Ropomacicze u psów jako stan zagrożenia życia

Zapewne często od swojego lekarza prowadzącego słyszeliście Państwo o potrzebie sterylizacji swojej suczki. Jeśli Państwo tego nie słyszeliście, to polecam zmienić lekarza...
Dlaczego tak piszę? Otóż znowu miałam (nie)przyjemność zajmować się psem z ropomaciczem. Żeby przypadek nie był nudny była to starsza suczka, dokładnie miała 14 lat, otyła, bez aktualnych badań krwi, z zaburzeniami kardiologicznymi i zaburzeniami gospodarki glukozy. Brzmi ciężko i tak też było. Zabieg się udał, ale to, jakie szkody wywołało to w organizmie psa, jest już nieodwracalne.
I winę za taki stan rzeczy całkowicie ponosi opiekun psa lub lekarz, który nie poinformował o konsekwencjach zdrowotnych niesterylizowanego psa.

Żeby pomóc zrozumieć powagę sytuacji, zacznę od początku – czyli co to jest ropomacicze

Jest to infekcja macicy, która jest częstym stanem chorobowym u psów i kotów, które nie zostały poddane sterylizacji.
Za każdym razem kiedy u suczki pojawia się cieczka, czyli zazwyczaj dwa razy w roku, zaczyna się proces aktywności hormonalnej związanej z przygotowaniem organizmu do  wystąpienia możliwej ciąży. Zmiany w macicy, które pojawiają się w trakcie cieczki, czynią macice bardziej podatną na infekcję, a to ryzyko zwiększa się z wiekiem psa. Jedną z częściej znajdowanych bakterii w macicy psów z ropomaciczem jest E.colli, czy bakteria najczęściej znajdowana w kale. Czyli już mamy dwa sprzyjające ropomaciczu czynniki: zmiany hormonalne i bakterię, która występuje u każdego psa (i nie tylko psa) w kale. Co jeszcze można dołożyć, żeby przybliżyć wystąpienie ropomacicza? Zgadliście Państwo? Tak, to hormony podawane psom, żeby zapobiegać ciąży. Osobiście znam „lecznicę” gdzie lekarz wmawia opiekunom, że zastrzyk jest bezpieczny w przeciwieństwie do zabiegu. Otóż, nie. Terapia hormonalna jest jednym z wiodących czynników predysponujących do ropomacicza i cyst jajnikowych. Nie jest polecana jako alternatywa dla sterylizacji.

Jakie są objawy ropomacicza?

Wczesne stadium obejmuje: częste wylizywanie okolic sromu, przedłużenie się cieczki, bladość, apatię, brak apetytu, częstsze picie i częstsze sikanie, wymioty.
Stadium zaawansowane: wyciek ropy z pochwy, opuchlizna okolic brzucha, zapaść.
Objawy zazwyczaj rozwijają się 4 do 5 tygodni po zaniknięciu wypływu z pochwy po cieczce. U niektórych psów opiekunowie opisują pierwsze objawy ropomacicza jako przedłużającą się cieczkę.
 
Brak leczenia w przypadku pojawienia się tych objawów skutkuje pogarszaniem się stanu zwierzęcia, odwodnieniem, zapaścią i szokiem septycznym spowodowanym przez nasilającą się sepsę.

Diagnostyka

Lekarze zazwyczaj stawiają podejrzenie ropomacicza na podstawie opisu objawów przez opiekuna oraz na oznakach z badania klinicznego. Zazwyczaj lekarze sugerują wykonanie badania ultrasonograficznego i badań krwi, żeby zadecydować o dalszym leczeniu. Wyjątkiem jest tutaj ropomacicze w stanie zaawansowanym, gdzie badaniem dodatkowym zazwyczaj jest jedynie szybkie USG i decyzja o natychmiastowym zabiegu. Wówczas badanie krwi wykonuje się w trakcie lub po zabiegu.

Leczenie ropomacicza u psów

Leczeniem ropomacicza jest chirurgiczne usunięcie macicy i jajników, czyli zabieg sterylizacji, tutaj obarczony dodatkowym ryzykiem. Dalsze leczenie obejmuje płynoterapię, antybiotykoterapię oraz leczenie przeciwbólowe i przeciwzapalne.

Czy można zapobiegać ropomaciczu?

Tak. Wystarczy sterylizacja psa przed pojawieniem się ropomacicza. Nieleczone ropomacicze zazwyczaj kończy się śmiercią psa na skutek szoku septycznego.

A teraz moje ulubione pytania, na koniec artykułu niczym wisienka na torcie.

„Czy ciąża zapobiega ropomaciczu?”

Nie.

„Czy pies musi mieć małe przed sterylizacją, bo inaczej „głupieje”?”

Nie. Ale zgłupiał ten, kto dalej rozpowszechnia takie szkodliwe mity.

I tylko wspomnę tutaj krótko o kosztach, bo często to przedstawiają opiekunowie psów jako argument przeciw sterylizacji i jako argument za wyborem terapii hormonalnej!

Koszt operowania suczki z ropomaciczem jest niebotycznie większy niż rutynowa sterylizacja. Podobnie jak koszt terapii hormonalnej! Wystarczy zsumować koszty zastrzyków i szybko okaże się, że sterylizacja wyjdzie taniej. Do tego zabieg wykonuje się tylko raz w życiu.
A jeśli nie można sobie mimo to pozwolić na sterylizację? Cóż, istnieją w Polsce organizacje pomagające zwierzakom, w niektórych gminach można poprosić o dofinansowanie zabiegu wystarczy popytać i może uda się znaleźć chętnych przynajmniej do częściowego pokrycia kosztów.
To, co szczególnie drażni mnie i większość moich kolegów to opiekunowie rasowych psów, kupionych często za niemałe pieniądze, tłumaczący się brakiem środków na zabiegi u swojego pupila. Anglicy mają na to swoje przysłowie: You can't afford a vet, you can't afford a pet!
Szkoda tylko, że brak myślenia u opiekuna przypłacają życiem zwierzaki.

Teksty na blogu nie są poradą lekarską oraz nie zastępują wizyty u lekarza weterynarii.

Adrianna Wawrzyniak