Drób w diecie - fakty i mity

Drób jest jednym z najpowszechniejszych mięs stosowanych w żywieniu psów i kotów. Obecny jest w wielu karmach suchych, mokrych, przysmakach i innych produktach żywieniowych, w różnych formach, np. świeżego mięsa, mączek czy suszonego mięsa.

Wraz ze wzrostem popularności drobiu, wzrosła ilość powielanych na jego temat mitów. Przyjrzyjmy się im, rozgońmy te najbardziej krzywdzące, a najważniejsze fakty śmiało przekazujmy dalej.

MITY odnośnie drobiu w diecie psów i kotów:

1. Drób zawiera antybiotyki i hormony

Ptaki, jak i każdy inny gatunek zwierząt, w przypadku wystąpienia choroby jest poddawany leczeniu pod nadzorem lekarza weterynarii. Jest to naturalna droga, zwiększająca komfort i dobrostan zwierząt. Po przebytym leczeniu zwierzęta hodowlane, których surowce przeznaczone są do spożycia przez ludzi, poddawane są obowiązkowemu okresowi karencji. Jest to okres, w którym dana substancja zanika z organizmu. Każdy lek ma inny okres karencji, który jest bezwzględnie przestrzegany pod nadzorem. Każdy legalnie dostępny drób na polskim rynku jest pozbawiony antybiotyków.

Dodatkowo stosowanie antybiotyków jest drogie, więc podawanie ich bez potrzeby (w przypadku nie wystąpienia choroby) jest bardzo nieopłacalne, może również powodować antybiotykoodporność i zmiany w parametrach mięsa.

Natomiast jednym z największych mitów jest obecność hormonów w polskim mięsie drobiowym. Od roku 1996 w całej Unii Europejskiej zakazane jest stosowanie hormonów wzrostu u wszystkich gatunków zwierząt, a od 2006 roku istnieje zakaz antybiotykowych stymulatorów wzrostu. Takie substancje legalnie nie są dostępne na rynku. Z praktycznego punktu widzenia proceder taki nie ma racji bytu, ponieważ hormony wzrostu, aby były przyswojone, musiały by być podawane w formie zastrzyku każdemu ptakowi z osobna. Na fermie jest średnio kilkaset tysięcy osobników, więc iniekcja trwałaby stanowczo za długo. Co ważniejsze, ptaki są bardzo wrażliwe, każde ich wyłapywanie powoduje straty, a dodatkowe zastrzyki – śmierć ze stresu.

2. Surowe mięso powoduje salmonellę

Mięso, jaja, niemyte owoce i warzywa, może być źródłem salmonelli. To dosyć powszechna bakteria, która jednak nie grozi psom i kotom żywionym surowym mięsem. Są one naturalnie przystosowane do takich pokarmów – ich sok trzustkowy zawiera czynnik, który ma działanie bakteriobójcze przeciw Salmonelli, Escherichia Coli czy Schigella. Nie zaleca się jednak podawania surowych mięs zwierzętom karmionym na co dzień suchymi karmami, gdyż zachodzi tam całkiem inne trawienie, a enzymy są lekko uśpione.

Sparzanie mięsa pozbawi go tylko właściwości odżywczych, będzie ono jałowe i bezwartościowe dla psów czy kotów.

W przypadku dalszej obawy co do podawania surowego mięsa, najlepiej zdecydować się na wysokiej jakości, naturalne przysmaki.

3. Kości są przysmakiem dla zwierząt

Absolutnie nie powinno się podawać gotowanych kości, szczególnie drobiowych. Są one realnym zagrożeniem dla zdrowia, a nawet życia naszych podopiecznych. Ugotowane kości drobiowe zmieniają swoją strukturę, stając się niezmiernie kruche, a w układzie pokarmowym tworzą twarde złogi, będące przyczyną silnych zaparć i problemów z wydalaniem. Kości takie podczas gryzienia pękają w przeróżny sposób, ale zawsze kończąc się ostro, tworząc igiełkę, co może się spowodować grożącą życiu perforację jelit.

Jeżeli chodzi o surowe kości drobiowe, to można je podawać tylko psom umiejącym sobie z nimi radzić i odpowiednio je jeść. Powinny to być psy przystosowane do jedzenia surowego mięsa, nie będące na karmach suchych. Zaleca się podawanie tylko kości długich, a dodatkowo nie powinny być one gołe, tzn. że podajemy je z warstwą mięsa. Nigdy też nie zostawiajmy psa samego z kością i kontrolujmy jej jedzenie.

Dobrym zatem rozwiązaniem jest podawanie kości gotowych w postaci przekąsek i gryzaków.

4. Drób powoduje alergię

Mit ten powstał zapewne z prostej zależności – mięso drobiowe jest najbardziej rozpowszechnione, a więc najwięcej psów ma z nim styczność. Nawet niewielki odsetek alergików, przy tak dużej ekspozycji, powoduje, że często spotyka się psy na nie uczulone. Aktualnie za mięso z największym czynnikiem alergizującym uważa się wołowinę. Drób ma dobrze strawne i łatwo przyswajalne przez organizm aminokwasy, nie stanowi większego ryzyka wystąpienia alergii od pozostałych gatunków mięs.

FAKTY odnośnie drobiu w diecie psów i kotów:

1. Drób jest pełnowartościowy

Białka drobiowe posiadają wartość odżywczą na poziomie 100%, co oznacza, że organizm może je w całości wykorzystać do swoich potrzeb. Dodatkowo drób zawiera aż 18 – 23% białka, to wysoki poziom, wyższy niż w wieprzowinie czy wołowinie. Mięso drobiowe posiada stosunkowo mało tłuszczu i cholesterolu. Jest lekkostrawne i cechuje się wysokim udziałem witamin z grupy B, żelaza, magnezu, fosforu. Polecane jest w żywieniu psów z wrażliwym układem pokarmowym i częstymi objawami złego trawienia. Pamiętajmy jednak, aby wybierać mięsa jak najwyższej jakości. Unikajmy podawania zwierzętom mączek oraz karm z drobiem bez wyszczególnionych dokładniejszych elementów czy użytych gatunków. Również podroby drobiowe pełne są cennych składników, jednak za duża ich ilość w diecie może powodować biegunki oraz nadmiar niektórych witamin (np. wątróbka posiada bardzo dużo witaminy A, co szybko może skutkować jej niepożądanym nadmiarem).

2. Nie wystarczy karmić psa jednym rodzajem mięsa

Skład analityczny oraz walory smakowe mięsa różnią się w zależności od gatunku, rasy, wieku, sposobu chowu i żywienia, dobrostanu, a nawet części ciała. Wszystko to ma wpływ na poziom minerałów, składników budulcowych i odżywczych. Karmienie zwierzęcia ciągle jednym i tym samym rodzajem mięsa powoduje dostarczanie mu tylko jednego profilu składników. Na dłuższą metę może to doprowadzić do niedoborów jednych, a nadmiaru innych. Ponadto wystawianie psa na tylko jeden potencjalny czynnik alergizujący może zaowocować uaktywnieniem się objawów jego nietolerancji.

3. Poszczególne gatunki drobiu różnią się między sobą wartościami

Mięso kacze jest najtłustsze z drobiu, ale jednocześnie zawiera bardzo dużo białka. Gęsina uznawana za rarytas jest najbardziej kaloryczna, jednak ma najlepszy profil nienasyconych kwasów tłuszczowych. Tuszka perliczki jest niezwykle delikatna i odżywcza, bardzo chuda i niskokaloryczna. Indyk, obok kurczaka, jest lekkostrawny i pełny witamin A, B12, również cynku, magnezu i potasu.

4. Mięso drobiowe jest jednym z tańszych gatunków mięsa

Tak, to prawda, a dokładniej mięso z kurczaka. Jednak nie wynika to z jego gorszej jakości, a jedynie z dużej ilości surowca. Należy pamiętać, że Polska jest w czołówce krajów produkujących brojlery. Ferm jest wiele i przebijają się one o niższe ceny. W związku z tym panują duże restrykcje i wysokie normy, które hodowca musi spełnić sprzedając tuszki. Wszystko to powoduje bardzo dobry stosunek jakości do ceny drobiu (głównie kurczaka).

Przy psie lubiącym drób i dobrze na nie reagującym warto wprowadzać takowe do codziennego menu. Najlepiej podawać kilka rodzajów, tak aby urozmaicać dietę i dostarczać wszystkich niezbędnych składników odżywczych, co z pewnością zapobiegnie powstawaniu niedoborów.

Nie trzeba unikać mięsa drobiowego, ma ono wiele zalet, a różnorodność produktów dla zwierząt właśnie z nim sprawia, że każdy znajdzie ulubione dla swojego pupila.

Karolina Łuszczyk