Kot savannah – pochodzenie, wygląd, charakter i pielęgnacja

Kot savannah jest krzyżówką kota domowego i afrykańskiego serwala. To niezwykle inteligentne i towarzyskie zwierzę, ale – ze względu na geny swojego dzikiego przodka – niełatwe w prowadzeniu. Może być wspaniałym czworonożnym przyjacielem, lecz wymaga doświadczonego opiekuna.

Koty savannah to bardzo młoda rasa. Jej hodowlę na szeroką skalę rozpoczęto dopiero w latach 90. XX wieku. Jak dotąd została w pełni uznana jedynie przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kotów (TICA), które ustaliło standard tej rasy. Nie jest uznana przez FiFe.

Pochodzenie kotów savannah

Powstaniu rasy savannah przyświecała idea wyhodowania kota przypominającego wyglądem dzikiego serwala sawannowego, ale o usposobieniu domowych mruczków. Pierwszą taką hybrydę uzyskano w 1986 roku w Stanach Zjednoczonych, krzyżując serwala z kotką syjamską. Kotka odziedziczyła po matce umaszczenie seal point, a po ojcu – cętki. Urodziła kolejne pokolenie krzyżówek. Jej imię – Savannah – dało nazwę całej rasie. Poszczególne osobniki mają różne stopnie pokrewieństwa z serwalem (określane symbolami od F1 w górę). Pokolenia do F4 mają bardzo duży domieszek dzikich genów, są uznawane za rasy hybrydowe i podlegają ochronie, nie są do trzymania w domu. Koty savannah mogą więc różnić się między sobą wyglądem i charakterem.

Sylwetka kota savannah

Koty rasy savannah są wyjątkowo duże – samce mogą ważyć nawet do 12 kg. Ich wielkość zależna jest od stopnia pokrewieństwa z dzikimi potomkami – im bliższe tym kot większy. Zwierzęta te są smukłe, muskularne, o nieprzeciętnie długich kończynach (tylnych nieco dłuższych od przednich) i średniej długości ogonie. Mają stosunkowo niedużą głowę w kształcie zwężającego się ku dołowi trójkąta. Duże, wysoko umiejscowione uszy savannah są lekko zaokrąglone na końcach. Na ich odwrocie znajdują się jasne cętki zwane ocelli, przypominające odcisk kciuka. Koty savannah mają średniej wielkości oczy (najczęściej żółte lub zielone), osadzone pod nieco wystającymi łukami brwiowymi. Duży nos czworonogów wyposażony jest w szerokie nozdrza.

Koty savannah mogą mieć sierść od krótkiej do średniej długości, dość szorstką w dotyku (choć z miękkim podszerstkiem), przylegającą do ciała. Uznane przez TICA umaszczenia to:

• różne odcienie brązu z ciemniejszymi cętkami,
• srebrne z czarnymi cętkami,
• czarne,
• czarne przypalane (z szarawym odcieniem).

Cętki u rasy savannah mają wyraźny, owalny lub podłużny kształt.

Charakter kotów savannah

Koty savannah to rasa niezwykle inteligentna. Szybko uczą się różnego rodzaju „sztuczek” (z aportowaniem włącznie), a ponieważ są także niezwykle ciekawskie i wszędobylskie, bez trudu opanowują np. sztukę otwierania sobie szafek, co wymaga zainstalowania w domu wielu zabezpieczeń. Savannah są bardzo aktywne. Silnie zaznaczony jest u nich instynkt łowiecki, są zwinne, skoczne, lubią się bawić. Chętnie też wychodzą na spacery, więc w przypadku tej rasy warto zaopatrzyć się w regulowane szelki dla kota i długą smycz dla kota. W domu czworonogi wymagają sporo przestrzeni i odpowiedniej infrastruktury, takiej jak wysokie półki, tunele, drapaki. Konieczne jest również solidne zabezpieczenie balkonu przy tej rasie.

Koty savannah są bardzo przyjacielskie. Choć nie należą do mruczków, które lubią się wylegiwać na kolanach opiekuna, mocno przywiązują się do niego i żywiołowo okazują mu uczucia. Są wiernymi towarzyszami codziennych czynności „swojego człowieka” i źle znoszą rozstania z nim. Dobrze też odnajdują się w towarzystwie innych zwierząt.

Hodowla savannah (zwłaszcza w przypadku wczesnych generacji – F1-F3) wymaga od opiekuna sporego doświadczenia. Podczas socjalizacji zwierzęta obdarzone genami dzikiego serwala mogą zachowywać się nieprzewidywalnie, a i dorosłe osobniki nie zawsze bywają posłuszne. Należy bardzo zwracać uwagę na wychowanie i podejście do kota w czasie jego najmłodszych lat. Absolutnie nie należy bawić się z kociętami swoimi dłońmi, nogami. Zabawy w ganianie siebie nawzajem również należy zamienić na inny rodzaj aktywności. Rasa savannah nie jest odpowiednia do kontaktu z małymi dziećmi. Koty te są bardzo wymagające, szybko się nudzą, a wtedy mogą wykazywać zachowania destrukcyjne i agresywne.

Zdrowie kotów savannah

Koty savannah cieszą się długim życiem (12–20 lat), dobrym zdrowiem i odpornością na choroby. Mimo to – oprócz schorzeń spotykanych u wszystkich kotowatych – mogą dotykać je schorzenia typowe dla rasy:

• choroby przyzębia i stany zapalne jamy ustnej,
• niedobór kinazy pirogronianowej, skutkujący anemią,
• nieswoiste zapalenie jelit, objawiające się biegunką, wymiotami, spadkiem masy ciała,
• kardiomiopatia przerostowa, prowadząca do niewydolności serca.

Najpoważniejszym problemem związanym ze zdrowiem savannah jest ich rozmnażanie. Ze względu na specyficzną krzyżówkę genów kocury bywają bezpłodne, kotki mają problem z donoszeniem ciąży, a mioty są niewielkie. Kocięta savannah często rodzą się martwe.

Pielęgnacja kotów savannah

Koty rasy savannah są łatwe w pielęgnacji. Gubią stosunkowo niewiele sierści, nie wymagają czesania częstszego niż raz w tygodniu. Podobnie jak w przypadku wszystkich kotów domowych, warto regularnie przycinać im pazury odpowiednimi do tego celu cążkami, kontrolować stan uszu. Ponieważ savannah są bardzo aktywne, wymagają wysokoenergetycznej karmy mokrej dla kotów dobrej jakości – najlepiej bezzbożowej, o wysokiej zawartości mięsa. Czworonogi można też utrzymywać na diecie BARF, pamiętając jednak, że jest to sposób żywienia wymagający wiele uwagi, wiedzy i ciągłego doszkalania. Koty, które mają zapewnione mniej ruchu mogą szybko przybierać na wadze, więc decydując się na wysokoenergetyczną karmę należy mocno wybawiać kota.

Kot Savannah - cena

Na całym świecie funkcjonuje zaledwie kilkadziesiąt hodowli rasy savannah, więc kocięta z rodowodem mogą kosztować aż 20 tysięcy złotych. 

Ciekawostki o kotach savannah

• W odróżnieniu od innych ras koty savannah uwielbiają bawić się w wodzie.
• Savannah mają doskonałą pamięć – potrafią np. rozpoznać swojego dawnego opiekuna nawet po wielu latach niewidzenia go.

Anna Dobroń

Milena Kostrubiec