Szczeniak sam w domu – jak przygotować zwierzę i na jak długo można je zostawić?

Szczeniak sam w domu nie powinien zostawać dłużej niż 3-4 godziny nawet po odpowiednim przygotowaniu. Pies jako zwierzę społeczne czuje się źle bez towarzystwa. Żeby ograniczyć przykre emocje związane z nieobecnością opiekuna, trzeba przygotować mu zabawki, gryzaki itp.

To, na jak długo pozostawia się psa bez opieki, zależy w dużej mierze od jego wieku, rasy i usposobienia. Szczeniak zazwyczaj psoci dużo częściej w porównaniu z dorosłym czworonogiem, choć i te potrafią dokonać wielu zniszczeń pod nieobecność właściciela. Najlepiej już od najmłodszych lat przyzwyczajać psa do zostawania samemu w domu.

Szczeniak sam w domu – kiedy rozpocząć przygotowania?

Psy zaliczane są do zwierząt społecznych, które najlepiej czują się w towarzystwie. Niestety nie zawsze jest to możliwe. Każdy czworonóg powinien zostać przygotowany do sytuacji, w której zostaje sam w domu. Konieczny jest do tego odpowiedni trening. Najlepszym momentem jego rozpoczęcia są pierwsze miesiące życia zwierzęcia. Wynika to z faktu, że szczeniak w porównaniu z dorosłym osobnikiem łatwiej przyzwyczaja się do nieznanej sytuacji.

Przez pierwsze tygodnie życia pies ma zapewnione ciągłe towarzystwo mamy i rodzeństwa. Po osiągnięciu 7 tygodni może być przeniesiony do nowych właścicieli. Kilka dni po przebyciu psa do nowego domu można rozpocząć trening samotnego pozostawania. Opiekunowie często biorą w tym celu kilkutygodniowy lub chociaż kilkudniowy urlop. W tym czasie poświęcają psiakowi całą swoją uwagę, starają się przyzwyczaić go do nowego otoczenia i nawiązać z nim więź. Wszystko po to, by jak najlepiej przygotować psa do zostawania samemu w domu.

Na jak długo można zostawić szczeniaka samego w domu?

Nie powinno się pozostawić szczeniaka samego w domu na wiele godzin. Taka sytuacja jest dla niego czymś nienaturalnym. Wiele psów nie radzi sobie w trudnych sytuacjach i w konsekwencji niszczy dom. Niektóre psy mogą wokalizować czy wygryzać sobie sierść. Szczeniak w wieku do 4 miesięcy nie powinien zostać w domu sam na dłużej niż 2 godziny. U nieco starszych nieobecność opiekuna nie powinna przekraczać 4 godzin, a w przypadku psów dorosłych 8 godzin. Jeżeli pies nie jest w stanie pozostać tak długo sam w domu lub my nie możemy tyle czasu mu poświęcić, warto skorzystać z pomocy petsittera, który odwiedzi go, wyprowadzi na spacer i będzie pracował nad treningiem czystości.

Jak przyzwyczaić szczeniaka do zostawania samemu w domu?

Nauka zostawiania szczeniaka w domu powinna odbywać się krokami. Dobrym początkiem jest wychodzenie na kilka minut z pokoju, w którym przebywa pies. Dzięki temu zauważy, że za każdym razem, kiedy opiekun wychodzi, wraca, przez co jego nieobecność przestaje być czymś nienormalnym. W kolejnych dniach należy zacząć wychodzić na kilka minut z mieszkania, pamiętając o stopniowym wydłużaniu czasu. Ćwiczenia przeprowadzać trzeba o różnych porach, by pies nie skojarzył konkretnej godziny z samotnością. Należy też pamiętać o zostawianiu psu zabawek do aktywnego wydobywania jedzenia. Dzięki temu wyjście opiekuna będzie wiązało się z czymś miłym.

Najlepiej unikać wylewnych pożegnań i powrotów, które utrwalą w szczeniaku negatywne emocje związane z wyjściem. Jeśli, zbliżając się do drzwi, słyszy się psi płacz, najlepiej nie wchodzić od razu do domu. Powinno się przeczekać i wejść, kiedy zwierzę nieco się uspokoi. Poczekać trzeba także z witaniem się z podekscytowanym szczeniakiem. Najlepiej do czasu, aż jego emocje nieco opadną. Rozpieszczany, niesamodzielny, stale domagający się uwagi pies narażony jest na problemy behawioralne. Niemniej ważne jest, by każdorazowo nagradzać czworonoga za grzeczne postępowanie. Praca nad relacją z pupilem to ochrona przed lękiem separacyjnym.

Szczeniak sam w domu – co jest pomocne?

Gryzienie działa na psy uspokajająco. Kiedy pupil zostaje sam w domu, należy pamiętać o przygotowaniu nie tylko miski z wodą i jedzeniem, ale też zabawek i gryzaków. Przed wyjściem z domu trzeba wybrać się ze szczeniakiem na spacer. Porządnie wybawiony i wybiegany prześpi znaczny okres samotnego pobytu. Nie powinien być jednak nadmiernie pobudzony, wówczas trudno jest mu się uspokoić. Mały szczeniak poczuje się też bezpieczniej, jeśli zostawi się mu nasączone zapachem właściciela ubranie. Można rozważyć również pozostawienie włączonego radia, nagrania głosów opiekunów lub telewizora, jeżeli jesteśmy pewni jego bezpieczeństwa.

Do nabycia są obroże uspokajające dla szczeniaków działające w oparciu o „kojące sygnały”, tworzone na wzór tych emitowanych przez matkę. Wspomagają proces socjalizacji i uczenia się. Łagodzą nocny płacz, strach przed hałasem i lęk, gdy pies zostaje sam w domu.

Dobrym pomysłem jest zakup kojca - klatki kennelowej, która będzie ostoją dla psa. To gwarancja bezpieczeństwa i pewność, że maluch nie zdemoluje mieszkania. Wcześniej jednak należy go do niej przyzwyczaić. Nie wolno zamykać psa bez przygotowania. Jeżeli posiada się większy metraż, można wydzielić osobny pokój dla czworonoga, do którego wejście zagrodzi się specjalną barierką. W obu przypadkach konieczne jest wygospodarowanie przestrzeni do odpoczynku. W kennel klatce pies nie powinienzałatwiać potrzeb fizjologicznych. Dlatego niezwykle ważne jest przestrzeganie odpowiednich godzin wyjścia na spacer.

Karmy dla szczeniąt

Olga Dąbska

Milena Kostrubiec