Agresywny pies – skąd biorą się niepożądane zachowania i jak sobie z nimi poradzić?

Agresja u psów związana jest najczęściej z ich poczuciem zagrożenia oraz z brakiem dobrej relacji z opiekunem. Istnieją także rasy, które mają szczególne predyspozycje do agresywnych zachowań ze względu na cechy genetyczne.



Agresywny pies to nie tylko uciążliwy towarzysz, ale również – w niektórych sytuacjach – realne zagrożenie. Nad niepożądanymi zachowaniami czworonoga można pracować z pomocą behawiorysty. Przede wszystkim jednak nie należy dopuścić do tego, by w psie rozwinęła się agresja.

Jakie mogą być przyczyny agresywnych zachowań u psów?

Najważniejszą przyczyną agresywnych czy uciążliwych dla otoczenia zachowań psów jest niewłaściwie skonstruowana relacja pomiędzy opiekunem a zwierzęciem. Jeśli opiera się ona na dominacji, wykorzystywaniu przewagi fizycznej czy wręcz stosowaniu przemocy przez człowieka, pies będzie w codziennych sytuacjach reagował zgodnie z podstawową, instynktowną zasadą: walcz albo uciekaj. W pierwszym przypadku będzie starał się przestraszyć przeciwnika (czyli człowieka) warcząc, szczekając, jeżąc sierść na grzbiecie, odsłaniając zęby, ilekroć znajdzie się w sytuacjach, które odbierze jako zagrożenie. Jeśli zdarzenia takie, jak krzyk, szarpanie za smycz czy bicie powtarzają się często, pies może odruchowo reagować agresją na samą obecność człowieka. Nie mając zaufania do swoich właścicieli, zwierzę traci je także wobec innych ludzi. Aby pies nie był agresywny, trzeba zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa, wychowywać go poprzez nagradzanie prawidłowych zachowań, a nie przez dotkliwe kary. Duże znaczenie ma też właściwe postępowanie ze zwierzęciem we wczesnym okresie jego życia. Skuteczna socjalizacja i przyzwyczajanie do różnego typu bodźców pozwala młodemu psu na przezwyciężenie spotykanej u niektórych osobników wrodzonej lub spowodowanej wpływem otoczenia lękliwości, która może skutkować agresywnymi zachowaniami.

Jakie psy są najbardziej agresywne?

Najbardziej agresywnymi psami są te, które były wychowywane w atmosferze przemocy i dominacji. Jednak niektóre zwierzęta mają wrodzoną tendencję do gwałtownych zachowań ze względu na to, że w hodowli danej rasy przez długie lata wybierano te osobniki, które cechowały się wysokim poziomem agresji czy dużą siłą. Cechy te preferowano dlatego, że psy miały chronić ludzi i ich siedziby przed napaścią albo stada zwierząt hodowlanych przed drapieżnikami. Wybierając jedną z takich ras, opiekun musi odpowiedzieć sobie na pytanie, czy ma dostatecznie dużo doświadczenia w pracy ze zwierzętami i czy umiejętności pozwolą mu na właściwe wychowanie zwierzęcia tak, by jego wrodzone skłonności nie przerodziły się w agresję. Jednocześnie nie można dyskwalifikować żadnej z ras – właściwie wychowany pies rasy obronnej może być pełnym oddania przyjacielem całej rodziny.

Agresywny pies ze schroniska

Pies ze schroniska może niekiedy zdradzać objawy agresji. Kiedy takie zwierzę pojawi się w domu, należy dokładnie je obserwować i zwracać uwagę na sytuacje, które budzą niekorzystne zachowania – mogą być związane z wcześniejszymi, traumatycznymi przeżyciami. Odruchowa reakcja bywa wówczas bardzo silna. W takich sytuacjach należy początkowo podchodzić z ostrożnością do kontaktów zwierzęcia z dziećmi, by nie narażać ich na niebezpieczeństwo. Nie należy jednak rezygnować z adopcji psów z obawy przed takimi sytuacjami. Przygarnięty czworonóg staje się najwierniejszym towarzyszem, jeśli nowy dom zaspokoi wszystkie jego potrzeby. W atmosferze miłości i bezpieczeństwa może pozbyć się agresywnych zachowań.

Agresywny pies u weterynarza lub fryzjera

Zabierając agresywnego psa do weterynarza czy psiego fryzjera, nie można zapominać o zasadach bezpieczeństwa:

• jeśli zakres planowanego zabiegu tego nie wyklucza, zwierzę powinno być wcześniej nakarmione - w przypadku psiego fryzjera zaleca się, aby ostatni posiłek psa był około 2-3 h przed wizytą (zmniejszy to ryzyko zwymiotowania czy defekacji w salonie), w przypadku zabiegów ze znieczuleniem lub narkozą u lekarza weterynarii pies nie powinien jeść 7-10 h przed,
• psa należy trzymać na smyczy, a jeśli to konieczne – założyć mu również kaganiec,
• warto zabrać ulubioną zabawkę pupila, by odciągnąć jego uwagę od niepokojącego otoczenia, a także mieć przy sobie przysmaki, by nagradzać zwierzę za poprawne zachowania,
• wizyta powinna być umówiona z wyprzedzeniem, by uniknąć tłoku w poczekalni i nie zwiększać poziomu stresu psa kontaktem z obcymi zwierzętami.

Anna Dobroń

Milena Kostrubiec