Wiewiórka domowa – zbiór najważniejszych informacji

Wiewiórka domowa pod żadnym pozorem nie może być zwierzątkiem wziętym z jego naturalnego środowiska. Wiewiórka pospolita jest gatunkiem chronionym, a poza tym trudno byłoby ją udomowić. Najczęściej spotykaną wiewiórką domową jest burunduk, czyli wiewiórka syberyjska.

Wiewiórka domowa to taka, która pochodzi z hodowli i jest przeznaczona do życia w warunkach mieszkalnych. Opieka nad wiewiórkami zbliżona jest do tej sprawowanej nad innymi gryzoniami. To zwierzęta bardzo żywiołowe, ruchliwe i ciekawskie. Niestety żyją nieco krócej niż najbardziej popularne zwierzęta domowe – psy i koty, bo około 5-7 lat.

Najpopularniejsza domowa wiewiórka

Najpopularniejsza domowa wiewiórka to burunduk, nazwany inaczej wiewiórką syberyjską. W naturalnym środowisku zamieszkuje tereny północnej Azji, północnej Japonii (Hokkaido) i Korei. Coraz częściej jednak spotyka się je w hodowli. Jak wygląda wiewiórka syberyjska? Burunduk to niewielki gryzoń. Z średniej długości ciała(25 cm) około 18 cm stanowi ogon. Waga zwierzęcia też jest niewielka, bo wynosi do 150 g. Ta wiewiórka domowa ma milutkie w dotyku, puszyste futerko, które jest:
● na grzbiecie brunatno-szaro-białe ułożone w podłużne pasy,
● od strony brzusznej białe lub jasnożółte.

Zwierzątko ma małą głowę, czarne oczka, zaokrąglone uszy, sprawne i chwytne łapy przednie, torby policzkowe, w których chowa jedzenie, by przenieść je do gniazda, gdzie zostanie skonsumowane lub zmagazynowane na później.

Klatki dla wiewiórek

Wiewiórka domowa – gdzie ją trzymać?

Wiewiórka domowa z uwagi na swoją żywiołowość i ruchliwość wymaga dużej klatki. Z powodzeniem nada się ta przeznaczona dla norek. Jednak im będzie większa, tym lepiej. W sprzedaży spotkać można woliery o wielkości podłoża 1 x 1 m oraz o wysokości 2 m. Poza okresem aklimatyzacji należy pamiętać o możliwie jak najczęstszym wypuszczaniu wiewiórki z klatki. Najlepiej codziennie, co najmniej na godzinę. W ten sposób zwiększy się jej swobodę i zapewni ruch. Pamiętać trzeba, że poruszająca się po mieszkaniu wiewiórka będzie wykazywać dużą ciekawość i zacznie eksplorować otoczenie. W związku z tym trzeba zabezpieczyć wszelkie szczeliny i otwory, do których mogłaby wejść oraz schować delikatne ozdoby, jakie mogłaby strącić podczas harców. Dodatkowo warto usunąć z widoku wszystkie niebezpieczne przedmioty, jak kosmetyki, trujące rośliny, kable, detergenty czy ostre narzędzia.

Jak wyposażyć klatkę wiewiórce domowej? Przede wszystkim należy zadbać o miejsce do spania, a nawet kilka – 2-3 gniazdka lub budki. Powinny się w niej znaleźć drabinki i gałęzie do wspinaczki. Z uwagi na to, że w naturze burunduki spędzają wiele czasu w norkach, warto wyposażyć je w gniazda z trawy, małe amfory, rury z korka, gdzie będą mogły się schować. Należy wygospodarować miejsce na realizację potrzeb fizjologicznych. W przypadku wiewiórek, które załatwiają je w jednym miejscu, sprawa jest prosta – wystarczy kuweta z piaskiem lub żwirkiem. Spód klatki trzeba wyłożyć trocinami, siankiem, włóknem kokosowym i ziemią, w której zwierzę będzie mogło się kąpać. To podstawa, którą można urozmaicić wieloma zabawkami.

Dla kogo domowe wiewiórki? Jaki mają charakter?

Domowe wiewiórki nie są najlepszymi zwierzętami do domów z małymi dziećmi oraz dla osób niecierpliwych czy tych, które będą zasypywać je czułościami. Przyzwyczajenie ich do siebie wymaga spokoju, opanowania i czasu. Socjalizacja może potrwać nawet kilka miesięcy. Wiewiórki nie są typowymi zwierzętami do wspólnej zabawy i przytulania. Nie przepadają za pieszczotami i wolą samotne harce. Nie potrzebują też towarzystwa innych przedstawicieli swojego gatunku. Tylko w okresie godowym tolerują inne wiewiórki w swoim rewirze. W pozostałych przypadkach będą zaciekle go bronić. Może nawet dojść do krwawych potyczek pomiędzy nimi. Domowe wiewiórki jedynie sporadycznie domagają się towarzystwa i uwagi.

Wiewiórki syberyjskie są zwierzętami o aktywności dziennej. To ich największa przewaga nad chomikami, które są najpopularniejszymi gryzoniami trzymanymi w domu. One z kolei prowadzą tryb nocny. Osoby o płytkim śnie mogą często budzić się z powodu trzeszczącego kołowrotka czy chrupania kolby. W odróżnieniu do nich wiewiórki przesypiają całą noc. Jesienną porą zauważyć można u nich wzmożone zachowania agresywne wobec opiekuna, co jest związane z wykonywaniem zapasów. Zwierzęta czują presję wynikającą ze zbliżającej się zimy. Mimo że w warunkach domowych nie muszą martwić się o pokarm, natura nie daje o sobie zapomnieć. Zima to z kolei czas, kiedy wiewiórki domowe są znacznie mniej aktywne i sporadycznie wychodzą z gniazda. Spacery po domu nie będą wówczas raczej potrzebne. Niektóre osobniki mogą zapaść w sen zimowy i przespać kilka tygodni w swoim gnieździe. Dochodzi wówczas do znacznego spowolnienia metabolizmu, dlatego zwierzętom nie powinno się przeszkadzać, aby ich nie wybudzić, co mogłoby je niepotrzebnie osłabić.

Wiewiórka domowa burunduk – co dawać jej jeść?

Wiewiórka domowa burunduk jest bezproblemowa w karmieniu. Zwierzęta te są niemal wszystkożerne. W ich jadłospisie pojawić się powinny ziarna, nasiona, owoce, orzechy, warzywa. Nie pogardzą też białkiem zwierzęcym i chętnie zjedzą małe ptaki, larwy owadów, np. świerszcze lub chrząszcze, a nawet niewielkie jaszczurki. Można podawać im także surowe lub gotowane jajka i gotowane mięso (oprócz wołowiny i wieprzowiny). Na rynku zoologicznym jest bardzo szeroki wybór gotowych mieszanek dla gryzoni, którymi z powodzeniem można karmić wiewiórki. Koniecznie trzeba zapewnić im dostęp do świeżej wody, którą powinno się zmieniać codziennie. Płyny można trzymać w poidełku zawieszonym na ścianie klatki albo w miseczce, jeśli zwierzę ma trudności z korzystaniem z poidełka.

Ile kosztuje wiewiórka domowa?

Ile kosztuje wiewiórka domowa? Cena zaczynają się od kilkudziesięciu złotych, a mogą osiągnąć nawet kilkaset złotych. Warto mieć świadomość, że zwierzęta należy kupować wyłącznie z pewnego źródła, by źródło pochodzenia było udokumentowane.

Olga Dąbska
Milena Kostrubiec