Pekińczyk - najważniejsze informacje o rasie. Encyklopedia psów

Mimo swych niewielkich rozmiarów, pekińczyk wyróżnia się ogromną psią niezależnością. Dobrze znosi samotność, z natury jest chłodny i zdystansowany. Przeczytaj, co jeszcze wyróżnia tę rasę.

Obserwując pekińczyka, można odnieść wrażenie, że pod puchatym futerkiem skrywa się prawdziwy, drapieżny lew. Pekińczyk jako jeden z niewielu, małych psów do towarzystwa jest psem, który zdecydowanie nie należy do kategorii milusińskich przytulanek. To niezależna, uparta rasa, która nade wszystko ceni spokój i własne towarzystwo.

Pekińczyk – historia rasy

Ojczyzną pekińczyka jest prawdopodobnie Tybet. Stamtąd przez Mandżurię trafił do Chin. Pies ten od zawsze był uważany, za wyjątkowo cenne, a nawet święte zwierzę. Tylko cesarz mógł posiadać pekińczyka. W starożytnych Chinach ktoś, kto zabił lub ukradł psa tej rasy, podlegał karze śmierci. Aż do XIX wieku pekińczyki żyły wyłącznie na chińskim, cesarskim dworze. W 1860 r. oddziałom brytyjskim, które zdobyły Pałac Letni w Pekinie udało się ocalić 5 pekińczyków - reszta została zabita przez strażników cesarskich na rozkaz cesarza. Ocalałe psy zostały przewiezione do Anglii, jeden z nich trafił nawet na dwór królewski jako podarunek dla królowej Wiktorii. Z Anglii rasa trafiła do Niemiec, Holandii, Ameryki, a później całej reszty Świata.

Pekińczyki należą do grupy IX FCI - psów ozdobnych i do towarzystwa.

Pekińczyk – sylwetka

Jest to mały pies ważący od 3 do 5 kg i mierzący około 14 – 25 cm. U pekińczyka dopuszczalne są wszystkie kolory i znaczenia z wyjątkiem umaszczenia albinotycznego i wątrobianego. Jednym z najbardziej spektakularnych i rzadkich przedstawicieli rasy jest pekińczyk biały, rzadko spotykany jest również pekińczyk czarny. Najczęściej spotykany jest pekińczyk rudy oraz płowy.

Sierść pekińczyka jest umiarkowanie długa. Rasowy pekińczyk krótkowłosy nie występuje.
Włos pekińczyka jest długi z grzywą sięgającą barków, tworzącą kryzę wokół szyi. Sierść składa się z twardego włosa okrywowego oraz grubego podszerstka.
Głowa pekińczyka jest duża, szersza niż wyższa, a pysk spłaszczony. Oczy duże, okrągłe i błyszczące. Uszy zwisają i pokryte są długimi frędzlami. Ogon osadzony jest wysoko i noszony sztywno, również ma frędzle.

Pekińczyk – zachowanie i charakter

Pekińczyk jest psem spokojnym i zrównoważonym – iście królewskim. Ceni sobie samotność i nie przepada za okazywaniem czułości. Jeżeli już darzy kogoś sympatią i oddaniem to najczęściej jest to jeden, wybrany domownik – wtedy chętnie będzie spędzał czas na jego kolanach, ale tylko na własnych warunkach. Idealnie nadaje się do towarzystwa dla osób starszych, nie wymaga wiele ruchu, a jest wartościowym towarzyszem. Pekińczyk nie przepada za dziećmi, zwłaszcza tymi, które traktują go jak zabawkę. Nie jest to pies skory do zabawy, najchętniej spędza czas, po prostu leżąc na kanapie. To pies o dużym ego – zdecydowanie go przerastającym. Ma dość oziębły charakter i w stosunku do większości osób i zwierząt jest zdystansowany. Jeżeli jednak zaskarbi się jego sympatię, jest bardzo lojalnym, oddanym przyjacielem.

Pekińczyk ma bardzo silny charakter i warto od szczeniaka go szkolić w przeciwnym razie może być – mimo swojej niewielkiej postury - agresywny.

Pekińczyk – zdrowie, potrzeby, pielęgnacja

Największym wyzwaniem pielęgnacyjnym dla właściciela jest dbanie o sierść pekińczyka. Wymaga ona codziennego szczotkowania najlepiej z wykorzystaniem odpowiedniego grzebienia dla psa. Konieczne jest również stosowanie dobrych szamponów i odżywek dla psa, zapobiegającym kołtunom. Równie istotnie jest dbanie o oczy – konieczne jest regularne ich przemywanie.

Wśród potrzeb często pojawiają się ubrania dla psa pekińczyka – jak większość psów ozdobnych i do towarzystwa pekińczyki zimą mogą potrzebować dodatkowego okrycia w czasie dłuższych spacerów. Mimo, że ich futro wydaje się być gęste, nie stanowi wystarczającej ochrony przed złymi warunkami atmosferycznymi.

W związku z tym, że pekińczyk bywa nieufny, a nawet może przejawiać zachowania agresywne przydatny być może również kaganiec dla pekińczyka – koniecznie taki dla ras brachycefalicznych.

Żywienie pekińczyka nie jest trudne. Najlepiej wybrać karmę przeznaczoną dla ras małych, ważne jest, aby ściśle stosować się do zaleceń producenta odnośnie ilości karmy i nie przekarmiać pekińczyka, który z reguły prowadzi mało aktywny tryb życia.

Pekińczyk nie jest psem chorowitym. Do weterynarza zwykle trafia z chorobami oczu i z problemami wszystkich ras brachycefalicznych - jak chrapanie czy problemy z oddychaniem. Zdarzają się również wrodzone zwichnięcia rzepki.

Pekińczyk – cena

Ile kosztuje pekińczyk? Rodowodowy pekińczyk pochodzący z zarejestrowanej hodowli kosztuje średnio od 3500 zł do 5000 zł – w zależności od hodowli i maści. Należy pamiętać, że nie istnieje taka rasa jak pekińczyk miniaturka – psy mniejsze niż te wzorcowe mogą być dyskwalifikowane na wystawach, a dla kupującego może być to sygnał, że są chore lub są skrzyżowane z psami innej rasy. Może to się wiązać z późniejszymi kłopotami zdrowotnymi lub behawioralnymi, bo nigdy nie wiadomo, co z takiego skrzyżowania wyniknie.

 Koszt utrzymania pekińczyka - zakup karmy dla psa i pozostałych akcesoriów - to około 250 zł. 

Pekińczyk – ciekawostki:

• Według chińskich wierzeń pekińczyki były psami, które pomagały łapać demony w świątyniach. Pomagała im w tym drobna budowa, dzięki której wszędzie się mieściły i odwaga, pozwalająca stawić czoła nawet tym najstraszniejszym.
  
  
• Legendy o płaskonosych, małych, krępych pieskach wyglądem przypominających lwa, sięgają czasów Buddy. Według nich Budda ukazywał się w otoczeniu miniaturowych lwów, które w chwili niebezpieczeństwa przeistaczały się w prawdziwe lwy i atakowały wroga.

Natalia Bąk