Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Pseudohodowla to termin, jakim określa się osoby masowo rozmnażające nierasowe i nieposiadające rodowodów zwierzęta, kierując się przy tym wyłącznie chęcią zysku. Pseudohodowla może być stosowana wobec ogółu zwierząt, najczęściej jednak określenie to używane jest wśród kynologów.
Pseudohodowle funkcjonują ze względów materialnych. Stąd też najczęściej rozmnażane są w nich zwierzęta modnych i popularnych ras. Działają w wyłączeniu z systemu rejestracji i kontroli hodowlanej. Kierują się wyłącznie interesem ekonomicznym, przez co warunki życia zwierząt zapewniane są zazwyczaj możliwe najniższym kosztem.
Pseudohodowla to niezgodna z prawem hodowla nierasowych, nierodowodowych zwierząt domowych. Działalność ta nie ma przydzielonych uprawnień hodowlanych. Oznacza to, że prowadzona jest przez osoby niezarejestrowane w odpowiednim podmiocie. Podejmujące się jej osoby nastawione są wyłącznie na korzyści finansowe. Zysk jest dla nich najważniejszy. Niestety często kosztem zdrowia i życia zwierząt. To odróżnia ich od prawdziwych hodowców, którzy dążą do udoskonalania rasy. Troska o jej rozwój ma pierwszeństwo, na dalszym planie są kwestie finansowe.
Zgodnie z ustawą z dnia 16 września 2011 r. (Dz.U. z 2011 r. nr 230, poz. 1373) prawo w Polsce zabrania rozmnażania w celach handlowych psów i kotów. Zakaz nie dotyczy hodowli zwierząt zarejestrowanych w ogólnokrajowych organizacjach społecznych, których statutowym celem jest działalność związana z hodowlą rasowych psów i kotów. Złamanie tego zakazu podlega karze aresztu albo grzywny. Sąd może orzec przepadek narzędzi lub przedmiotów służących do popełnienia tego czynu oraz przedmiotów z niego pochodzących, jak i orzec przepadek zwierzęcia. Może także orzec nawiązkę w wysokości do 1000 zł na cel związany z ochroną zwierząt.
Należy w tym miejscu wyjaśnić, czym jest przepadek i nawiązka. Przepadek to instytucja prawa karnego o charakterze represyjno-prewencyjnym, która polega na przejściu własności określonych przedmiotów powiązanych z popełnionym przestępstwem na Skarb Państwa. Nawiązka zaś jest środkiem kompensacyjnym będącym reakcją na popełnienie czynu zabronionego.
Niestety osoby trudniące się pseudohodowlą znalazły sposób na „legalne” funkcjonowanie swoich działalności. Przed wspomnianą nowelizacją ustawy istniało wyłącznie kilka organizacji z powyższym celem statutowym, w tym m.in. związek kynologiczny – w przypadku hodowli psów bądź związek felinologiczny – w przypadku hodowli kotów. Zmiany prawne sprawiły, że zaczęły się pojawiać stowarzyszenia, które mimo swoich statutowych celów działają, żeby legalizować sprzedaż psów i kotów. Mogą wystawiać rodowody zwierzętom nierasowym. Sposobem na obejście przepisów stało się masowe tworzenie takich stowarzyszeń. Wobec hodowli rejestrujących się w taki sposób także stosuje się określenie pseudohodowli.
Nie popiera się kupowania psów z pseudohodowli. W taki sposób miejsca te uzyskują przyzwolenie dla swojej działalności, którą kupujący sami napędzają. Psy z pseudohodowli nie tylko nie otrzymują stosownego rodowodu, ale mogą być obciążone niepełnosprawnościami i problemami zdrowotnymi, jakie powstały na skutek nieprawidłowej opieki. W efekcie złego krzyżowania pojawić się mogą u nich wady genetyczne. Brak należytej uwagi przekłada się na zaburzenia behawioralne. Niewłaściwa socjalizacja powoduje niepożądane zachowania – problemy lękowe czy agresję. W pseudohodowlach dobro zwierząt, stan fizyczny i psychiczny, cechy typowe dla danej rasy, stanowią drugorzędną sprawę. Na szczęście funkcjonują organizacje ratujące zwierzęta z tego typu miejsc. Ich celem jest oddanie psów z pseudohodowli do adopcji.
Milena Kostrubiec
Komentarze