Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Zaćma u psa jest obecnie jedną z najpopularniejszych chorób oczu u psów o wielorakim podłożu – może być wrodzona lub nabyta, także jej przebieg może być różny. Dowiedź się, jakie są jej objawy i możliwości leczenia.
Dbanie o wzrok psa jest jednym z podstawowych elementów pielęgnacji. Ważna jest odpowiednia higiena na przykład wycieranie oczu płatkami kosmetycznymi, ale też ich regularna obserwacja.
Wszystkie zmiany w obrębie oczu – zmętnienia, łzawienie, ropienie czy zmiany w wyglądzie należy niezwłocznie konsultować z weterynarzem. Niektóre choroby oczu – w tym zaćma – są trudne do wyleczenia, ale odpowiednio wcześnie wykryte można spowolnić. Dodatkowo pewne choroby oczu pozwalają zdiagnozować inne dolegliwości psa np. cukrzycę – dlatego tak ważne jest, by regularnie przyglądać się oczom psa.
Zaćma u psa nie zawsze jest widoczna na pierwszy rzut oka. W stadium zaawansowanym można ją dostrzec od razu – oczy psa stają się mętne, mleczne – widać to zwłaszcza u starszych psów. Zanim jednak do tego dojdzie, pojawiają się na oku zmiany, które dostrzec może tylko psi okulista – dlatego ważne jest, aby raz na jakiś czas zbadać oczy psa. Badanie takie jest bezbolesne i trwa kilka minut. Lekarz zakrapia oczy psa i obserwuje soczewkę poprzez szkło powiększające.
Do psiego okulisty warto się wybrać jeżeli zauważymy, że pies zaczyna gorzej widzieć – wchodzi na przedmioty, nie potrafi złapać piłki, jest drażliwy lub osowiały, próbuje podrapać oko łapą – są to sygnały, których nie należy bagatelizować.
Wyróżniamy cztery główne rodzaje zaćmy u psa:
pojawia się u młodych psów, nie jest do końca poznane podłoże tej choroby – może, ale nie musi być dziedziczna. Pierwotna wrodzona zaćma rozwija się bardzo często u takich ras jak: alaskan malamut, owczarek niemiecki, beagle i golden retriver.
najczęściej na skutek fizycznych urazów np. uszkodzenia oka patykiem. Może też się pojawić jako skutek uboczny radioterapii lub stosowania niektórych leków. W rzadkich przypadkach odpowiedzialna może być zła dieta, uboga w aminokwasy, dlatego tak ważne jest, aby karmić psy dobrze zbilansowaną psią karmą.
u psa jest następstwem wysokiego stężenia glukozy we krwi. Nieleczona może prowadzić do jaskry.
jako element starzenia się tkanek psa.
Katarakta wiąże się z powstawaniem zmętnień w obrębie soczewki, co utrudnia promieniom słonecznym przechodzenie do siatkówki. Skutkuje to zaburzeniami ostrości widzenia. Pies zaczyna widzieć jak przez mgłę. W zależności od stadium rozwoju zaćmy wzrok psa może się pogarszać od delikatnego zniekształcenia, aż po całkowitą ślepotę. Na szczęście często się zdarza, że zaćma obejmuje tylko jedno oko – psu w zupełności w takim przypadku wystarczy do komfortowego życia tylko jedno. Pamiętać należy, że wzrok u psów nie jest tak ważny jak na przykład węch i psy bardzo szybko uczą cię żyć, zastępując jeden zmysł innym.
Niestety operacyjne leczenie zaćmy u psa jest w tej chwili właściwie jedynym sposobem wyleczenie tej choroby. Fakoemulsyfikacja – jak fachowo się nazywa ten zabieg - polega na nacięciu rogówki i odessaniu zmętniałej soczewki. Następnie wprowadza się do oka sztuczną soczewkę. Niestety jest to zabieg po pierwsze dość drogi, bo cena operacji usunięcia zaćmy u psa może dochodzić do nawet 3000 zł w dobrych klinikach weterynaryjnych, a po drugie obarczony sporym ryzykiem. Zdarza się, że psy po operacji nie odzyskują wzroku. Jest to poważna operacja pod narkozą, którą może przeprowadzić tylko wykwalifikowany specjalista, a nie prosty zabieg. Dlatego zaleca się operację tylko wtedy, kiedy zaćma obejmuje oboje oczu i jest zaawansowana.
W każdym innym przypadku zwykle zaleca się obserwację zaćmy i regularne kontrole. Często się zdarza, że proces powstawania zaćmy udaje się zatrzymać na początkowym stadium – zwłaszcza w przypadku zaćmy pourazowej. Lekarz weterynarii może zalecić dodatkowo krople na zaćmę dla psa – nie cofają one zmian, ale w niektórych przypadkach mogą spowolnić lub zatrzymać rozwój.
Niestety należy liczyć się z tym, że z różnych przyczyn nasz pies może stracić wzrok – w wyniku urazu, choroby czy po prostu – starości. Wiąże się to często z pogorszeniem jego komfortu życia – zwłaszcza jeżeli zmiana jest nagła. Jeżeli tak się stanie, to warto przede wszystkim zadbać o jego bezpieczeństwo – należy zadbać o porządek w domu i spacerować w sprawdzonych miejscach. Spotkania z innymi psami najlepiej ograniczyć do minimum i tylko do tych psu znanych. Pies, który nie widzi, potrzebuje więcej czasu na eksplorowanie przestrzeni, bo postrzeganie świata opiera głównie na węchu i w części na słuchu. Psu, który stracił wzrok, najbardziej pomoże poczucie bezpieczeństwa i rutyna.
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii