Koń angielski (Folblut) – najważniejsze informacje o rasie

Rasy koni różnią się od siebie zasadniczymi cechami i przeznaczeniem. Dziś przyjrzymy się reprezentantowi arystokratycznej rasy – koniowi angielskiemu.

Konie pełnej krwi angielskiej, zwane również folblutami, są jedną z podstawowych ras koni gorącokrwistych. Obecna rasa wywodzi się z koni, które w XVIII wieku przybyły na tereny Anglii. Zdobyły serca reprezentantów rodziny królewskiej, a ze względu na swoje predyspozycje stały się naczelną rasą wyścigową. Aktualnie głownie hodowane na terenie Wielkiej Brytanii, Francji, Irlandii, USA i Japonii.

Koń pełnej krwi angielskiej – charakter, wzrost i waga

Typowy koń pełnej krwi angielskiej ma od 157 do 173 cm, średnio 163 cm wzrostu. Posiada sierść o delikatnym, gładkim włosiu i najczęściej kolorystycznie jest gniady, ciemnogniady, brązowy, kasztanowy, czarny lub szary. Koń pełnej krwi angielskiej o dobrych genach ma muskularnie wyrzeźbioną głowę na długiej szyi, wysoki kłąb, głęboką klatkę piersiową, krótki grzbiet, smukłe ciało i długie nogi. Rasy pełnej krwi są klasyfikowane wśród ras gorącokrwistych, które są zwierzętami hodowanymi dla zwinności i szybkości, jednocześnie nie posiadając fizycznych predyspozycji do pracy. Konie pełnej krwi angielskiej charakteryzują się dobrym zdrowiem, siłą i wytrzymałością. Odznaczają się dużą chęcią do wysiłku, bystrością i odwagą. Ze względu na ich porywczość i ruchliwość bywają także uparte i mogą nie chcieć podporządkować się swojemu jeźdźcy. Jako konie gorącokrwiste, reagują gwałtownie i porywczo nawet na niewielkie bodźce. Uznaje się je za konie eleganckie i o najwyższej wartości hodowlanej, a ze względu na swoje pierwotne przeznaczenie konie te zmagają się z częstymi wadami postawy i kontuzjami kończyn przednich.

Może Cię zainteresować: Angielskie imiona dla koni

Koń krwi angielskiej – populacja

Przemysł hodowli koni pełnej czystej krwi angielskiej jest ogromnym agrobiznesem, generującym miliardowe kwoty na całym świecie. W sam proces utrzymania hodowli zaangażowanych jest wiele osób, od sieci farm, poprzez ośrodki szkoleniowe przygotowujące konie do gonitw, po same tory wyścigowe. W Stanach Zjednoczonych, będących największym producentem koni angielskich, ilość zarejestrowanych źrebiąt na 2014 r. wynosiła 22 500. W przypadku rynku polskiego ich ilość na rok 2015 wynosiła 764 reprezentantów rasy.

W przeciwieństwie do znacznej liczby zarejestrowanych ras dzisiaj, koń ten nie może zostać zarejestrowany jako pełnej krwi (w rejestrze The Jockey Club), chyba że został poczęty metodą naturalnego zapłodnienia, przy obserwacji krycia kłączy przez ogiera. Sztuczne zapłodnienie i embriotransfer, chociaż powszechnie stosowane i dozwolone w wielu innych rejestrach ras koni, nie mogą być stosowane u koni pełnej krwi angielskiej. Jednym z powodów jest to, że istnieje większe prawdopodobieństwo popełnienia błędu przy ustalaniu rodzicielstwa ze sztucznego zapłodnienia i chociaż badania DNA i krwi eliminują wiele z tych obaw, to metoda inseminacyjna nadal wymaga bardziej szczegółowego prowadzenia dokumentacji.

Folblut – żywienie i pielęgnacja

Podczas prawidłowej hodowli konia pełnej krwi angielskiej należy pamiętać:

• Dostosowywaniu dawek pokarmu w zależności od płci, wagi i wieku konia. Pamiętając o częstym karmieniu go małymi dawkami pokarmu ze względu na niewielki żołądek i potencjalne choroby układu trawiennego.
• Wypas koni wyścigowych nie dostarczy wszystkich substancji i potrzebnych minerałów w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu.
• Dostarczaniu świeżych produktów zielonych do diety konia, tj. marchewki, jabłka, w celu zaspokojenia zapotrzebowania na witaminy i mikroelementy.
• Ze względu na swoje wyścigowe przeznaczenie, nie możemy zapaść konia, ponieważ w ten sposób może on stracić prędkość i werwę.
• Pojenie powinno się przeprowadzać, co najmniej przy każdym posiłku bądź w zależności od temperatury zwiększać jego częstotliwość.
• Należy codziennie szczotkować sierść konia, nie tylko dla celów estetycznych, ale by zapobiec potencjalnym powstawaniu grzybic i stanów zapalnych skóry.
• Przy codziennej pielęgnacji nie możemy zapomnieć o przeczyszczeniu namoczoną ścierką okolic oczu, pyska, nozdrzy, okolic rozrodczych i odbytu.
• Należy regularnie czyścić kopyta konia, w celu usunięcia martwego rogu i wyrównania ich powierzchni, co jest niezbędne do zachowania odpowiedniej przyczepności i postawy konia.

 Przeczytaj również: Jak prawidłowo karmić konia?

Choroby koni rasy angielskiej

Poziom leczenia rannych koni pełnej krwi angielskiej jest często bardziej intensywny niż w przypadku koni o mniejszej wartości, częściowo ze względu na znaczące wyzwania w leczeniu złamań kości i innych poważnych urazów nóg. Urazy nóg, które nie są od razu śmiertelne, nadal mogą zagrażać życiu, ponieważ ciężar konia musi być rozłożony równomiernie na wszystkie cztery nogi, aby zapobiec problemom z krążeniem, bądź potencjalnym pojawieniem się ochwatu, czyli zapaleniu tworzywa kopytnego, które może powodować trwałe zniekształcenia kopyt. Należy zwrócić szczególną uwagę właśnie na kopyta zwierzęcia, aby nie doszło do zapalenia strzałki, powodowanego przez długie przebywanie na mokrej powierzchni bądź nieprawidłową pielęgnacją. Ze względu na dużą ruchliwość koni rasy angielskiej, należy dbać o ich regularny ruch. Zastój w treningu może prowadzić do tkania bądź mięśniochwatu.

Koń pełnej krwi angielskiej - cena

Ceny koni pełnej krwi różnią się znacznie w zależności od wieku, rodowodu, budowy i innych czynników rynkowych. W zależności od tego, czy dany koń miał na swoim koncie wygrane w wyścigach, jego cena może proporcjonalnie rosnąć. W przypadku rynku polskiego ceny reprezentantów tej rasy oscylują w granicach: od 8 tysięcy złotych za młodego źrebaka, przez 16 tysięcy złotych za zaawansowanego konia przygotowanego do gonitw, po kwotę 30 tysięcy złotych za wielokrotnego czempiona.

Przeczytaj więcej: Wszystko o koniach

Aleksandra Drzewińska