Cukrzyca u kota - przyczyny, objawy i leczenie

Cukrzyca, choć powszechnie uznawana jest za dolegliwość ludzką, potrafi dotknąć również nasze koty. Jej objawy potrafią bardzo dokuczyć pupilowi, od właściciela wymagane jest natomiast duże zaangażowanie i konsekwencja w leczeniu choroby. Jest to szczególnie ważne, gdyż sam proces leczenia może być frustrujący, głównie z tego względu, że czworonogi rzadko bywają chętne do współpracy. Dowiedz się, jak leczyć cukrzycę.

Cukrzyca to choroba kojarzona głównie z ludźmi. Występuje jednak również u naszych czworonożnych, mruczących pupili. Z tego artykułu dowiesz się, jakie są przyczyny występowania cukrzycy u kota, jakie daje objawy i jak ją leczyć.

Cukrzyca u kota – przyczyny

Cukrzyca to nic innego, jak niedobór insuliny w organizmie, który z kolei powoduje niekontrolowany wzrost poziomu glukozy. Należy ona do grupy poważnych chorób, a jej rozwój uwarunkowany i bezpośrednio powiązany jest z występowaniem innych schorzeń lub defektów. Przede wszystkim wymienić należy tu problemy z trzustką (m.in. jej zapalenie lub nowotwory). Do wywołania cukrzycy mogą przyczynić się również uwarunkowania genetyczne oraz niewłaściwy tryb życia (otyłość, niski poziom aktywności fizycznej, a także zła dieta). Długotrwale stosowane leki hamujące ruję, preparaty sterydowe, a także występująca nadczynność tarczycy mogą pośrednio przyczynić się do rozwoju cukrzycy u kota. Choroba ta może wystąpić u czworonogów w każdym wieku, jednak zdecydowana przewaga diagnoz dotyczy pupili powyżej 9 roku życia. Szczególnie dużą grupę ryzyka stanowią koty otyłe, cierpiące na niedobór ruchu.

Objawy cukrzycy u kota

Jednym z objawów, które zauważają właściciele czworonogów, jest wzmożone pragnienie oraz bezpośrednio z tym związana – większa ilość oddawanego moczu. U kotów cierpiących na cukrzycę odnotowuje się również zwiększony apetyt i chęć jedzenia. Przy tym jednak zwierzę stale chudnie i traci masę mięśniową. Jego organizm jest słabszy, co z kolei skutkuje w jeszcze mniejszej chęci do wszelkich aktywności fizycznych. U osłabionych kotów rzadko można zauważyć żwawy, sprężysty chód czy podskoki. Wręcz przeciwnie, często zdarza się, że zwierzę po przejściu kilku kroków musi przysiąść i odpocząć. Co więcej, chore na cukrzycę czworonogi są powolne i ospałe. Cechuje je brak zainteresowania otoczeniem i niechęć do wspólnych zabaw. Pod kątem wizualnym ich sierść matowieje i wysusza się. Wynika to m.in. z ogólnych zaniedbań codziennej toalety, z której wykonywania chore koty często rezygnują. Warto nadmienić również, iż cukrzyca może prowadzić do kolejnych powikłań zdrowotnych. Nieleczona może doprowadzić m.in. do stłuszczenia wątroby, niedokrwienia nerwów, zmniejszenia masy ciała w kończynach, a co za tym idzie osłabienia ruchów i nieprawidłowego stawiania kończyn. Cukrzyca może również spowodować infekcję pęcherza, choroby skóry, uszkodzenia siatkówki oka, a nawet poważnej kwasicy ketonowej.

Jak leczyć cukrzycę u kota?

Jeśli u naszego czworonożnego pupila zdiagnozowana zostanie cukrzyca, należy natychmiastowo rozpocząć odpowiednie leczenie. W większości przypadków warto postawić na działanie wielokierunkowe. Zacząć należy przede wszystkim od stabilizacji ogólnej i hormonalnej. Aby zadbać o uregulowanie ogólnego stanu zdrowia, niezbędne mogą okazać się kroplówki indywidualnie dostosowywane do każdego pacjenta. Wszelkie dodatkowe leki również dobierane są konkretnie do danego przypadku, stanu zdrowia i otrzymanych wyników badań.

Po uregulowaniu ogólnej sytuacji zdrowotnej należy zająć się gospodarką hormonalną (hormony bezpośrednio oddziałują bowiem na produkcję insuliny). Niewykastrowane koty (samce i samice) należy poddać zabiegowi. U wszystkich czworonogów trzeba również stale kontrolować pracę tarczycy, a w razie wystąpienia jakichkolwiek nieprawidłowości – od razu je korygować. Jeśli zajęliśmy się już tym aspektem, należy zwrócić uwagę na dietę pupila. Jest to najważniejsza kwestia, do której trzeba przywiązywać szczególną uwagę.  Nie należy podawać produktów zawierających nawet niewielkie ilości cukrów - węglowodanów lub ich pochodnych. Najlepszym rozwiązaniem będzie dawanie kotom wyłącznie wysokomięsnych karm mokrych.

Warto również wprowadzić stały schemat dnia i regularność podawania posiłków. Wszelka aktywność i sen również powinny mieć miejsce o tych samych porach, każdego dnia. Ma to ogromne znaczenie, gdyż każda regularność lub jej brak ma swoje odbicie w produkcji hormonów, a co za tym idzie także w poziomie cukru w organizmie. Ostatnim krokiem leczenia cukrzycy jest terapia insulinowa. Jest ona stosowana jednak tylko na konkretne zalecenie lekarza i zgodnie z jego wskazówkami. Jej podawanie również powinno odznaczać się skrupulatną regularnością i być zawsze połączone z posiłkiem o tej samej godzinie. Warto ponadto zaopatrzyć się w glukometr, aby stale kontrolować poziom cukru w organizmie czworonoga.

Jak widać, cukrzyca u kota to poważna choroba, wymagająca często wielokierunkowego leczenia i ogromnego zaangażowania. Podjęcie prawidłowego i świadomego leczenia daje jednak ogromne szanse na pomyślne zakończenie leczenia i całkowite wyeliminowanie choroby.

Julia Osiecka

Milena Kostrubiec