Encyklopedia kotów - Munchkin, kot z krótkimi łapkami

Młoda rasa kotów, która szturmem podbiła Francję i Amerykę. Munchkin bez wątpienia wzbudza sensację i wiele kontrowersji. Większość z nich związana jest z zasadnością ich rozmnażania i hodowli. Mimo to, jedno jest pewne – munchkiny to wielkoduszne koty w małym ciele, często niezdające sobie sprawy z ograniczeń wynikających z ich krótkonożności.

Historia kota z krótkimi łapkami

Pierwsze wzmianki o krótkonożnych kotach są z ksiąg i zapisów z 1944 roku. Pokolenia tych kotów prawdopodobnie wyginęły podczas II Wojny Światowej, a za oficjalną datę i miejsce rozpoczęcia rasy uznaje się 1983 w Luizjanie. Wtedy też Sandra Hochendel znalazła dwie ciężarne, ale bezdomne kotki o krótkich łapkach. Kotki zyskały imiona – czarna Blackberry, natomiast szara – Blueberry. Wyjątkowe i zaskakujące w swojej budowie ciała koty, zyskały również przezwisko – munchkiny od miłych i malutkich stworków z Czarnoksiężnika z Krainy Oz, której Sandra była fanką. Blackberry wydała na świat 4 kocięta – 2 normalnej budowy, 2 z krótkimi łapami. Krótkonoga kotka o imieniu Toulouse została oddana przyjaciółce Sandry. Niedługo potem w okolicy pojawiła się cała zgraja krótkonogich, dziko żyjących kotów – potomstwa Toulouse z różnymi kocurami, nie zawsze oswojonymi. Właścicielka Toulouse szybko pożałowała swojej decyzji o wypuszczaniu niewykastrowanego kota, gdyż munchkiny ze względu na swoją budowę ciała, nie radziły sobie na dworze.

Badania z lat 90. Wskazują jakoby mutacja genu dominującego krótkonożność rasy wystąpiła naturalnie i spontanicznie, a także ma wpływ tylko na kości długie kończyn kota. Przyczyna jej wystąpienia jest nieznana, ale nadal powoduje krótkie łapy u połowy miotu kota z tym genem.

Kot munchkin nie jest uznany przez większość związków felinologicznych. W 1994 roku amerykańska TICA zaakceptowała nową rasę i jest to dotychczas jedyna organizacja, która postawiła na ten krok. Z USA koty trafiły do Francji, gdzie zyskały dużą sympatię wśród kociarzy.

Munchkiny – sylwetka

Munchkiny są małymi kotami, których masa ciała wynosi od 2 do 4 kg. Samice są nieco lżejsze i delikatniejsze od samców. Pierwszą cechą wyróżniającą te koty, są krótkie kończyny. Są one proste i muskularne. Tylne dłuższe od przednich. Niedopuszczalne są krzywe nogi, skierowane do wewnątrz lub na zewnątrz, a także zbyt przysadziste. Łapy są raczej niewielkie, okrągłe.
Munchkiny, jako krzyżówka z tzw. dachowcami, nie odbiega nadto pozostałymi proporcjami. Ciało mają dosyć masywne, zakończone długim, zwężającym się ku końcowi, ogonem. Klatka piersiowa jest rozbudowana, szeroka. Zbyt mocne wygięcie w kręgosłupie dyskwalifikuje koty. Głowa munchkina jest stosunkowo duża, klinowata. Uszy są równo rozstawione, duże, pionowo stojące, zakończone delikatnie na okrągło. Oczy szeroko osadzone, w kształcie orzechów włoskich. Każdy kolor jest dopuszczalny, nie ma on związku z ubarwieniem sierści.

Rasa ta może występować w odmianie krótko- lub półdługogowłosej. Dopuszczalne są wszystkie barwy, wzory i znaczenia sierści. Odmiana z krótką okrywą włosową cechuje się włosem z dużą sprężystością i strukturą przypominającą plusz. Długowłosa natomiast gładkością i jedwabistością. W okolicach karku i szyi występuje lekka kryza.

Munchkiny pielęgnacja

Pielęgnacja sierści kota munchkina nie jest wymagająca. Koty krótkowłose, do zachowania ich pięknego wyglądu, wystarczy co kilka dni lub raz w tygodniu przeczesać grzebieniem o drobnych zębkach. Pomoże to w usunięciu martwych włosów, a także zwiększy błysk sierści. Półdługą sierść munchkinów należy czesać codziennie, aby uniknąć powstawania kołtunów.

Zaleca się regularne obcinanie pazurów. Długie łatwo się haczą, a kocim jamnikom zdecydowanie trudno się wyswobodzić w takim wypadku.

Bardzo ważna jest dieta tych kotów. Mają one tendencję do tycia, a przy ich budowie ciała, nawet lekka nadwaga jest bardzo niebezpieczna. Dodatkowo obciąża ich kręgosłup i krótkie łapy, prowadząc do chorób i ogromnego bólu. Najlepiej, aby dieta była bogata w mięso, wilgotna i pozbawiona cukrów. Munchkiny lubią także podbierać jedzenie pozostawione bez nadzoru, na co nie wolno pozwalać.

Decydując się na krótkonogiego kota należy niektóre elementy dopasować pod niego. Drapak dla munchkina nie powinien być zbyt wysoki lub posiadać schodki, którymi kot będzie mógł bezpieczniej się przemieścić. Munchkiny bardzo lubią tunele i zabawy w nich. Bardzo ważna jest również odpowiednia kuweta. Dla munchkina zdecydowanie powinna mieć obniżony rant. 

Kot munchkin zdrowie

Wieloletnie badania, prowadzone głównie pod przewodnictwem TICA, wskazują jakoby munkchkiny nie miały genów osłabiających, a jedynymi kośćmi skróconymi są te kończyn przednich i tylnych. Dotychczas nie udowodniono, aby rasa ta była podatna na zapalenia stawów czy problemy z chodzeniem. Z drugiej strony część miłośników kotów i opiekunów tej rasy twierdzi, że z powodu krótkich nóg koty te często cierpią na schorzenia kręgosłupa i bioder, a także częste bóle reumatyczne. Faktem jest, że wśród tej rasy częściej niż u pozostałych, spotykana jest lordoza, czyli nadmierne wygięcie w kręgosłupie.
Długość życia kota munchkin to 15 – 18 lat.

Munchkin koty - hodowla

Koty te nie mogą być łączone z innymi kotami rasowymi, ponieważ jest to równoznaczne w bardzo wysoką śmiertelnością zarodków. Dozwolone jest tylko krzyżowanie ich z domowym kotem – nierasowym. Nie ma znaczenia sierść czy kolor, stąd munchkiny spotykane są zarówno z krótkim jak i średniej długości włosem, a także o różnym zabarwieniu.

Cena munchkina może być naprawdę wysoka. W Stanach koszt munchkina to od 1000 do nawet 2000 dolarów. Legalna hodowla kota munchkin jest bardzo rzadka, aktualnie jedynie w USA.

Sprawdź mokre karmy dla kota

Charakter munchkina

To koty niezwykle pewne siebie i energiczne. Ich upartość i dążenie do celu jest niezrównana. Czasami zdaje się, jakby zapominały o swoich krótkich nogach i próbują swoich sił w wysokich skokach i susach. Mimo że nie dadzą rady same wskoczyć na szafkę to i tak się na nią dostaną – sprytem lub wymuszeniem pomocy u swojego opiekuna. Warto jednak pilnować tych małych kombinatorów, szczególnie w wieku intensywnego wzrostu, gdyż mogą sobie zrobić krzywdę spadając czy hacząc o zbyt wysokie elementy mieszkania.
Munchkin jest towarzyski, lubi gości i jak się dużo dzieje w domu. Chętnie uczestniczy w każdej czynności i pracy człowieka. Przy odpowiednim wprowadzeniu dogada się z innym kotem, królikiem czy psem. Uwielbia zabawę i długo nie traci chęci do harców, z tego też względu jest dobrym kompanem dla dzieci. Jednocześnie trzeba mieć na względzie ich twardy charakter, często nieustępliwość i stanowczość, mocno domagają się tego czego zapragną. Przy tym wszystkim są dosyć niezdarne, zdarza im się coś zrzucić, popchnąć, nie wycelować czy też źle wymierzyć odległość.

Powyższe cechy munchkina, a także jego ciekawość świata, sprawia, że bardzo dobrze odnajdują się one na spacerach – na smyczy i w szelkach. Szybko uczą się ładnie chodzić na smyczy, a takie spędzanie czasu jest dla większość przedstawicieli rasy dużą frajdą. W odróżnieniu od większości ras, munchkiny na spacerach chętnie chodzą i zwiedzają. Wbrew pozorom rasa ta bardzo szybko biega! Niczym wiewiórki z dużą kitą przemykają między nogami. Łatwo przychodzi im też ukrywanie się – krótkie nogi pozwalają od razu z biegu zmieścić się w najmniejszą szelinę.
Po seriach zabaw i spacerach, koty te uwielbiają wtulić się w członków rodziny. Kot z krótkimi łapkami jest uczuciowy i często wylewny w ich okazywaniu.

Charakterystyczny dla munchkinów jest sposób siadania, kiedy je coś zaciekawi – siadają na zadzie, podnosząc przednie łapy. Umożliwiają im to krótkie nogi, a wyglądają przy tym jak surykatki czy króliki – niezmiernie uroczo.

Ciekawostki o kotach munchkin:

• W Niemczech munchkiny nazywane są kotami – kangurami, ze względu na charakterystyczny sposób obserwowania otoczenia na tylnych łapach
• W pozostałych krajach można spotkać się z określeniem kot – jamnik
• Najniższym kotem świata jest kotka munchkin z Kalifornii, która mierzyła około 13,5 cm
• Munchkiny mają zadatki na złodziejaszków, uwielbiają podkradać małe, drobne przedmioty. Szczególnie upodobały sobie te szeleszczące i błyszczące, takie, które odbierają uwagę jego opiekunów

Karolina Łuszczyk