.png "Sklep dla kota")
Dirofilarioza u psów i kotów – objawy, leczenie i profilaktyka
Dirofilarioza to groźna choroba tropikalna. W związku z globalnym ociepleniem klimatu i coraz intensywniejszą migracją ludności, ostatnimi laty odnotowuje się coraz więcej zachorowań w Polsce. Schorzenie dotyczy głównie psów i kotów. Zdarzają jednak także przypadki dirofilariozy u ludzi.
Na dirofilariozę zdecydowanie bardziej niż koty podatne są psy. Jednak dirofilarioza u psów ma łagodniejszy przebieg i lepiej niż w przypadku kotów poddaje się leczeniu.
Czym jest dirofilarioza?
Dirofilarioza to choroba pasożytnicza wywoływana przez nicienie z rodzaju dirofilaria. Dorosłe pasożyty to nitkowate robaki o długości 5–30 cm. Mikrofilarie (postać larwalna) są mikroskopijnych rozmiarów i krążą we krwi zarażonych zwierząt. Do zakażenia dirofilariozą dochodzi poprzez ukąszenie komara, w którego organizmie pasożyty osiągają formę inwazyjną.
Dirofilarioza występuje w dwóch postaciach klinicznych:
- podskórnej – wywoływanej przez gatunek Dirofilaria repens (zdarza się na terenie całej Polski),
- sercowo-płucnej – wywoływanej przez gatunek Dirofilaria immitis (w Polsce występuje rzadko, ale nieleczona może doprowadzić nawet do śmierci zwierzęcia).
Objawy dirofilariozy u psów i kotów
W przypadku dirofilariozy skórnej nicienie lokalizują się pod skórą i między mięśniami (rzadziej w narządach wewnętrznych), tworząc bolesne, okrągłe guzy o średnicy około 2 cm, które z czasem mogą przekształcić się w ropnie. Chorobie towarzyszy często zapalenie skóry, dlatego u zwierzęcia może wystąpić rumień i świąd, które powodują intensywne drapanie się. Dalszymi konsekwencjami są miejscowe łysienie i twardnienie skóry.
W przebiegu dirofilariozy sercowo-płucnej nicienie gromadzą się głównie w naczyniach płucnych, a w zaawansowanym stadium choroby – także w prawej komorze serca. Tworzące się zatory prowadzą do nadciśnienia w tętnicach płucnych i stanu zapalnego w płucach. Efektem tych zmian są: szybkie męczenie się, nasilająca się duszność, suchy kaszel (często z krwistą wydzieliną), spadek apetytu i masy ciała, gorączka oraz rozwój wodobrzusza.
Zwierzę, które zostanie zakażone dirofilariozą, przez długi czas może nie mieć objawów chorobowych. U psów dirofilarioza skórna może przebiegać całkowicie bezobjawowo.
Diagnoza i leczenie dirofilariozy u zwierząt
Objawy dirofilariozy są niespecyficzne, więc do weterynarza należy się zgłosić w przypadku wystąpienia jakichkolwiek symptomów wskazujących na dirofilariozę. Diagnozuje się ją poprzez wykonanie rozmazu krwi w celu stwierdzenia obecności mikrofilarii. Pewniejszy wynik daje histopatologiczne lub ultrasonograficzne badanie guza.
Obie postacie dirofilariozy u psów i kotów leczy się poprzez chirurgiczny zabieg usunięcia dorosłych pasożytów. Choroba wymaga też terapii farmakologicznej. Preparaty przeciwpasożytnicze (np. na bazie moksydektyny) oddziałują na dorosłe nicienie i ograniczają liczbę mikrofilarii we krwi. Leki te mogą być toksyczne dla zwierząt, dlatego należy stosować je wyłącznie pod ścisłą kontrolą weterynarza.
Profilaktyka dirofilariozy u psów i kotów
Aby uchronić pupila przed niebezpieczną dirofilariozą, należy przede wszystkim jej zapobiegać, w szczególności, jeśli podróżuje się ze zwierzęciem do krajów tropikalnych. Podstawą profilaktyki jest chronienie czworonoga przed ukąszeniami, np. poprzez ograniczenie wieczornych spacerów w czasie upałów czy założenie w oknach moskitiery. Zwierzęta warto też zabezpieczać środkami przeciwpasożytniczymi w postaci kropli typu spot-on (zakrapianych na skórę) lub specjalnej obroży. Należy przy tym pamiętać, że dla psów odpowiednie są inne preparaty niż dla kotów. W żadnym wypadku nie można stosować środków przeznaczonych dla ludzi.
Obroże przeciw pasożytom dla psów
Czy ludzie mogą zarazić się dirofilariozą od kota lub psa?
Dirofilarioza przenosi się wyłącznie poprzez ukąszenie komara. Człowiek nie może zarazić się bezpośrednio od czworonoga, więc przebywanie w towarzystwie chorego pupila jest bezpieczne.
Milena Kostrubiec
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii
