Koszyk
0 produkt(y)
Koszyk jest pusty
Kategorie
Chłoniak u kota występuje to jedna z poważniejszych chorób występujących u tego gatunku. Atakuje ona czworonogi stosunkowo często, dlatego tak ważne jest szerzenie świadomości i powszechnej wiedzy na jej temat. Przyjmuje różne postacie i charakteryzuje się różnym przebiegiem i stopniem dolegliwości.
Chłoniaki stanowią aż 20% wszystkich nowotworów występujących u kotów. Dowiedz się, jak walczyć z niewidzialnym wrogiem. Z tego artykułu znajdziesz informacje na temat tego, jakie są rodzaje chłoniaków, jak objawia się choroba i jak wygląda leczenie chłoniaka.
Chłoniak to nowotwór, który nie atakuje jednego, konkretnego organu bądź części ciała. Występuje w wielu odmianach, wśród których podstawowym rozróżnieniem jest właśnie część ciała, która atakowana jest przez chorobę. W zależności od konkretnego rodzaju powoduje on inne objawy, często również inaczej wygląda jego leczenie, a sam nowotwór może odznaczać się innym stopniem złośliwości. Wyróżniamy więc chłoniaka:
W zależności od tego, jaki rodzaj choroby (spośród wymienionych wyżej) zaatakował naszego pupila, jej objawy mogą być zupełnie różne i bezpośrednio wskazywać na postępujące dysfunkcje atakowanego organu.
Do objawów chłoniaka pokarmowego należą: przewlekłe wymioty i biegunka, brak apetytu, utrata masy ciała, osłabienie i powiększenie obrysu powłok brzusznych. Ponadto mogą pojawić się również problemy z wydalaniem. W przypadku postaci śródpiersiowej chłoniaka najczęściej występują: kaszel i duszność, płyn w jamie klatki piersiowej, liczne obrzęki głowy, kończyn piersiowych i szyi, a także osłabienie. Chłoniak w postaci wieloogniskowej powoduje przede wszystkim powiększenie węzłów chłonnych. Chłoniak nerek powoduje ich niewydolność. W związku z tym u chorego zwierzęcia występują: wymioty, biegunka, zwiększone pragnienie, bezmocz lub wielomocz, odwodnienie i spadek masy ciała. Chłoniak atakujący obszar nosa i gardła powoduje natomiast problemy z oddychaniem, duszność, kichanie, pojawienie się wydzieliny z nosa i oczu (również nadmierne łzawienie). Zaawansowany rozwój tego nowotworu może doprowadzić również do deformacji twarzy i wytrzeszczu gałek ocznych. Zmiany wielkości i kształtu źrenicy, zaćma, wytrzeszcz gałek i wszelkie zmiany na rogówce i w okolicach oczu to z kolei książkowe przykłady objawów chłoniaka oka. Przy nerwowej postaci chłoniaka istotne znaczenie mają przede wszystkim objawy neurologiczne. Należy wymienić tu przede wszystkim drgawki, agresję, niedowłady, porażenia, zaburzenia świadomości, a także problemy z wykonywaniem wszelkich ruchów (tzw. niezborność). Rumieniowe guzki lub płytki, a także silny świąd to niepokojące objawy, mogące świadczyć o rozwoju u czworonoga chłoniaka skóry.
Opiekunowie mruczącego czworonoga, u którego zdiagnozowano chłoniaka, często zadają pytania o jego rokowania. Ogólna i uniwersalna odpowiedź nie jest oczywiście możliwa, gdyż jest ona w pełni uzależniona od szczegółowych danych diagnostycznych, takich jak rodzaj chłoniaka i jego postać anatomiczna, a także stopień złośliwości. Niebagatelne znaczenie ma również wiek kota, jego ogólny stan zdrowia i dotychczasowa historia chorobowa, status immunologiczny i odporność (ogromne znaczenie ma tu m.in. fakt, czy kot nie został wcześniej zarażony wirusem białaczki), moment diagnozy i wprowadzenia terapii oraz sam fakt tego, jak pupil zareaguje na wprowadzane środki. W przypadku chłoniaka również obowiązuje powszechna reguła dotycząca nowotworów twierdząca, że im wcześniej nastąpi diagnoza, tym lepsze i bardziej skuteczne będą efekty leczenia. Remisja chłoniaka (czyli okres, w którym nie występują żadne objawy chorobowe) następuje po zastosowaniu chemioterapii u około 70% leczonych kotów. Jeśli zastosowany zostanie schemat wielolekowy, większość pupili przeżywa od 6 do 9 miesięcy, natomiast 20% z nich – dłużej niż rok. Przy zupełnym braku leczenia okres życia ulega drastycznemu skróceniu i wynosi zaledwie od 4 do 8 tygodni.
Przede wszystkim należy wiedzieć o tym, że leczenie chłoniaka nie polega na całkowitym jego wyleczeniu, gdyż jest to choroba nieuleczalna. Zastosowanie odpowiednich środków ma na celu spowolnienie lub całkowite zahamowanie rozwoju choroby przy jednoczesnym utrzymaniu czworonożnego pacjenta w jak największym komforcie. Leczenie chłoniaka może przyjąć postać chemioterapii wielolekowej (jest to rozwiązanie stosowane najczęściej), radioterapii lub zabiegu operacyjnego mającego na celu usunięcie zmiany nowotworowej. Wybór odpowiedniego środka uzależniony jest od rodzaju choroby i stanu pacjenta, a także bezpośrednio od zalecenia lekarza prowadzącego. Leczenie może być dodatkowo uzupełnione również terapią wzmacniającą, odpowiednią dietą i zwalczaniem pojawiających się zakażeń bakteryjnych.
Chłoniak to jedna z najczęściej występujących i najpoważniejszych chorób kotów. Nie wolno więc bagatelizować żadnych objawów, aby ewentualne leczenie móc rozpocząć w możliwie najwcześniejszym stadium choroby.
Milena Kostrubiec
Komentarze
Nie znaleziono żadnych opinii