Ugryzienie kota – przyczyny, konsekwencje i sposoby reagowania

Ugryzienie kota zwykle nie powoduje rany o dużej powierzchni. Często stanowi ona niemal niewidoczny punkcik na skórze. Jeśli jednak zwierzę wbije zęby głęboko, może dojść do poważnego zakażenia. Ugryzień takich nie powinno się bagatelizować, nawet jeśli doszło do nich w kontakcie z własnym pupilem.

Źle zsocjalizowane koty czasami łapią różne przedmioty zębami, co jest wynikiem braków w nauce wytyczania granic – najczęściej dotyczy kotów za szybko odebranych od kotki. Zwierzę najczęściej nie robi wówczas krzywdy. Inaczej może zdarzyć się, gdy pupil jest zdenerwowany lub wystraszony. W takiej sytuacji należy zachować w kontakcie z kotem ostrożność, ponieważ w akcie obrony potrafi ugryźć do krwi nawet swojego właściciela. A ugryzienie kota, choć zwykle nie pozostawia widocznych ran, potrafi być bardzo niebezpieczne.

Dlaczego ugryzienie przez kota domowego jest niebezpieczne?

Fakt, że ugryzienie przez nieznajomego kota wymaga interwencji lekarza, wydaje się oczywisty – zwierzę może być chore. Podobnego niepokoju opiekunowie często nie odczuwają w odniesieniu do własnych pupili, których stan zdrowia jest znany. To błędne myślenie. W kocich pyszczkach naturalnie bytują bakterie (np. Pasteurella multocida), które mogą wywoływać choroby niebezpieczne dla ludzi. Rany po zębach kota zwykle nie są rozległe, ale przy silnym ugryzieniu – głębokie. Długie kły mogą sięgnąć w głąb tkanek (zwłaszcza że do ugryzienia dochodzi zazwyczaj na rękach, gdzie ścięgna, stawy czy kości są tuż pod skórą), wprowadzając tam drobnoustroje z kocich pyszczków oraz ze skóry człowieka.

Zobacz ofertę zabawek dla kota

Jak postępować w przypadku pogryzienia przez kota?

W chwili ugryzienia przez kota należy postarać się zachować spokój. Krzyk czy gwałtowne wyrwanie ręki sprawią, że i tak już zdenerwowane zwierzę zestresuje się mocniej – i mocniej ugryzie. Najlepiej rozluźnić rękę i pozwolić kotu zwolnić szczęki, a następnie odsunąć się na bezpieczną odległość. Pierwszą czynnością, jaką trzeba wykonać – niezależnie od głębokości rany – jest dezynfekcja. Skaleczenie po ugryzieniu kota przemywa się solą fizjologiczną lub płynem odkażającym (np. Octeniseptem). Trzeba pozwolić przy tym na chwilowe krwawienie, bo w ten sposób organizm pozbędzie się chorobotwórczych drobnoustrojów. Następnie zabezpiecza się ranę jałowym opatrunkiem. Przy płytkim ugryzieniu takie postępowanie jest zwykle wystarczające. Jeśli natomiast rana jest głęboka, należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu, by uzyskać odpowiedni antybiotyk.
Przez kolejnych kilka dni trzeba zachować czujność. W przypadku pojawienia się gorączki albo bólu czy opuchlizny w miejscu ugryzienia przez kota, trzeba znów zwrócić się do lekarza. Może to być nawet znak, że rana wymaga chirurgicznego oczyszczenia. Nie należy dopuszczać do rozwoju infekcji ogólnoustrojowej, co następuje, jeśli bakterie dostaną się do krwioobiegu. U osób cierpiących na niektóre choroby lub o osłabionej odporności taka sytuacja może doprowadzić nawet do śmiertelnie niebezpiecznego wstrząsu septycznego.

Przypadkiem wymagającym szczególnego postępowania jest ugryzienie przez kota nieznanego. Poszkodowany – w zależności od decyzji lekarza – może otrzymać profilaktyczną serię zastrzyków przeciw wściekliźnie.

Jak uchronić się przed ugryzieniem przez kota?

• od pierwszych chwil uczyć kocięta, że gryzienie nie jest akceptowalną formą zabawy nie bawić się z kotami częściami ciała – dłońmi, stopami!;
• obserwować mowę kociego ciała i zrezygnować z dotykania zwierzęcia (lub robić to z zabezpieczeniem), które jest zaniepokojone czy zdenerwowane;
• nie wchodzić pomiędzy walczące koty (lepiej odwrócić ich uwagę, np. Rozdzielić ich poduszką, kocem, kawałkiem kartonu);
• w miarę możliwości do niczego kota nie zmuszać (np. do siedzenia na kolanach itp.);
• udać się do specjalisty z kotem wykazującym zachowania agresywne na co dzień – mogą one być spowodowane chorobą lub problemem behawioralnym;
• nie dotykać obcego kota bez zabezpieczenia.

Anna Dobroń

Milena Kostrubiec