Nr 1 2021
według Ceneo
WYSYŁKA GRATIS!
Zamówienia od 99zł!
Najnowsze artykuły na blogu:

Jak widzi pies? Czy rozróżnia kolory i czy widzi dobrze w nocy?

Oko psa zbudowane jest podobnie jak ludzkie. Jednak pewne różnice sprawiają, że ma znacznie szersze pole widzenia niż człowiek i potrafi lepiej orientować się w warunkach słabego, nocnego oświetlenia. Ograniczone są za to u psów możliwości rozpoznawania barw, szczególnie w zakresie odcieni koloru czerownego.

Psy to zwierzęta, których wrodzonym zachowaniem jest polowanie. Ich wzrok dostosowany jest do takiego trybu życia i umożliwia im nie tylko obserwowanie szczegółów obrazu (niekiedy nawet z dużej odległości), ale również błyskawiczne reagowanie na jakikolwiek ruch. Naturalnemu środowisku psów odpowiada także zakres rozpoznawanych barw. Najlepiej odwzorowywane są kolory z zakresu żółto-zielono-niebieskiego, a najsłabiej - rzadko spotykanego w przyrodzie czerwonego.

 

Psy najlepiej widzą barwy od zielonego do niebieskiego, a także żółte. Nie rozróżniają koloru czerwonego.


Jak widzą psy?

Psy widzą świat bardzo podobnie jak ludzie. Specyficzną dla czworonogów cechą jest to, że mają znacznie szersze pole widzenia. Nawet psy z krótką, spłaszczoną twarzoczaszką (tak jak mopsy czy pekińczyki), widzą nie tylko przedmioty znajdujące się bezpośrednio przed nimi, ale również te, które od osi spojrzenia odchylone są w prawo lub w lewo o 120o. Wzrok człowieka sięga jedynie do przedmiotów, które znajdują się dokładnie z boku, czyli 90o od przednio-tylnej osi głowy. Pies z wydłużoną czaszką – taki jak np. chart czy owczarek niemiecki – ma pole widzenia, które można nazwać panoramicznym: sięga łącznie aż 270o. Co więcej, dzięki dużej ilości receptorów na powierzchni siatkówki czworonogi są w stanie zobaczyć najmniejszy nawet ruch. Nie muszą przy tym patrzeć w kierunku, gdzie znajduje się poruszający się obiekt. Mogą go z łatwością obserwować wówczas, gdy znajduje się na obrzeżu pola widzenia.

 



Jak pies widzi w nocy?

Choć oko psa nie jest aż tak czułe, jak np. u kota, widzi on w nocy zdecydowanie lepiej niż człowiek. Dzieje się tak dlatego, że rogówka zwierzęcia jest bardzo duża. Dzięki temu otwór źreniczny może osiągać znaczny rozmiar, co zwiększa ilość światła dochodzącego do światłoczułej siatkówki w warunkach złego, nocnego oświetlenia. Pod siatkówką znajduje się również odblaskowa błona – tzw. makata – która jak lustro kieruje dochodzące do niej promienie światła z powrotem na receptory i zwiększa poziom ich pobudzenia. Daje to efekt, który można porównać do zwiększenia jasności i kontrastu obrazu.

 



Jak psy widzą kolory?

Psy mogą rozróżniać kolory dzięki czopkom - specjalnym receptorom znajdującym się w centrum dna oka. Ich dwa rodzaje wrażliwe są na żółte i niebieskie światło. Psy świetnie rozróżniają więc odcienie zielonego, granatu, błękitu, brązu czy żółci. Słabo odbierają impulsy o barwie z palety różnych odcieni czerwieni. Widzą je raczej jako szarości albo różne odmiany barwy brunatnej i beżowej.

 

Rogówka oka psa jest bardzo duża. Duża powierzchnia pozwala na duży rozmiar źrenic, ci ułatwia widzenia w nocy i przy słabym świetle.


Czy psu przydałyby się okulary?

Psy mają (w porównaniu z człowiekiem) bardzo małą zdolność akomodacji, czyli dostosowania oka do patrzenia na przemian na obiekty bliskie i dalekie. Większość ras doskonale widzi przedmioty będące w większej odległości. Mają one natomiast problem z rozróżnianiem szczegółów obiektów, które znajdują się blisko (u człowieka taką cechę wzroku traktuje się jako wadę – dalekowzroczność). Niektóre odmiany sznaucerów, owczarki czy rottweilery mają natomiast oko przystosowane do ostrego widzenia przedmiotów znajdujących się w pobliżu. Na duży dystans widzą raczej ruch i rozmyte zarysy obiektów, a nie szczegóły. Są więc naturalnymi, psimi „krótkowidzami”.

 



Jak sprawdzić, czy pies widzi?

Sprawdzając, czy psy widzą, wykorzystuje się ich wrodzoną zdolność do dostrzegania najmniejszego nawet ruchu. Nawet jeśli pies z powodu jakiejś wady czy choroby widzi nieostro, zwykle reaguje na szybki ruch w polu widzenia. Przesuwanie ręki czy zabawki powinno też powodować śledzenie obiektu i widoczne ruchy oczu. Problem może sprawiać określenie, czy obie gałki spełniają swoją funkcję. Jeśli jednak przedmiot wykorzystywany do badania będzie znajdował się w okolicy ucha psa, to szansę na dostrzeżenie jego ruchu będzie miało tylko jedno oko. Oczywiście takie badanie ma wyłącznie wartość orientacyjną.

 

Przeczytaj również: Niewidomy pies, czyli o ślepocie u psa 

 

 

Anna Dobroń

Milena Kostrubiec

Komentarze

Nie znaleziono żadnych opinii

Nowa wiadomość