Osteopatia zwierzęca - co to takiego?

Bardzo popularną, poza granicami Polski, metodą diagnozowania, leczenia oraz profilaktyki zwierząt jest osteopatia. Dziedzina medyczna z ponad 150- letnią tradycją, w Polsce dopiero raczkuje, jednak z roku na rok nabiera rozpędu i rozpoznawalności. Ma ona wiele zastosowań, a najważniejszym jej celem jest poprawa dobrostanu i jakości życia zwierząt.

Na czym polega osteopatia zwierzęca?

Jest to metoda manualna, nieinwazyjna i nie stosująca farmakologii. Wykorzystując wiedzę z zakresu fizyki, chemii, biologii, osteopatia wzmacnia i przyspiesza naturalne procesy samoregulacji organizmu. Już pierwsza sesja stymuluje i aktywizuje komórki ciała do dalszej pracy, poprawia ruchomość tkankową oraz cyrkulację płynów, eliminuje napięcia struktur mięśniowych. Przydatne jest to zwłaszcza po zabiegach, operacjach, trudnych do gojenia bliznach, schorzeniach czy kontuzjach. Medycyna osteopatyczna najlepsze korzyści przynosi wraz z współpracą lekarza weterynarii i w zależności od przypadku z rehabilitantem lub behawiorystą. Przy wykorzystaniu obecnych osiągnięć medycyny, osteopata pracuje na strukturach nerwowych, szkieletowych, stawowych, mięśniowo-powięziowych oraz na związanych z nimi naczyniach krwionośnych i chłonnych, a nawet na narządach wewnętrznych. Wszystkie stosowane techniki mają na celu poprawę funkcji fizjologicznych i wsparcia homeostazy organizmu.

Ta dziedzina nauki medycznej opiera się na trzech podstawowych i niezmiennych filarach:

• pierwszy mówi o tym, że organizm to jedność, a połącznie między umysłem, ciałem i duchem jest dynamiczne. Objawy ukazujące się w jednym miejscu na ciele mogą mieć źródło w całkiem innym jego punkcie.
  
  
• druga zasada, o tym że budowa organizmu i jego funkcje są ze sobą powiązane i wzajemnie się kontrolują.
  
  
• trzecią i ostatnią wartością jest wiara w autoregulację i samoleczenie się organizmu.
  
  

Kim jest osteopata zwierzęcy?

Osteopata zwierzęcy to osoba mająca ogromną wiedzę z dziedziny anatomii, medycyny, fizyki, fizjologii, osteopatii, weterynarii i technik manualnych. Ułatwieniem pracy będzie znajomość psychologii zwierzęcej i behawiorystyki. W Polsce nie ma unormowanej sytuacji prawnej i zawodowej tej dziedziny. Nie został jeszcze wpisany do rejestru zawodów. Obecnie możliwość nauki i zdobywania praktycznej oraz teoretycznej wiedzy z tej nauki medycyny istnieje jedynie w szkołach prywatnych.

Zastosowanie osteopatii w leczeniu zwierząt

Każda przebyta choroba, uraz, niewłaściwa dieta czy złe traktowanie i traumy pozostawiają ślady
w organizmie. Osteopatia jako dziedzina nauki ma wspólne cele mające za zadanie poprawić dobrostan zwierząt, utrzymać prawidłowe zdrowie, zapobiegać kontuzjom czy pomagać wrócić do formy po urazach neurologicznych. Terapia wspiera leczenie zwyrodnień stawów, więzadeł, urazów kręgosłupa, dysplazji, bóli i powikłań rozwojowych. Jednak w zależności od danego gatunku i jego specyfikacji, medycyna ta może dodatkowo wpływać na poszczególne partie życia. U psów będzie to polepszenie wyników w sportach (agility, canicross, coursing, dogfrisbee, dogtrekking).

Osteopatia w leczeniu koni

U koni odpowiednio prowadzona terapia można działać na największą ilość dziedzin. W przypadku tego gatunku zasadniczą rolę odgrywa jeździec – to on kieruje koniem i jego zachowanie bezpośrednio oddziałuje na zwierzę oraz jego zdrowie. Skutkuje to zwiększoną ilością problemów wymagających interwencji osteopaty, mogą to być m.in. bóle grzbietu, asymetryczne chodzenie, nierówno rozwinięte partie mięśni. Konsultacji wymagają także konie cierpiące na kolki, wrzody, będące po porodzie, ciężko i często trenujące, itp.

Osteopatia w leczeniu kotów

Natomiast u kotów zabiegi osteopatyczne są najbardziej skomplikowane. Nie wszystkie techniki stosowane z powodzeniem u innych gatunków można stosować na kotach. Tutaj osteopata musi mieć specyficzne podejście do tego gatunku, lubić go i rozumieć. Podobnie jak w przypadku zwierząt egzotycznych, u kotów zazwyczaj stosuje się specjalne, inne techniki terapeutyczne.

Osteopatia jako pomoc w leczeniu problemów behawioralnych zwierząt

Co ciekawe, osteopatia świetnie sprawdza się przy rozwiązywaniu problemów behawioralnych zwierząt, lub jako forma pomocy i wsparcia pracy behawiorysty. Terapia pomaga przezwyciężyć traumę, rozluźnić lub spiąć mięśnie odpowiedzialne np. za nietrzymanie moczu.

Pierwsza wizyta powinna się odbyć mniej więcej w pierwszym roku życia zwierzaka, jeszcze przed zauważeniem jakichkolwiek objawów chorobowych. Pozwoli to na zlokalizowanie dysfunkcji mogących w przyszłości spowodować większe komplikacje. Przy prowadzeniu już terapii wizyty ustalane są indywidualnie, zazwyczaj co 3 miesiące. Jest to czas w jakim organizm sam zaczyna pracować i regenerować się. Wizyty kontrolne w przypadku psów i kotów są zalecane co rok, w przypadku koni co pół roku.

Zajęcia osteopatyczne przynoszą wyjaśnienie i rzucają nowe światło na niektóre schorzenia naszych pupili. Stanowią alternatywę lub naturalne dopełnienie opieki weterynaryjnej, a widoczna ulga i rozluźnienie jakie przynoszą, pozytywnie wpływają na zdrowie, także psychiczne, podopiecznego. Pupile na pewno odwdzięczą się nam za to na swój unikalny sposób.

Karolina Łuszczyk