Dlaczego szczeniak wymiotuje? Jak mu pomóc?

Szczeniak wymiotuje zarówno z prozaicznych, jak i groźnych dla zdrowia przyczyn. Tymi pierwszymi mogą być: zbyt łapczywe posilanie się czy zjedzenie za dużej porcji. Niebezpiecznymi stanami, którym towarzyszą wymioty, są m.in. parwowiroza i niedrożność jelit.

Wymioty to sterowany przez układ nerwowy odruch opróżniania żołądka z pokarmu. Uważa się je za reakcję obronną organizmu na zagrożenie. Szczeniak wymiotuje z różnych przyczyn. Kiedy wymioty są jednorazowe i pojawiają się sporadycznie, nie ma powodów do obaw. Szybka interwencja konieczna jest w przypadku wymiotów częstych i utrzymujących się przez kilka dni.

Wymioty u szczeniaka – co to?

Wymioty, mimo iż są nieprzyjemnym zjawiskiem, odgrywają w organizmie rolę obronną. To aktywny proces, na który składają się trzy fazy:

• nudności – mdłości, uczucie niepokoju, oblizywanie warg, nadmierne ślinienie, wzmożone skurcze jelit;
• dławienie – etap polega na zamknięciu odźwiernika i skurczu mięśni brzucha, obserwuje się głębokie oddychanie i dławienie się;
• opróżnienie żołądka – wyrzucenie na zewnątrz treści pokarmowej.

Dlaczego szczeniak wymiotuje?

Istnieje wiele przyczyn wymiotów u psów. W przypadku młodego czworonoga najczęściej są one konsekwencją zjedzenia zbyt dużej porcji pokarmu lub za szybkiego tempa posilania się. Zachowanie takie jest typowe dla pełnych energii maluchów, które nawet podczas jedzenia nie potrafią powstrzymać swojej wzmożonej aktywności. Do wymiotów doprowadzić może także nadmierna aktywność podjęta zaraz po jedzeniu. Wówczas zwierzęta zwracają niestrawiony pokarm.

Inną przyczyną wymiotów bywa nieprawidłowy sposób odżywiania. Właściciele szczeniaków muszą pamiętać, by podawać im karmę dobraną do wieku, rasy, ewentualnych dolegliwości. Wymioty to też objaw typowy dla choroby lokomocyjnej i uczulenia na substancje zawarte w przyjmowanych przez pupila pokarmach.

Szczeniak wymiotuje na skutek niedrożności jelit, zjedzenia zepsutego pożywienia, opryskanych środkami chemicznymi roślin czy padliny. Wymioty pojawić się mogą w przebiegu chorób nerek i parwowirozy – wywołanej przez parwowirusa psiego choroby zakaźnej popularnej zwłaszcza u psów do 6 miesiąca życia. Bywają także spowodowane stanem zapalnym trzustki lub wątroby.

Co oznaczają nietypowe wymioty?

Oprócz wydalania treści pokarmowej pies może wymiotować pianą, a właściwie śliną. Najczęstszą przyczyną jest stan zapalny gardła lub migdałków. Objawami towarzyszącymi są natomiast kaszel, odkrztuszanie, apatia, brak apetytu i podwyższona temperatura ciała. Należy zaznaczyć, że przy takich wymiotach nie dochodzi do angażowania mięśni brzucha.

Zdarza się także, że pies wymiotuje:

• żółcią – objaw poważnych stanów zapalnych dwunastnicy lub żołądka;
• krwią – przejaw krwotoku wewnętrznego, do którego dochodzi zazwyczaj w wyniku urazu. Jeżeli zwymiotowana krew przypomina fusy od kawy, świadczy to o owrzodzeniu przewodu pokarmowego;
• śluzem – oznaka pustego żołądka; zwierzę nie ma po prostu czym wymiotować, do czego dochodzi podczas utrzymujących się przez dłuższy czas wymiotów.

Co robić, kiedy szczeniak wymiotuje?

Nie wszystkie przypadki wymiotów muszą oznaczać ciężką chorobę. Gdy szczeniak zwymiotował raz, nie ma powodów do obaw. Na wszelki wypadek przez najbliższy czas należy bacznie obserwować stan i zachowanie zwierzęcia. W sytuacji, gdy wymioty powtarzają się często lub utrzymują przez kilka dni, trzeba zabrać czworonoga do weterynarza. Bezwzględnej interwencji u specjalisty wymaga sytuacja, kiedy wymiotom towarzyszy ogólne osłabienie, biegunka, odma brzuszna i gorączka. Istnieje wówczas ryzyko poważniejszego schorzenia. Postępowanie determinowane jest przyczyną wymiotów.

Ciągłym wymiotom towarzyszy ryzyko odwodnienia, które jest stanem zagrożenia życia. Im pies młodszy i mniejszy, tym szybciej i bardziej jest narażony na odwodnienie. Można je rozpoznać, pociągając palcami po fałdzie skóry na grzbiecie pupila. O odwodnieniu mówi się, kiedy skóra sztywno stoi. Wówczas należy natychmiast rozpocząć uzupełnienie płynów. Oprócz pojenia psa wodą (koniecznie niewielkie ilości co około pół godziny) weterynarz podaje mu kroplówkę ze specjalnymi środkami. Kiedy pupilowi wróci apetyt, przez kilka pierwszych dni powinno się mu serwować lekkostrawne posiłki. Warto postawić na specjalne karmy wspomagające powrót do zdrowia.

Olga Dąbska

Milena Kostrubiec