontaktu ze swoim opiekunem. W przeciwnym razie mogą być osowiałe, smutne i bardziej podatne na choroby.

Zobacz akcesoria ogrodnicze

Konie arabskie w Polsce – konie z Janowa Podlaskiego

Pierwsze wzmianki o koniach arabskich w Polsce sięgają już XVI wieku. Obecnie dumą polskich hodowców i domem dla tych niezwykłych zwierząt jest stajnia w Janowie Podlaskim. Do Janowa z całego świata przyjeżdżają przyszli właściciele i opiekunowie arabów.
W stadninie jest ok. kilkaset koni czystej krwi arabskiej. Najdroższym arabem z Janowa Podlaskiego okazała się klacz Pepita. Jej nowy opiekun zapłacił za Pepitę 1 mln 400 tysięcy euro. To był rekord.

Konie araby podsumowanie

Konie arabskie to jedna z najstarszych ras. Araby uchodzą za wzór piękna i doskonałości. Są temperamentne, wrażliwe, ciekawskie i chętnie nawiązują kontakt z człowiekiem. Mają lekki i dynamiczny ruch. Są delikatnie i równocześnie wytrzymałe. Potrzebują świadomego przywódcy, który je zrozumie i mądrze poprowadzi.

Może Cię zainteresować: Żywienie koni



Dominika Tarnacka