Chart arabski (sloughi) - encyklopedia ras psów

Charty arabskie, których oficjalna nazwa brzmi sloughi, są psami dużymi i silnymi. Ich umiejętności myśliwskie dały im miano „czystych” w krajach arabskich, dzięki czemu traktowane były z niecodziennym tam szacunkiem. Szczeniaki dokarmiane były mlekiem kobiet, a śmierć psa oznaczała żałobę całej wioski. Sloughi stanowiły ważny element życia ludności już od starożytności. Jak to się stało, że aktualnie ich zajęcie ma polegać jedynie na ozdabianiu domu swoim eleganckim i pełnym wdzięku wyglądem?

Sloughi jest rasą bardzo mało znaną. Psy te dotarły do Europy w pierwszej połowie XIX wieku, ale do dzisiaj nie zyskały popularności. W Polsce te orientalne psy rzadko występują. Dodatkowym utrudnieniem może być fakt konieczności posiadania pozwolenia na posiadanie chartów w domu.

Chart arabski sloughi – historia rasy

Chart arabski jest rasą naturalną i bardzo starą. Początki jej powstania datuje się na starożytność.

Traktowanie sloughi

Przez długi czas sloughi były psami miejscowymi, występowały jedynie na terenie Egiptu oraz dzisiejszych terenów Arabii Saudyjskiej. Były tam uważane za rasę wyższej klasy niż pozostałe psy. Pozwalano im spać w namiotach, chroniono przez niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i zimnem, karmiono i okazywano czułość. Arabowie dbali o sloughi, a psy odwdzięczały się wyjątkowymi umiejętnościami myśliwskimi i właściwie w każdym polowaniu odnosiły sukcesy dla swoich panów. Pozostałe psy Arabowie traktowali z wyższością, wyganiali je i traktowali brutalnie, tylko sloughi mogły liczyć na łaskę i nazywanie „czystymi”.

Polowanie charta arabskiego

Sloughi były bardzo cenione za swoje umiejętności myśliwskie, szybkość, wytrzymałość i niezawodność. Psy te brały udział w polowaniach na zające i antylopy. Jednak sposób polowania był niecodzienny. Sloughi miały siadać na koniu wraz z jeźdźcem i tak pędzić za zwierzyną. Dopiero w momencie zbliżenia się konia do potencjalnej ofiary, sloughi miał zeskakiwać i kontynuować już w pojedynkę gonitwę, a następnie dopaść i uziemić zwierzynę, do której dojeżdżał jeździec. Ten sposób polowania był niezwykle skuteczny, kończył się właściwie 100% skutecznością. Sloughi musiał być dobrze odżywiony i pełen witalności, od zawsze cechował się dużą siłą, która pozwalała mu powalić zwierzynę.

Charty arabskie w Europie

Te charty bardzo późno trafiły do Europy, bo dopiero około roku 1830. Związane to było z zajęciem kolebek chartów arabskich przez Francuzów, a następnie powroty do Francji już z nowymi psami. Sloughi jednak niezbyt dobrze odnajdywały się w miastach. Ich nieprzystępny charakter też nie przysporzył im wielu fanów. Charty te najbardziej kochają przestrzeń, otwarte tereny.

Charty arabskie aktualnie

Charty zostały wpisane do grupy X FCI chartów i do sekcji 3 chartów krótkowłosych w roku 1998. Rasa ta nie jest popularna w krajach europejskich, w Polsce pogłowie liczy zaledwie kilkadziesiąt sztuk. W krajach arabskich psy nie są już używane do polowań, a jedynie stanowią ozdobę domów bogatych Arabów. Najbardziej popularne są w Tunezji i Maroku.

Jak wygląda chart arabski?

Sloughi jest psem dużym i wysokim, ale szczupłym i lekkim. Sylwetkę ma bardzo umięśnioną, widać muskulaturę, szczególnie na nogach psa. Dorosły samiec osiąga w kłębie 66-72 cm, samica natomiast jest nieco niższa z 61 – 68 cm. Masa ciała wynosi odpowiednio ok. 25 kg i 20 kg.

Sylwetka aloughi jest typowa dla charta. Pies jest smukły, z widocznymi żebrami i linią kręgosłupa, przy mocnych i umięśnionych nogach. Klatka piersiowa charta jest głęboka, sięgająca aż do łokci. Zad kościsty, opadający. Brzuch mocno podkasany. Chart arabski ma prosty grzbiet, podobnej długości co wysokość nóg psa. Głowa sloughi jest wydłużona, szczupła, wysoko noszona. Usadzona jest na długiej szyi. Oczy pełne wyrazu, ciemne, stosunkowo duże. Charakterystyczne dla rasy są uszy – w kształcie płatka róży, wygięte, wysoko osadzone, ale wiszące.

Cała postawa charta arabskiego sprawia wrażenie dostojności, elegancji. Pies stąpa dumnie i pewnie.

Umaszczenie sloughi

Charta arabski należy do chartów krótkowłosych. Sierść jest krótka i cienka, ale gęsta. Dosyć intensywnie linieje.

Dopuszczalne umaszczenie jest koloru piaskowego lub pręgowanego. Dozwolona jest czarna maska lub czaprak.

Chart arabski - charakter

Charty arabskie to psy myśliwskie, bardzo szybkie i zwinne. Sloughi charakteryzuje się silną i niezależną osobowością. Sam nie szuka i nie inicjuje kontaktów z ludźmi czy innymi zwierzętami. Często preferuje odpoczynek w samotności lub w dalszym otoczeniu ludźmi. Wyniosły sposób bycia sprawia, że chart arabski nie jest chętnie trzymany w mieszkaniach. Na takich małych powierzchniach sloughi źle się odnajduje, nie może znaleźć sobie miejsca. Jako chart, pies ten potrzebuje bardzo dużo ruchu, konieczne jest zapewnienie mu możliwości wybiegania się i aktywności fizycznej symulującej gonitwy, wyścigi psów.

Chart arabski po dłuższym czasie przywiązuje się do swojej rodziny, ale nie jest skory do okazywania uczuć. Ma nieprzystępny styl bycia i trudno to zmienić. Treningi mają trudny przebieg, charty niechętnie podejmują się szkolenia i nie chcą słuchać wydawanych komend. Mimo tych twardych cech charakteru, sloughi niewątpliwie jest psem łagodnym i raczej unikającym konfliktów, ale w razie konieczności będzie bronił swojej rodziny.

Sloughi są psami energicznymi, aktywnymi. Nie lubią stagnacji, potrzebują regularnej dawki zajęć fizycznych, a następnie zasłużonego odpoczynku, najlepiej na miękkim, wygodnym legowisku dla psa.

Ile kosztuje chart arabski?

Cena charta arabskiego sloughi z hodowli FCI wynosi ok. 6000 – 8000 zł. Psy tej rasy są rzadkie w Polsce, jest niewiele hodowli specjalizujących się w sloughi. Miesięczny koszt utrzymania psa tej rasy to ok. 400 zł.

Należy pamiętać, że Polsce na posiadanie charta należy posiadać zezwolenie.

Karolina Łuszczyk

Zdjęcia: Canva.com