Burunduk syberyjski - wymagania, oswajanie, charakter

Wiewiórka burunduk (Eutamias sibiricus) nazywana również wiewiórką syberyjską lub wiewiórką domową to uroczy gryzoń, który coraz częściej staje się ukochanym członkiem rodziny. Nie myl burunduka z wiewiórką pospolitą, której nie można trzymać w domu.

Wiewiórki burunduk są wszędobylskie: zamieszkują Amerykę Północną, Koreę, Rosję, Chiny, Japonię, centralną i wschodnią Europę. Ich naturalnym domem są lasy iglaste i mieszane. Poznaj świat tego uroczego gryzonia, zobacz, jak porządnie przygotować się do hodowli, aby zapewnić zwierzątku dobry, ciepły dom.

Jak wygląda burunduk syberyjski?

Burunduk domowy to małe i urocze zwierzątko: wiewiórka osiąga długość do 30 cm, z czego 1/3 długości stanowi ogonek. Burunduk jest leciutki i waży ok. 120 gramów.

Jaka jest maść burunduka?

• rudawo-brązowy,
• żółto-brązowy,
• szary.

Drobne i smukłe ciało wiewiórki zdobi aż 5 ciemnych pasów na grzbiecie, które przeplatają się z jaśniejszymi pasmami. Zgrabną i malutką główkę ożywiają duże i ciemne oczy.

Burunduk biały – czy istnieje?

Istnieje. Burunduk albinos ma białe futerko, które przepięknie kontrastuje z czarnymi oczami. Są też wiewiórki, które mają rudawo-żółtą sierść i czerwone oczka.

Burunduki – charakter

Burunduk to introwertyk i ekstrawertyk w jednym! Wiewiórka lubi samotność, chodzi swoimi ścieżkami, nie przepada za pieszczotami i dużym kontaktem, ale, z drugiej strony, jest ciekawska, mega ruchliwa, uwielbia eksplorować nowe miejsca. Jeśli ją mądrze oswoisz, będzie Twoim przyjacielem.

Burunduki i dzieci

Burunduk, zdecydowanie, nie jest zwierzątkiem dla dzieci: będzie przytłoczony i zestresowany dużą aktywnością i ogromną chęcią kontaktu ze strony maluchów. Natomiast dzieciaki będą zawiedzione, że wiewiórka od nich ucieka i nie chce się z nimi bawić. Jeśli jesteś rodzicem, rozważ zakup na przykład świnek morskich. Egzotyczny gryzoń nie przepada też za towarzystwem innych wiewiórek: odradzamy Ci zakup dwóch zwierzaków, bo ich spotkanie z dużym prawdopodobieństwem skończy się ostrym starciem.

Oswajanie burunduka

Introwertyczny burunduk może być oddanym i czułym przyjacielem, ale jego oswajanie wymaga czasu i cierpliwości. Wiewiórka potrzebuje Twojej czułej ręki i delikatności. Zobacz, jak mądrze budować więź z uroczym gryzoniem.

Budowanie więzi z burundukiem w 5 krokach:

1. duża przestrzeń: przez pierwsze dni daj wiewiórce dużo przestrzeni, nie dąż do większego kontaktu, nie naciskaj, kiedy zobaczysz, że gryzoń się chowa. Początek znajomości to czas aklimatyzacji w nowym miejscu,
2. spokojny głos: stopniowo wprowadzaj do kontaktu spokojne, krótkie pogawędki. Przebywaj w pobliżu klatki, oswajaj zwierzaczka ze swoją obecnością i głosem,
3. przysmaczki z ręki: dopiero po kilku dniach zacznij podawać wiewióreczce przysmaczki: orzechy czy słonecznik. Na początku rób to przez pręty klatki, dopiero potem, jak zobaczysz większą śmiałość wiewiórki, podawaj orzeszki z otwartej ręki,
4. delikatny dotyk: kiedy już oswoisz wiewiórkę ze swoją obecnością, głosem i karmieniem z ręki, spróbuj delikatnego dotyku. Zacznij od czułego pogłaskania grzbietu zwierzaczka. Zobacz, jak Twój maluch reaguje na dotyk, jeśli się płoszy – odpuść i daj Wam więcej czasu. Nie wykonuj gwałtownych ruchów. Bądź spokojny i delikatny,
5. wolność i eksploracja domu: oswojony burunduk jest gotowy do dłuższych wycieczek i wyjścia z woliery, ale przed wypuszczeniem zwierzaka, koniecznie zabezpiecz kable, zamknij okna i sprawdź, czy w Twoim mieszkaniu nie ma trujących roślin.

Oswajanie burunduka może potrwać od kilku tygodni do kilku miesięcy. W budowaniu zaufania zachowaj wolne tempo. Obserwuj reakcje maluszka i ciesz się z Waszej wspólnej przygody. Przyspieszenie może tylko pogorszyć Wasze relacje i wydłużyć czas budowania więzi.

Przeczytaj również: 5 trujących roślin dla gryzoni

Przygotowanie do hodowli burunduka

Jeśli chcesz zaprosić burunduka do swojego życia, zadbaj o poniższe wyposażenie.

Wyprawka dla burunduka

• Przestronna i bezpieczna woliera/klatka dla wiewiórki: burunduki kochają przestrzeń i potrzebują jej do życia. Minimalna woliera dla zwierzaczka powinna mieć wymiary: 100x50x50 cm lub 80x50x100 cm. Wiewiórka prowadzi naziemny tryb życia, ale uwielbia się wspinać, dlatego klatka powinna być wysoka, wyposażona w półki, gałęzie i liny. Postaw na solidną klatkę z bezpiecznych – nietoksycznych materiałów. Domek musi mieć gęste oczka, które uchronią wiewiórkę przed ucieczkami, w których maluszek jest mistrzem!
• Wyposażenie klatki: Twój pupil będzie potrzebował naturalnego podłoża – genialnie sprawdzi się włókno kokosowe, siano, podłoża dla gryzoni czy trociny drzew liściastych: trociny iglaste odpadają.
• Domek – kryjówka dla gryzoni: burunduk lubi kryjówki, zaopatrz wolier w domek, w którym maluszek będzie czuł się bezpiecznie, możesz wykorzystać budkę lęgową, a nawet kokos.
• Półki i gałęzie: w wolierze/klatce zamieść stabilne półki, możesz je stworzyć z brzozy, leszczyny lub z drzew owocowych: budowanie takich mebelków często jest świetną zabawą!
• Miseczki na jedzenie i picie: w klatce zamieść miseczki na jedzenie i wodę. Zwierzak musi mieć stały dostęp do świeżej wody.
• Piasek: burunduki przepadają za kąpielami w piasku, które pomagają im zadbać o futerko. W klatce zamieść pojemnik z piaskiem: może to być piasek dla szynszyli, ważne żeby był bez dodatków.
• Plac zabaw: wiewiórka kocha zabawę! Stwórz jej plac zabaw: zamieść w wolierze pełny, bezpieczny dla ogona kołowrotek, tajemnicze tunele, sznurki, a także gałązki do ogryzania czy orzechy w łupinach.

Wolierę postaw w jasnym miejscu, ale nie wystawiaj jej bezpośrednio na słońce. Sprawdź, czy domek stabilnie stoi na podłożu i chroni wiewiórkę przed innymi zwierzakami – psem, kotem. Burunduki kochają spokój, dlatego postaw wolierę w bezpiecznym i cichym miejscu: idealna jest sypialnia. Nie martw się, wiewiórka nie będzie Cię budzić, bo w nocy śpi jak suseł.

Wiewiórki burunduk – co jedzą?

Burunduk to łasuch. Z przyjemnością pochłania nasiona, orzechy, warzywa i owoce. Potrzebuje też białka, które w naturze zapewniają mu owady.

Spójrz, co możesz podać swojemu maluszkowi:

• mieszanka dla wiewiórek, gryzoni – to podstawa diety (zwróć uwagę, żeby nie było w niej cukru),
• nasiona i orzechy – serwuj w niewielkich ilościach ze względu na dużą zawartość tłuszczu (słonecznik, dynia, orzechy laskowe, orzechy włoskie),
• owoce i warzywa – codziennie podawaj niewielkie ilości (marchew, brokuły, ogórek, banany, gruszki, jabłka),
• białko: 2 – 3 razy na tydzień (mączniki, świerszcze, larwy motyli woskowych, gotowane lub surowe jajka).

Czego nie może jeść burunduk?

• cukier (on także i Tobie szkodzi),
• pestki jabłek i wiśni,
• cytrusy,
• przetworzone jedzenie dla ludzi,
• słone przekąski (krakersy, chipsy – Tobie też odradzamy),
• wołowina, wieprzowina,
• makaron, ryż,
• produkty mleczne.

Ważne: burunduk ma tendencję do tycia, nie przesadzaj z ilością ziaren i orzechów.

Ile kosztuje burunduk?

Cena burunduka zależy od płci, wieku, hodowli czy umaszczenia i waha się od 400 do 1000 złotych. Białe – rzadsze wiewiórki mogą być droższe. Warto kupić młodszą wiewiórkę, bo prościej Ci będzie ją oswajać.

Gdzie kupić burunduka?

Burunduk nie jest jeszcze popularny w Polsce, ale możesz go znaleźć w:

• specjalistycznych sklepach zoologicznych,
• sprawdzonych hodowlach.

Wesprzyj się forami i grupami, wokół których gromadzą się miłośnicy egzotycznych gryzoni. Unikaj giełd, ogłoszeń na portalach internetowych, które pochodzą z niesprawdzonych źródeł.

Znaki ostrzegawcze przy zakupie:

• apatia,
• wychudzenie,
• matowa sierść,
• wysięk z oczu i z noska,
• złe warunki: brudna, mała klatka.

Burunduk - samiec czy samica?

Nie zaobserwowano wyraźnych różnic w charakterze i zachowaniu samic oraz samców wiewiórek burunduk. Nie uwidacznia się tendencja, typu: samice są bardziej przytulaśne i czułe, samce mniej. Na zachowanie wiewiórek bardziej wpływa ich indywidulany charakter, płeć ma zdecydowanie mniejsze znaczenie. Samice bywają bardziej terytorialne, samce mogą chętniej eksplorować terytorium, ale, tak jak piszemy, płeć nie gra tu głównej roli. Oswajalność samic i samców jest na podobnym poziomie.

Burunduk zdrowie

Zdrowy burunduk jest aktywny, wspina się po gałęziach, buszuje w piasku, cieszy się placem zabaw w wolierze. Alarmujące sygnały to:

• apatia,
• utrata wagi,
• brak apetytu,
• matowe futerko,
• wysięk z oczek i noska,
• kichanie, kaszel,
• zmiany w zachowani: nagła agresja.

Jeśli wystąpią powyższe objawy, udaj się do weterynarza specjalizującego się w gryzoniach (najlepiej egzotycznych). W Polsce znalezienie lekarza o takiej specjalizacji może być wyzwaniem, dlatego przed zakupem zwierzaczka, sprawdź czy w Twojej miejscowości są dostępne odpowiednie placówki.

Jak dbać o zdrowie burunduka?

Podstawą jest profilaktyka: zróżnicowana dieta, dobre środowisko, porządnie przygotowana i wyposażona woliera, dbałość o czystość domku (codzienne usuwanie resztek pokarmu i odchodów, gruntowne czyszczenie klatki minimum raz w tygodniu), ochrona zwierzaczka przed stresem, obserwacja i czuła uwaga opiekuna.

Ile żyje burunduk?

Zdrowy zwierzak będzie Twoim wiernym towarzyszem przez 6 – 10 lat. Słyszeliśmy o burunduku, który żył aż 18 lat!

Może Cię zainteresować: Chomik – jak prawidłowo opiekować się chomikiem

Dominika Tarnacka

Zdjęcia: Canva.com