Kot Ragamuffin, czyli potomek ragdolla

Jakimi cechami wyróżnia się potomek ragdolla? Na co trzeba zwrócić uwagę przy zakupie? Jakie cechy charakteru ma typowy ragamuffin? Przeczytaj, najważniejsze informacje o rasie ragamuffin.

Kot ragamuffin do bliski krewny ragdolla. Dowiedz się, czy cechuje go taki sam charakter i usposobienie, oraz jakie są charakterystyczne cechy jego wyglądu.

Kot ragamuffin – historia

Historia powstania rasy ragamuffin ma ścisły związek z konfliktem hodowców z „matką” rasy ragdoll – Ann Baker. Ów hodowczyni po stworzeniu swojej rasy „szmacianej lalki”, bardzo ingerowała w hodowle hodowców, którzy chcieli rozmnażać ragdolle. W odpowiedzi na silne restrykcje hodowcy postanowili się uniezależnić spod wpływu A. Baker i stworzyli własną rasę kota na bazie ragdolla – krzyżując go m.in. z persami, kotami himalajskimi, tureckimi angorami. Wygląd przestał mieć kluczowe znaczenie, a istotne stało się stworzenie rasy, która będzie spokojna i przyjazna.
Oficjalnie ragamuffin został zarejestrowany w 2003 r. - w środowisku hodowców mówi się o tym, że sama nazwa jest pstryczkiem w kierunku „szmacianej lalki” – ragdolla, gdyż ragamuffin oznacza obdartusa.

Kot ragamuffin – wygląd i sylwetka

Ragamuffin to kot o pięknym wyglądzie, imponujący rozmiarami i pięknym futrem. Kocur waży zazwyczaj od 6 do 9 kg, kotka od 4 do 7 kg. I mierzą około 25 – 30 cm – przy czym koty zwykle są nieznacznie większe.
Kot ten jest duży i umięśniony. Tułów tego kota jest wydłużony. Ma silne barki i rozbudowaną klatkę piersiową. Ma dużą głowę, krótki pysk i niewielkie, zaokrąglone uszy. Ciało wpisane w prostokąt. Sierść średnio-długą i puszystą – także długi i puszysty ogon. Może mieć także puchaty kołnierz.
Kot ten występuje we wszystkich umaszczeniach – niektóre organizacje nie dopuszczają wzoru typu colourpoint.
Ragamuffin może mieć oczy niebieskie, żółte, zielone lub dwubarwne (każde oko w innej barwie).

Kot ragamuffin – hodowla

Ponieważ większość organizacji felinologicznych nie uznaje rasy ragamuffin, jest duża dowolność w krzyżowaniu – dlatego podczas wyboru kociaka należy szczególnie uważnie przyjrzeć się rodzicom. Stowarzyszenie CFA dopuszcza kojarzenie z rasą Selkirk Rex Longhair z prostym włosem, o ile kocięta przyjdą na świat przed 31 lipca 2030 r.

Z uwagi na dużą dowolność w kojarzeniu kotów poszczególne ragamuffiny mogą znacznie różnić się od siebie wyglądem i nieznacznie cechami charakteru. Wzorcowy kot powinien być przede wszystkim spokojny, przyjazny i łagodny.

Cena ragamuffina waha się od 2500 do nawet 4000 zł w zależności od hodowli. Niestety jest to kot trudno dostępny i zwykle trzeba go szukać w zagranicznych hodowlach – najlepiej w Stanach Zjednoczonych.

Kot ragamuffin – charakter i zachowanie

Ragamuffin to prawdziwa oaza spokoju i łagodności. Najchętniej spędzałby całe dnie na kolanach właściciela oddając się błogiemu lenistwu i pieszczotom. Jego ulubioną zabawą jest zabawa...w głaskanie i dość trudno go rozruszać – chociaż jest to możliwe. Przy tym wszystkim ragamuffin nie ma nic wspólnego z legendarną, kocią niezależnością – on jest typem spragnionym towarzystwa domowników. Chętnie towarzyszy we wszystkich zajęciach – oczywiście najczęściej tylko spokojnie się przyglądając z kanapy. Ragamiffin doskonale dogaduje się z dziećmi, zwykle pozwalając im na bardzo wiele – o ile są wobec niego delikatne. Kot tej rasy z reguły nie ma też problemów z dogadaniem się z innymi zwierzętami w domu – zarówno kotami jak i psami o ile socjalizacja będzie przebiegać w spokojnym tempie.

Ragamuffin jest typowym domatorem, raczej niechętnie opuszcza dom – a jeśli już to nie przejawia skłonności do ucieczek. Nie należy go jednak wypuszczać na samotne wycieczki, gdyż często nie widzi zagrożeń w obcych osobach czy samochodach. Jeśli już mamy ochotę na spacer – to tylko na smyczy dla kota.

Idealnie sprawdzi się jako kot dla seniora – który doceni jego spokojny temperament i aksamitne futerko, którego głaskanie działa odstresowująco.

Kot ragamuffin – pielęgnacja i żywienie

Ragamuffin nie jest kotem trudnym w pielęgnacji, pomimo swego puszystego futra. Nie ma ono bowiem skłonności do kołtunienia się czy wypadania. Wystarczy regularnie je szczotkować grzebieniem lub szczotką dla kotów długowłosych. Kot gubi sierść praktycznie tylko w okresach linienia.

Żywienie kota tej rasy powinno opierać się na wysokiej jakości karmie dla kotów w ilości dobrze dobranej do wagi kota. Z uwagi na niską aktywność tej rasy koniecznie trzeba uważać na to, aby kota nie przekarmiać, bo może to prowadzić do otyłości.

Z uwagi na niewielką popularność rasy trudno jednoznacznie wskazać choroby typowe dla ragamuffinów.

Ragamuffin żyje średnio 12-16 lat.

Ragamuffin vs ragdoll

Ragamuffin różni się od ragdolla głównie kolorem sierści i oczu, oraz długością sierści, która u Ragdolla jest dłuższa. Nieznaczne różnice są także w kształcie policzków oraz kształcie oczu – u ragdolla są bardziej owalne u ragamuffina przyjmują kształt orzecha.

Przeczytaj więcej o ragdollu



Natalia Bąk