Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Tarantule to pająki aktywne, wędrowne, tworzące tunele i polujące na swoje ofiary. Nie są wymagające w hodowli, aczkolwiek konieczne jest zapewnienie im odpowiedniej przestrzeni, temperatury i wilgotności podłoża, a także coroczne zimowanie. Odpowiednio zadbane, będą cieszyć oko swojego hodowcy od 2 do 4 lat, w zależności od płci (krócej żyją samce). Jeśli bardziej niż wchodzić w kontakt, lubisz obserwować i nie należysz do tej części populacji, która lęka się pająków - przygarnij własnego!
W tym artykule odpowiemy sobie na pytania dotyczące tarantuli: czy jest jadowita, co je, jaka jest jej cena, ile ma gatunków, gdzie naturalnie żyje.
Określenie tarantula to nazwa zwyczajowa pająków właściwych z rodzaju Lycosa, liczących 235 gatunków. 14 z nich występuje w środkowej i południowej Europie. Przykładami są tarantula włoska (Lycosa tarantula) i tarantula ukraińska/rosyjska (Lycosa singoriensis). Występuje ona w Europie Południowej, zarówno na terenie suchym, jak i wilgotnym z piaszczystym podłożem. Średnia temperatura latem na terenach zamieszkałych przez tarantulę waha się w okolicach 25°C, a zimą dochodzi nawet do 0°C.
Ten gatunek pająka osiąga rozmiar 3 cm (samce) i 2 cm (samice). Przez długie, mocne nogi wydaje się jednak większy. Jest ubarwiony szaro-brązowo, maskująco, a na odwłoku ma ciemny wzór przypominający strzałkę.
Charakterystyczne dla tarantul są ostrza jadowe skierowane ku sobie, które działają jak szczypce.
Minimalne wymiary terrarium to 30x30x35 cm. Tarantula lubi kopać głęboki tunel, dlatego potrzebuje minimum 10 cm podłoża, za które może posłużyć ziemia lub mieszanina torfu z piaskiem. Należy zapewnić również kilka źdźbeł trawy, których pająki mogą użyć do wzmacniania tunelu.
Istotna dla pająka jest temperatura oraz wilgotność podłoża. Optymalną temperaturą będzie 26°C za dnia i 22°C w nocy. Należy pamiętać o utrzymywaniu wilgotnego podłoża, ponieważ tarantula jest wrażliwa na przesuszenie. Od listopada do lutego pająk wymaga zimowania. Należy przenieść go w tym celu do pomieszczenia, w którym panuje temperatura ok. 10°C i jest stosunkowo ciemno - wtedy zapadnie on w sen zimowy w swojej kryjówce. Warto zaopatrzyć się w termometr, dzięki któremu będziemy w stanie cały czas kontrolować warunki w terrarium.
Tarantula ukraińska to największy pająk występujący w Europie Środkowej. Samice osiągają rozmiar do 4 cm długości (bez odnóży). 10 cm długości (liczoną z odnóżami). Budowa odwłoku jest masywna, o ciemnym kolorze i z jasnymi paskami i punktami. Odnóża tarantuli posiadają naprzemienne ciemne i jasne paski. Są grube, co optycznie powiększa pająka. Cechą charakterystyczną są gęsto porastające go jasne włoski.
Wszystkie pogońcowate (a należy do nich tarantula ukraińska) to pająki prowadzące aktywny tryb życia. Optymalną temperaturą jest dla nich przedział 20-28°C w ciągu dnia, natomiast zimą pająk powinien zostać przeniesiony do temperatury kilku stopni powyżej zera.
Pokarmem tarantuli są wszelkie ruchliwe owady: świerszcze, muchy, mączniki. Dla młodych osobników odpowiednim pokarmem będą muszki owocowe oraz wylęg świerszcza.
Cena tarantuli to koszt ok. 200-300 zł. Cena pająków zależy od gatunku, płci i wieku, waha się od kilkunastu do kilkuset złotych. Warto wybierać sprawdzone miejsca oraz hodowle, które znają się na wychowywaniu tarantuli czy innych pająków.
Błędem jest używanie określenia tarantula w odniesieniu do innych dużych pająków, na przykład ptaszników! Znacznie różnią się one wielkością i budową ciała od tarantuli! Takie mylenie nazw jest powszechne w wielu językach, dlatego trzeba zwrócić uwagę na to, jaki rodzaj pająka chcemy opisać.
Hodowla pająków to specyficzne hobby, są to zdecydowanie inne zwierzęta niż koty, psy czy papugi. Ludzie decydują się na trzymanie tych ośmionogich stworzeń z różnych powodów, a należeć do nich może fascynacja tak odmiennym życiem. Pająki to zupełnie dzikie, kierujące się instynktem istoty. Możliwość obserwowania, jak funkcjonują w domowym terrarium, jest cennym doświadczeniem dla pasjonatów. Zapewnienie pająkom odpowiednich warunków pozwoli utrzymać je w zdrowiu, a to doprowadzi do wywołania unikalnych zachowań, niezwykle interesujących w obserwacji.
Pająki nie mają tak rozwiniętego układu nerwowego, aby odczuwać przywiązanie. Mogą co najwyżej na tyle oswoić się z obecnością człowieka, że nie będzie to dla nich silnie stresujące, jednakże sam proces oswajania to stres dla zwierzęcia. Nie warto narażać ich zdrowia dla własnych potrzeb, niezgodnych z naturą pająka. Jeśli pragniemy bezpośredniego kontaktu z pupilem, lepiej wybrać z szeregu gatunków lubiących i potrzebujących bliskości człowieka, jak psa, kota czy szczury (koniecznie dwa!).
Warto od razu odpowiedzieć na jedno z najczęstszych pytań:
Toksyczność jadu można porównać do jadu pszczelego, więc ukąszenie nie jest szkodliwe, aczkolwiek bolesne. Najczęstszymi objawami są łagodne zaczerwienienie i obrzęk.
Zdjęcia: Pixabay.com, Canva.com
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii