Piesek preriowy (nieświszczuk) – najważniejsze informacje o gatunku

Piesek preriowy, inaczej zwany nieświszczukiem, to rodzaj gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Jest on coraz częściej udomawiany ze względu na duże zdolności społeczne oraz czytelną mowę ciała. W USA kolonie piesków preriowych są atrakcją turystyczną. Czym charakteryzuje się nieświszczuk? Jakie obejmuje gatunki? Ile kosztuje? W tym artykule dowiemy się najważniejszych informacji dotyczących piesków preriowych.

Piesek preriowy – gatunki

Rodzaj ten obejmuje 5 gatunków, spośród których hodowany jako zwierzę domowe jest nieświszczuk czarnoogonowy. Pozostałe gatunki to: nieświszczuk płowy, nieświszczuk mały, nieświszczuk białoogonowy oraz nieświszczuk meksykański.

Piesek preriowy – wygląd

Jest to dość duży gryzoń przypominający świstaka. Osiąga wagę do 1,4 kg, długość ciała do 35 cm i długość ogona do 10 cm. Ma zwartą budowę ciała i gęstą sierść. Nie jest w żaden sposób spokrewniony z psem, jednak młody może swoim wyglądem przywodzić na myśl szczenię. Ma krótką szczękę, jego sierść przybiera brązowo-żółty kolor, z odcieniami szarości. Brzuch jest jaśniejszy. U nieświszczuków nie występuje dymorfizm płciowy, co oznacza, że samce i samice nie różnią się wyglądem (poza rozmiarem ciała, samce są większe).

Nieświszczuk w naturze

Nieświszczuki zamieszkują Ameryką Północną i Amerykę Środkową. Niestety, w wielu miejscach są masowo tępione ze względu na szkody dla upraw. Po raz pierwszy zostały opisane w 1805 roku. Żyją w bardzo licznych koloniach, zwanych „miastami”. Jedna kolonia zamieszkuje powierzchnię nawet 100 hektarów. Kolonie dzielą się na obwody, a te z kolei na koterie – składające się z kilku rodzin. Dla nieświszczuków charakterystyczna jest poligamia. Młode pieski preriowe pierwszy miesiąc swojego życia spędzają w norze. Dojrzałość płciowa osiągana jest w 14-15 miesiącu. W trakcie ostrych zim zapadają w sen zimowy. Porozumiewają się systemem dźwięków, dzięki którymi ostrzegają się przed niebezpieczeństwem. Zawsze kilku osobników stoi na czatach i patroluje teren, a w razie konieczności ostrzega członków swojej kolonii.

Piesek preriowy – charakter

Pieski preriowe wyróżniają się przyjaznym charakterem i dobrze oswojone, nie wykazują tendencji do agresji. Jedynym wyjątkiem jest okres godowy, kiedy mogą być dominujące i agresywne, należy więc zachować szczególną ostrożność. Istotna jest pamięć o ich silnie stadnych instynktach, z tego względu należy je trzymać co najmniej w parach. Prowadzą aktywny tryb życia i są bardzo żywiołowe. Odpowiednio zadbane, ujmą swojego właściciela towarzyskim usposobieniem i chęcią zabawy. Należy zapewnić mu wolierę z podłożem do kopania, a także zabezpieczony wybieg. Jest aktywny za dnia, najbardziej rano i wieczorem. Można wyprowadzać go na smyczy. Poleca się budowanie tuneli z kilkoma wyjściami jako miejsce do zabaw dla tego wyjątkowego pupila.

Co jedzą pieski preriowe?

Pieski preriowe to zwierzęta głównie roślinożerne. Powinny mieć stały dostęp do siana oraz traw, mniszka lekarskiego, bulw i pędów. Ich dieta przypomina żywienie szynszyli i można podawać im karmę dedykowaną temu gatunkowi. Wskazana jest niewielka ilość owoców i warzyw jako dodatek do diety. Trzeba mieć na uwadze, że w naturze pokarm tych gryzoni jest ubogi w kalorie i aby nie przytyły, powinien taki pozostać. Można wprowadzić ograniczoną ilość białka zwierzęcego w postaci owadów.

Piesek preriowy a surykatka

Surykatka to gatunek ssaka pochodzący z Afryki. Ma smukłą budowę ciała i jasnopopielatą sierść, z poprzecznym czarnym pręgowaniem. Żyje w koloniach liczących 20-30 osobników, jest silnie terytorialnym i stadnym zwierzęciem. Podstawą diety surykatek są owady, gady, ptaki i niewielka ilość pokarmu roślinnego. Surykatki są odporne na jad niektórych węży i skorpionów! Piesek preriowy i surykatka mają jednak wspólne cechy - przede wszystkim patrolowanie otoczenia w charakterystycznej, wyprostowanej pozycji na wzniesieniu oraz życie w dużych koloniach. Jako zwierzęta domowe, wymagają uwzględnienia ich stadnej natury i potrzeb związanych z aktywnym trybem życia.
Piesek preriowy – cena, długość życia i pochodzenie nazwy
Ile kosztuje nieświszczuk z hodowli? Jest to wydatek ok. 1500 zł i należy pamiętać, że nie są to zwierzęta, które można trzymać w pojedynkę.
Ile żyje piesek preriowy? Piesek preriowy żyje zazwyczaj około 10 lat. Nazwa „piesek preriowy” pochodzi od charakterystycznych dźwięków – szczekania – wydawanych przez te zwierzęta, gdy się boją lub są czymś żywo zainteresowane.

Piesek preriowy w domu?

Nieświszczuki to jedne z mniej popularnych zwierząt hodowlanych, ale mają swoich miłośników. Są bardzo wymagające pod względem zapewnienia im odpowiednich warunków: podłoża do kopania, dużego terenu na wybiegi, licznych zabaw. Pieski preriowe wymagają stałej aktywności fizycznej. Wykazują bardzo dobrze rozwinięty zmysł wzroku i słuchu, lubią obserwować swoje otoczenie, również z wysokości. Są silnie stadne i dlatego powinny mieć towarzysza. Jeśli pragniesz zaopiekować się tym rzadkim stworzeniem, poszukaj sprawdzonej hodowli i przygarnij co najmniej parę!


Lida Pieczulis