Papuga falista – czym się charakteryzuje i jak o nią dbać?

Papuga falista to najpopularniejsza z papug występujących w hodowlach. Jest niedroga, dzięki pięknemu upierzeniu – bardzo efektowna, do tego pełna energii i nietrudna w utrzymaniu. Na długo może stać się wspaniałym towarzyszem dla każdego wielbiciela ptaków – papugi faliste żyją nawet 13-14 lat.

Ojczyzną papug falistych jest Australia. Tam odkryte zostały na początku XIX wieku. Szybko trafiły do Europy, choć to jedyny (obok Antarktydy) kontynent, na którym nie występują w naturze. Do dziś są jednymi z najchętniej kupowanych ptaków ozdobnych. Papuga falista kosztuje jedynie 20-30 zł i jest bezproblemowa w hodowli.

Papużki faliste potrzebują dużo towarzystwa - ludzkiego oraz innych osobników swojego gatunku.

Jak wyglądają papużki faliste?

Papużka falista jest jednym z najmniejszych przedstawicieli rodziny papug. Swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym wzorkom na głowie i skrzydłach. Długość ciała ptaka wynosi około 20 cm, z czego połowa przypada na ogon. Zwierzę waży zaledwie 25-30 g. W naturze papuga falista jest zielona. W hodowli uzyskano różne kolory upierzenia. Najczęstszym jest niebieski, choć papugi faliste tęczowe czy żółte nie są rzadkością. Płeć ptaka można rozróżnić po kolorze woskówki. U samców jest ona ciemnoniebieska, u samiczek – błękitna lub beżowa. Papużki faliste mają mocny dziób i krótkie łapy, każdą zaopatrzoną w cztery palce zakończone ostrymi pazurami.

Charakter papużek falistych

Małe papugi faliste mają wysokie walory wizualne i niezwykle przyjazny charakter. Zwierzęta są towarzyskie – dobrze czują się wśród ludzi, ale też potrzebują obecności innych osobników swojego gatunku. W naturze żyją w stadach, więc najlepiej kupić co najmniej parkę. Papużki faliste są inteligentne, łatwo się uczą, nietrudno je oswoić.

Papużka falista zwykle potrzebuje kilku dni, by poczuć się bezpiecznie w nowym otoczeniu. By nie potęgować u zwierzęcia stresu, trzeba ograniczyć kontakt z nim do minimum – początkowo zaglądać do klatki tylko po to, by podać karmę i świeżą wodę. Gdy ptak będzie zachowywał się swobodnie, można zacząć zbliżać się do niego, najlepiej z przysmakiem dla papugi falistej w dłoni. W ten sposób nauczy się siadać opiekunowi na ręce.

Nazwa papugi falistej wzięła się od charakterystycznego wzoru za uszkami papug. Wzory te przypominają fale i rozchodzą się delikatnie wzdłuż.

Jakie wymagania mają papugi faliste?

Papugi faliste potrzebują przestronnej klatki (dla dwóch osobników minimum to 70 x 60 x 40 cm), o stosunkowo drobnym okratowaniu. Odległości między prętami (najlepiej poziomymi – papugi uwielbiają się wspinać) nie powinny przekraczać 1–1,2 cm – w przeciwnym razie zwierzęta mogą między nimi utknąć. W związku z towarzyskim usposobieniem papużek falistych, klatkę trzeba postawić w pomieszczeniu, w którym często przebywa opiekun (z dala od grzejnika i okna, by nie narażać ptaków na przeciągi czy przegrzanie).

W klatce należy zamocować żerdzie do siedzenia, najlepiej drewniane. Papugi faliste źle znoszą nudę, dlatego powinny mieć także różnego typu zabawki – drabinki, huśtawki, dzwonki i inne. W klatce nie może zabraknąć też misek na karmę i wodę. Ze względu na bezpieczeństwo papużek, a zarazem możliwość łatwego kontrolowania ich odchodów, dno najlepiej wyłożyć niezadrukowanym papierem.

Papużki faliste nie mogą cały czas przebywać w klatce. By zachowały dobre samopoczucie i zdrowie, przynajmniej raz na kilka dni muszą się „wylatać”. Trzeba przy tym zabezpieczyć pomieszczenie, by nie zrobiły sobie krzywdy – zamknąć okna, drzwi do rojącej się od zagrożeń kuchni itp.

Co jedzą papugi faliste?

Papużki faliste najlepiej karmić gotowymi, odpowiednio zbilansowanymi mieszankami ziaren (zawierającymi proso, kanar, owies). Jadłospis warto uzupełniać warzywami, owocami, zieleniną, kiełkami oraz niewielkimi ilościami nasion oleistych. W diecie papug potrzebne jest wapno, dlatego w klatce powinna znajdować się specjalna kość mątwy (sepia), która przy okazji umożliwia zwierzętom utrzymanie w dobrym stanie dziobów.

Chcąc zachęcić papugi faliste do rozmnażania, warto okresowo wzbogacić ich dietę o kurze żółtko, gdyż zawarte w nim estrogeny pobudzą organizm samicy do składania jaj (gdy tylko to nastąpi, należy je odstawić). Aby ptaki przystąpiły do rozrodu, należy także ustawić w klatce niewielka budkę lęgową.

Anna Dobroń

Milena Kostrubiec

Komentarze

Nowa wiadomość

Blu Data wystawienia 08-07-2022

nie kostka wapienna a sepia (kość mątwy). Kostki wapienne są często gipsem. + klatka dla parki to min 70x40 z wysokością 60

Janusz Data wystawienia 12-03-2022

Od ponad 30 lat hodowałem papugi , miałem Rozele białolice, papużki faliste a przede wszystkim Nimfy przez pierwsze kilka lat hodowli dużym problemem były przerosty dżiobów i pazurów. Ich korygowanie powodowało duży stres moich ulubieńców. Wpadłem jednak na to że robiłem fatalny błąd tym błędem było podawanie ptakom wapnia , kostek i w innej formie oraz podawanie witamin. Kiedy wyłączyłem te dwa elementy z diety moich ptaków problemy z przerostami się skończyły. Osoby które piszą że trzeba podawać wapń wprowadzają innych w błąd. Jego dodatkowa porcja jest potrzebna tylko w okresie przed składaniem jaj . Błędem jest również podawanie ptakom do picia wody mineralnych zawierających fluor. Ten składnik zwiększa wchłanianie wapnia dzioby przerastają jeszcze bardziej a kości tracą elastyczność i przypominają twardą porcelanę. Jeżeli chodzi o ptasia dietę to przede wszystkim ziarno woda z kranu trochę zielonek w okresie letnim i naprawdę odrobina białka. Wkrótce po odstawieniu wapnia problemy z przerostami się zakończyły. Trzeba zdawać sobie sprawę, że łupiny ziaren też zawierają wapń oraz inne produkty. Ważnym elementem jest kawał maksymalnie czerstwego chleba który będą mogły " demolować" i miękkie żerdki z trudem ale poddające się ich dziobom, koniecznie z czystą korą. Nimfy które.mialem żyły samczyk 26 łat samiczka 25 do samego końca nie chorowały, były żywe posiadały piękne pełne upierzenie i nigdy nie nabyły żadnych urazów pomimo niezliczonych "bitew" i wygibasów oraz fruwania.